Page 63 - 2017-3
P. 63
– Әlbəttə, mister Stivens. Mən də tezcə gülüb cavab verdim: 63
– Mənə elə gəlir, başqa cür hərəkət – Madamın xidmətində durmaq xoş- 2017
etsəydim, onun etimadını doğrultmazdım. du.
– Әlbəttə, mister Stivens. Bir an sonra gənc mister Kardinalı Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
Mən portveyn şüşəsi olan həmin sini gördüm; o, əvvəlki kimi, yenə tək dayan-
ilə geri dönüb, siqarın tüstüsündə qara mışdı və fikirləşdim ki, bu qədər hörmətli
smokinqlərin ağ saçlarla bir-birinə qarış- qonaqların yığışdığı məclis, ola bilsin,
dığı papiros çəkilən nisbətən kiçik otağa gənc centlmendə ehtiram qarışıq bir va-
qayıtdım. Yavaş-yavaş qonaqların ara- himə oyadır. Hər halda, badəsi boş idi və
sından keçib, kimin badəsinin boş oldu- ona tərəf yönəldim. Mənim gəlişim,
ğuna baxırdım. Müsyö Düpen əlini çiyni- görünür, onu ürəkləndirdi və badəsini mə-
mə vurub soruşdu: nə uzatdı.
– Eşikağası, dediyimi gətirməyi tap- – Stivens, məncə, təbiəti sevməyiniz
şırdınızmı? çox gözəldi, – badəsinə çaxır süzdüyüm
– Çox təəssüf edirəm, ser, ancaq hə- vaxt dedi. – Lord Darlinqtonun bəxti gəti-
lə gətirməyiblər. rib ki, bağbana göz qoymaq üçün işi bi-
– Siz nə demək istəyirsiniz, eşikağa- lən belə bir adamı var.
sı? Nədir, sizdə adi sarğı materialları eh- – Nə dediniz, ser?
tiyatı tükənib? – Təbiət, Stivens. Dünən biz təbiətin
– Məsələ belədi ki, ser, həkimin gəl- gözəlliklərindən danışdıq. Sizinlə tama-
məyini gözləyirik. milə razıyam, biz özümüzdən həddindən
– Aha, çox yaxşı. Deməli, həkim ça- artıq razıyıq və ətrafımızdakı gözəllikləri
ğırmısınız? qiymətləndirmirik.
– Bəli, ser. – Tamamilə doğru buyurursunuz, ser.
– Әla, əla. – Biz axı elə bu barədə danışırdıq.
Müsyö Düpen yarımçıq qoyduğu Müqavilələr və sərhədlər, təzminat və iş-
söhbətə qayıtdı, mən isə qonaqların ara- ğal. Ana Təbiət isə öz sevimli işi ilə məş-
sında dolaşmağa davam elədim. Yadım- ğuldu. İndi bu barədə düşünmək qəribə-
dadı, birdən centlmenlər dəstəsi yana çə- di, eləmi?
kildi və qarşımda alman qrafinyası peyda – Elədir, ser.
oldu; hətta ona portveyn təklif etməyə – Fikirləşirəm ki, Tanrı bizim hamımı-
belə macal tapmadım – sinidən şüşəni zı necəsə... bitki kimi yaratsaydı, yaxşı
götürüb, özünə çaxır süzdü: olmazdımı? Başa düşürsünüz, köklərimiz
– Stivens, aşpazlara mənim əvəzim- torpağın dərinliyinə işləyərdi. Onda ən
dən minnətdarlıq eləyin, – dedi. başdan bütün bu müharibələr, sərhədlər
– Hökmən deyərəm, madam. Sağ də olmazdı.
olun, madam. Bu fikir gəncə, deyəsən, çox məzəli
– Öz uşaqlarınızla birlikdə siz də yax- görünmüşdü. O güldü, bir az düşünüb,
şı çalışdınız. yenə güldü. Mən də ona qoşuldum. Bu
– Minnətdaram, madam. yerdə böyrümü dümsükləyib dedi:
– Bir dəfə nahar vaxtı and içməyə ha- – Təsəvvür eləyirsiniz, Stivens? – və
zır idim ki, burda bir yox, ən azından, üç bir də güldü.
