Page 67 - 2017-3
P. 67
arıda qeyd etdiyim “idealist” məqsəd mişəm; ola bilsin, doğrudan da, bu cür 67
az rol oynamayıb. Xidmətə başladığım ilk səfərlərə çıxmaq lazımdı ki, guya çoxdan 2017
illərdə ağalarımı kifayət qədər tez-tez də- düşünüb-daşındığın mövzulara yeni nə-
yişirdim, bu və ya digər yerin məni uzun zərlə təzədən baxa biləsən. Məni bu cür Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
müddətə razı salmaq gücündə olmadığı- fikirlərə bir saat əvvəl baş verən və etiraf
nı başa düşəndə tale məni lord Darlinqto- etməliyəm ki, həm də bir az kədərləndi-
nun xidmətinə qəbul olunmaqla mükafat- rən xırda bir hadisə sövq etdi.
landırdı.
Gözəl bir səhər idi, yol ləzzət eləyirdi,
Qəribədi ki, indiyə qədər mövzuya bu kənd aşxanasında iştahayla yedim və
nöqteyi-nəzərdən yanaşmamışdım. Doğ- qraflıqların sərhədini keçib, Dorsetə gir-
rudan da, lakey otağındakı kaminin dim. Bu vaxt mühərrikin qızdığını hiss
böyründə mister Qrem və bizim kimilərlə elədim. Təbii ki, qorxdum, özüm də bil-
“böyüklüyün” mahiyyətini saatlarla müza- mədən ağanın “Ford”unu xarab etdiyimi
kirə eləyəndə məsələnin bu tərəfinə bir də- düşünüb, avtomobili dərhal saxladım.
fə də olsun toxunulmamışdı. “Ləyaqət”in
xüsusiyyətləri ilə bağlı əvvəl dediklərimi Hər iki tərəfi yaşıllıq olan dar yol idi;
təkrar gözdən keçirmək istəməsəm də, ağacların arasından heç nə sezmək ol-
etiraf etməliyəm ki, nail olduğu bu keyfiy- murdu. Yol qəfil burulduğundan iyirmi yard
yətlərin necəliyindən asılı olmayaraq, əgər irəli görünmürdü. Burda çox dayanmağın
onun məziyyətləri lazımi tətbiqini tapma- təhlükəli olduğunu fikirləşdim – qarşıdan
sa, eşikağası öz həmkarlarının nəzərin- gələn maşın qəfil döngədən çıxıb, ağa-
də “böyük” olacağına ümid etməməlidi – nın “Ford”u ilə toqquşa bilərdi. Yenə mühər-
bu fikirdə həqiqət cücərtisi yox deyil. riki işə saldım və əvvəlki kimi bərk qoxu
Şübhəsiz, mister Marşall və mister Leyn gəlmədiyini hiss edib, bir az rahatlandım.
kimi şəxsiyyətlərin danılmaz əxlaqi key-
fiyyətlərə malik centlmenlərin – lord Ueyk- Başa düşürdüm ki, qaraj, ya da çox
linq, lord Kemberli və ser Leonard Qreyin güman, məsələnin nə yerdə olduğunu an-
xidmətində olduqları diqqət çəkir və qey- layacaq sürücünün tapılacağı böyük bir
ri-ixtiyari düşünürsən ki, öz xidmətlərini malikanə axtarmaq lazımdı. Yol isə buru-
onlara tay olmayan centlmenlərə təklif et- la-burula qalxırdı, hər iki tərəfdən uzanıb
mək bu eşikağalarının heç vaxt ağlına gedən çəpərlər nəsə görməyə imkan ver-
gəlməzdi. Elədi, bu haqda nə qədər çox mirdi. Bir neçə darvazanın yanından ötsəm
düşünsən, ona bir o qədər çox inanırsan: də – bəzisindən yola cığır da çıxırdı – ev-
həqiqi böyük evlərdə xidmət – lərin özünü görə bilmədim. Təxminən ya-
“böyüklüyün” həqiqi mənada vacib ilkin rım mil beləcə davam etdi, üstəlik, ehti-
şərtidir. yatlandığım qoxu hər dəqiqə artırdı. Nə-
hayət, düz yola çıxdım. İndi ətraf kifayət
Әlbəttə, “böyük” adlandırılmağa yal- qədər açıqlıq idi, ən başlıcası da, irəlidə,
nız o eşikağasının haqqı çatır ki, öz ba- sol tərəfdə Viktoriya dövrünə aid hündür
carığını böyük insana, bununla birlikdə ev, qarşıda isə çox böyük çəmənlik və
də bəşəriyyətə xidmət yolunda sərf elə- şübhəsiz ki, yola çıxan cığır görünürdü.
miş olsun. Evə yaxınlaşanda onun yanında tikilmiş
qarajın açıq qapısından gözümə sataşan
Artıq dediyim kimi, problem barədə “Bentli” məndə ümid oyatdı.
