Page 145 - 2017-4
P. 145
edilməyən və canlanmayan heç bir təsinə yazılmışdım. Təlimlər bitəndən son- 145
şeyin olmadığı barədə böyük bir nəzəriy- ra duş alıb kazarmaya qayıdırdım. 2017
yəm yarandı. Bir halda ki hətta vücudu –
zamanın özü ilə birgə çiçəklənən və təra- Qüruböncəsi səma mavi-çəhrayı rən- yukio Misima. Günəş və polad
vətini itirən bu əbədi əsəri yenidən yarat- gə boyanmışdı, geniş qazonun otları nef-
maq mümkündü, onda, şübhəsiz ki, za- rit rənginə çalırdı. Hər iki tərəfdə yol bo-
manın özünü də yenidən dirçəltmək olar. yunca hərbi şəhərcik – keçmiş süvari
Mən bu ehtimalda qəribə heç nə gör- məktəbinin köhnəlmiş, nostalji görkəmli
mürdüm. taxta tikililəri uzanırdı. At sürülən maneji
gimnastika zalına çevirmişdilər, tövlə isə
Zamanı dirçəltmək ideyası mənim üçün rabitə mərkəzi idi.
mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi: indiyə qə-
dər əlçatmaz təsəvvür elədiyim gözəl ölüm Mən təlim kostyumunda – bu günlər-
də ixtiyarımdaydı. Son on ildə çox şey də verilmiş ağ reytuzda, idman ayaqqa-
öyrənmişdim – güc, əzab, mübarizə, özü- bısında və nazik gödəkcədə idim. Reytu-
mə qalib gəlmək, ən əsası isə bütün bu zum torpağa bulaşmışdı və bu, mənə
sınaqlardan məmnun çıxa bilmək cəsa- xüsusi həzz verirdi.
rəti toplamışdım. Yalnız bir arzum vardı –
əsl döyüşçü olmaq. Paraşütü idarə etmək barədə səhər
təlimləri hətta duşdan və hamamdan son-
...Sözlərə, cümlələrə sığmayan xoş- ra da oynaqlarımda yüngül sızıltı yaradır-
bəxtliyin haqqında danışmaq təhlükəli iş- dı. İlk dəfə on bir metrlik qüllədən tullanır-
di. dım və bu əvəzolunmaz duyğu bütün var-
lığımı bürümüşdü. Sonra krosda – sürətli
Hərçənd inanıram ki, xoşbəxtliyi (mə- qaçışda iştirak elədim. Artıq hər şey ge-
nim təhkiyəmdə isə bu vəziyyəti) əldə ridə qalsa da, hələ də ağır-ağır nəfəs al-
eləmək üçün əvvəlcədən bir sıra asan ol- mağım gərgin günün şirin ləzzətinin ca-
mayan şərtlər hazırlamağın (müəyyən zə- nımdan çıxmadığından xəbər verirdi.
min yaratmağın) və ağlasığmaz dərəcə-
də ağır sınaq mərhələsindən keçməyin Orduda həmişə silahım yanımda olur-
zəruri olduğu oxucuya artıq aydındı. du, çiynim hər saniyə tüfəngin ağırlığını
daşımağa hazır idi. Bütün günü yaşıl ot-
İş elə gətirib ki, lap az – cəmi ay ya- ların üstüylə o başa, bu başa qaçırdım,
rım əsgər həyatı sürmək mənə də qismət dərim qara-qızılı çalar almışdı. Günəşin
olub. Həmin qısa müddətdə o qədər xoş- altında dayanmışdım və orada, uzaqda,
bəxt anlar yaşamışam ki... Onlardan ən paraşüt qülləsinin altında yuxarı baxanla-
unudulmazı haqqında mütləq yazmalı- rın ayaqlarına qısa kölgələrin bərk-bərk
yam, hərçənd keçirdiyim o hissdə cəsa- yapışdığını görürdüm. Kölgəm də öz-
rətli və ya əhəmiyyətli bir şey yox idi. On- özünə, heç bir iştirakım olmadan tənha,
da dostlarımın arasında, kollektivdə ya- qara ləkə kimi otların üstünə düşürdü –
şayırdım, amma xoşbəxtliyin ən yüksək bu, mən idim, gümüşü rəngli qülləyə sarı
anı həyatımda, həmişə olduğu kimi, özüm yüyürürdüm. Bir neçə saniyə kölgəsiz,
özümlə təkbətək olduğum dəqiqələrdə özünüdərk əzabı olmadan keçindim.
gəldi.