məhz bu yöndə bir dəfə də olsun düşünmə-
az rol oynamayıb. Xidmətə başladığım ilk səfərlərə çıxmaq lazımdı ki, guya çoxdan 2017
illərdə ağalarımı kifayət qədər tez-tez də- düşünüb-daşındığın mövzulara yeni nə-
yişirdim, bu və ya digər yerin məni uzun zərlə təzədən baxa biləsən. Məni bu cür Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
müddətə razı salmaq gücündə olmadığı- fikirlərə bir saat əvvəl baş verən və etiraf
nı başa düşəndə tale məni lord Darlinqto- etməliyəm ki, həm də bir az kədərləndi-
nun xidmətinə qəbul olunmaqla mükafat- rən xırda bir hadisə sövq etdi.
landırdı.
Gözəl bir səhər idi, yol ləzzət eləyirdi,
Qəribədi ki, indiyə qədər mövzuya bu kənd aşxanasında iştahayla yedim və
nöqteyi-nəzərdən yanaşmamışdım. Doğ- qraflıqların sərhədini keçib, Dorsetə gir-
rudan da, lakey otağındakı kaminin dim. Bu vaxt mühərrikin qızdığını hiss
böyründə mister Qrem və bizim kimilərlə elədim. Təbii ki, qorxdum, özüm də bil-
“böyüklüyün” mahiyyətini saatlarla müza- mədən ağanın “Ford”unu xarab etdiyimi
kirə eləyəndə məsələnin bu tərəfinə bir də- düşünüb, avtomobili dərhal saxladım.
fə də olsun toxunulmamışdı. “Ləyaqət”in
xüsusiyyətləri ilə bağlı əvvəl dediklərimi Hər iki tərəfi yaşıllıq olan dar yol idi;
təkrar gözdən keçirmək istəməsəm də, ağacların arasından heç nə sezmək ol-
etiraf etməliyəm ki, nail olduğu bu keyfiy- murdu. Yol qəfil burulduğundan iyirmi yard
yətlərin necəliyindən asılı olmayaraq, əgər irəli görünmürdü. Burda çox dayanmağın
onun məziyyətləri lazımi tətbiqini tapma- təhlükəli olduğunu fikirləşdim – qarşıdan
sa, eşikağası öz həmkarlarının nəzərin- gələn maşın qəfil döngədən çıxıb, ağa-
də “böyük” olacağına ümid etməməlidi – nın “Ford”u ilə toqquşa bilərdi. Yenə mühər-
bu fikirdə həqiqət cücərtisi yox deyil. riki işə saldım və əvvəlki kimi bərk qoxu
Şübhəsiz, mister Marşall və mister Leyn gəlmədiyini hiss edib, bir az rahatlandım.
kimi şəxsiyyətlərin danılmaz əxlaqi key-
fiyyətlərə malik centlmenlərin – lord Ueyk- Başa düşürdüm ki, qaraj, ya da çox
linq, lord Kemberli və ser Leonard Qreyin güman, məsələnin nə yerdə olduğunu an-
xidmətində olduqları diqqət çəkir və qey- layacaq sürücünün tapılacağı böyük bir
ri-ixtiyari düşünürsən ki, öz xidmətlərini malikanə axtarmaq lazımdı. Yol isə buru-
onlara tay olmayan centlmenlərə təklif et- la-burula qalxırdı, hər iki tərəfdən uzanıb
mək bu eşikağalarının heç vaxt ağlına gedən çəpərlər nəsə görməyə imkan ver-
gəlməzdi. Elədi, bu haqda nə qədər çox mirdi. Bir neçə darvazanın yanından ötsəm
düşünsən, ona bir o qədər çox inanırsan: də – bəzisindən yola cığır da çıxırdı – ev-
həqiqi böyük evlərdə xidmət – lərin özünü görə bilmədim. Təxminən ya-
“böyüklüyün” həqiqi mənada vacib ilkin rım mil beləcə davam etdi, üstəlik, ehti-
şərtidir. yatlandığım qoxu hər dəqiqə artırdı. Nə-
hayət, düz yola çıxdım. İndi ətraf kifayət
Әlbəttə, “böyük” adlandırılmağa yal- qədər açıqlıq idi, ən başlıcası da, irəlidə,
nız o eşikağasının haqqı çatır ki, öz ba- sol tərəfdə Viktoriya dövrünə aid hündür
carığını böyük insana, bununla birlikdə ev, qarşıda isə çox böyük çəmənlik və
də bəşəriyyətə xidmət yolunda sərf elə- şübhəsiz ki, yola çıxan cığır görünürdü.
miş olsun. Evə yaxınlaşanda onun yanında tikilmiş
qarajın açıq qapısından gözümə sataşan
Artıq dediyim kimi, problem barədə “Bentli” məndə ümid oyatdı.
məhz bu yöndə bir dəfə də olsun düşünmə-