Günüm vücudun Hərəkəti və varlığı
Bu hadisə mayın 25-i, gözəl bir yaz ilə dolu idi. Ehtirası, ləzzəti güclə yaşa-
gecəsi baş verdi. Mən paraşütçülər dəs- yırdım. Əzələlərim gərilmişdi, tərim sel
şeyin olmadığı barədə böyük bir nəzəriy- ra duş alıb kazarmaya qayıdırdım. 2017
yəm yarandı. Bir halda ki hətta vücudu –
zamanın özü ilə birgə çiçəklənən və təra- Qüruböncəsi səma mavi-çəhrayı rən- yukio Misima. Günəş və polad
vətini itirən bu əbədi əsəri yenidən yarat- gə boyanmışdı, geniş qazonun otları nef-
maq mümkündü, onda, şübhəsiz ki, za- rit rənginə çalırdı. Hər iki tərəfdə yol bo-
manın özünü də yenidən dirçəltmək olar. yunca hərbi şəhərcik – keçmiş süvari
Mən bu ehtimalda qəribə heç nə gör- məktəbinin köhnəlmiş, nostalji görkəmli
mürdüm. taxta tikililəri uzanırdı. At sürülən maneji
gimnastika zalına çevirmişdilər, tövlə isə
Zamanı dirçəltmək ideyası mənim üçün rabitə mərkəzi idi.
mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi: indiyə qə-
dər əlçatmaz təsəvvür elədiyim gözəl ölüm Mən təlim kostyumunda – bu günlər-
də ixtiyarımdaydı. Son on ildə çox şey də verilmiş ağ reytuzda, idman ayaqqa-
öyrənmişdim – güc, əzab, mübarizə, özü- bısında və nazik gödəkcədə idim. Reytu-
mə qalib gəlmək, ən əsası isə bütün bu zum torpağa bulaşmışdı və bu, mənə
sınaqlardan məmnun çıxa bilmək cəsa- xüsusi həzz verirdi.
rəti toplamışdım. Yalnız bir arzum vardı –
əsl döyüşçü olmaq. Paraşütü idarə etmək barədə səhər
təlimləri hətta duşdan və hamamdan son-
...Sözlərə, cümlələrə sığmayan xoş- ra da oynaqlarımda yüngül sızıltı yaradır-
bəxtliyin haqqında danışmaq təhlükəli iş- dı. İlk dəfə on bir metrlik qüllədən tullanır-
di. dım və bu əvəzolunmaz duyğu bütün var-
lığımı bürümüşdü. Sonra krosda – sürətli
Hərçənd inanıram ki, xoşbəxtliyi (mə- qaçışda iştirak elədim. Artıq hər şey ge-
nim təhkiyəmdə isə bu vəziyyəti) əldə ridə qalsa da, hələ də ağır-ağır nəfəs al-
eləmək üçün əvvəlcədən bir sıra asan ol- mağım gərgin günün şirin ləzzətinin ca-
mayan şərtlər hazırlamağın (müəyyən zə- nımdan çıxmadığından xəbər verirdi.
min yaratmağın) və ağlasığmaz dərəcə-
də ağır sınaq mərhələsindən keçməyin Orduda həmişə silahım yanımda olur-
zəruri olduğu oxucuya artıq aydındı. du, çiynim hər saniyə tüfəngin ağırlığını
daşımağa hazır idi. Bütün günü yaşıl ot-
İş elə gətirib ki, lap az – cəmi ay ya- ların üstüylə o başa, bu başa qaçırdım,
rım əsgər həyatı sürmək mənə də qismət dərim qara-qızılı çalar almışdı. Günəşin
olub. Həmin qısa müddətdə o qədər xoş- altında dayanmışdım və orada, uzaqda,
bəxt anlar yaşamışam ki... Onlardan ən paraşüt qülləsinin altında yuxarı baxanla-
unudulmazı haqqında mütləq yazmalı- rın ayaqlarına qısa kölgələrin bərk-bərk
yam, hərçənd keçirdiyim o hissdə cəsa- yapışdığını görürdüm. Kölgəm də öz-
rətli və ya əhəmiyyətli bir şey yox idi. On- özünə, heç bir iştirakım olmadan tənha,
da dostlarımın arasında, kollektivdə ya- qara ləkə kimi otların üstünə düşürdü –
şayırdım, amma xoşbəxtliyin ən yüksək bu, mən idim, gümüşü rəngli qülləyə sarı
anı həyatımda, həmişə olduğu kimi, özüm yüyürürdüm. Bir neçə saniyə kölgəsiz,
özümlə təkbətək olduğum dəqiqələrdə özünüdərk əzabı olmadan keçindim.
gəldi.
Günüm vücudun Hərəkəti və varlığı
Bu hadisə mayın 25-i, gözəl bir yaz ilə dolu idi. Ehtirası, ləzzəti güclə yaşa-
gecəsi baş verdi. Mən paraşütçülər dəs- yırdım. Əzələlərim gərilmişdi, tərim sel