Stivens var, – gülərək dedi.
– Mənə elə gəlir, başqa cür hərəkət – Madamın xidmətində durmaq xoş- 2017
etsəydim, onun etimadını doğrultmazdım. du.
– Әlbəttə, mister Stivens. Bir an sonra gənc mister Kardinalı Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
Mən portveyn şüşəsi olan həmin sini gördüm; o, əvvəlki kimi, yenə tək dayan-
ilə geri dönüb, siqarın tüstüsündə qara mışdı və fikirləşdim ki, bu qədər hörmətli
smokinqlərin ağ saçlarla bir-birinə qarış- qonaqların yığışdığı məclis, ola bilsin,
dığı papiros çəkilən nisbətən kiçik otağa gənc centlmendə ehtiram qarışıq bir va-
qayıtdım. Yavaş-yavaş qonaqların ara- himə oyadır. Hər halda, badəsi boş idi və
sından keçib, kimin badəsinin boş oldu- ona tərəf yönəldim. Mənim gəlişim,
ğuna baxırdım. Müsyö Düpen əlini çiyni- görünür, onu ürəkləndirdi və badəsini mə-
mə vurub soruşdu: nə uzatdı.
– Eşikağası, dediyimi gətirməyi tap- – Stivens, məncə, təbiəti sevməyiniz
şırdınızmı? çox gözəldi, – badəsinə çaxır süzdüyüm
– Çox təəssüf edirəm, ser, ancaq hə- vaxt dedi. – Lord Darlinqtonun bəxti gəti-
lə gətirməyiblər. rib ki, bağbana göz qoymaq üçün işi bi-
– Siz nə demək istəyirsiniz, eşikağa- lən belə bir adamı var.
sı? Nədir, sizdə adi sarğı materialları eh- – Nə dediniz, ser?
tiyatı tükənib? – Təbiət, Stivens. Dünən biz təbiətin
– Məsələ belədi ki, ser, həkimin gəl- gözəlliklərindən danışdıq. Sizinlə tama-
məyini gözləyirik. milə razıyam, biz özümüzdən həddindən
– Aha, çox yaxşı. Deməli, həkim ça- artıq razıyıq və ətrafımızdakı gözəllikləri
ğırmısınız? qiymətləndirmirik.
– Bəli, ser. – Tamamilə doğru buyurursunuz, ser.
– Әla, əla. – Biz axı elə bu barədə danışırdıq.
Müsyö Düpen yarımçıq qoyduğu Müqavilələr və sərhədlər, təzminat və iş-
söhbətə qayıtdı, mən isə qonaqların ara- ğal. Ana Təbiət isə öz sevimli işi ilə məş-
sında dolaşmağa davam elədim. Yadım- ğuldu. İndi bu barədə düşünmək qəribə-
dadı, birdən centlmenlər dəstəsi yana çə- di, eləmi?
kildi və qarşımda alman qrafinyası peyda – Elədir, ser.
oldu; hətta ona portveyn təklif etməyə – Fikirləşirəm ki, Tanrı bizim hamımı-
belə macal tapmadım – sinidən şüşəni zı necəsə... bitki kimi yaratsaydı, yaxşı
götürüb, özünə çaxır süzdü: olmazdımı? Başa düşürsünüz, köklərimiz
– Stivens, aşpazlara mənim əvəzim- torpağın dərinliyinə işləyərdi. Onda ən
dən minnətdarlıq eləyin, – dedi. başdan bütün bu müharibələr, sərhədlər
– Hökmən deyərəm, madam. Sağ də olmazdı.
olun, madam. Bu fikir gəncə, deyəsən, çox məzəli
– Öz uşaqlarınızla birlikdə siz də yax- görünmüşdü. O güldü, bir az düşünüb,
şı çalışdınız. yenə güldü. Mən də ona qoşuldum. Bu
– Minnətdaram, madam. yerdə böyrümü dümsükləyib dedi:
– Bir dəfə nahar vaxtı and içməyə ha- – Təsəvvür eləyirsiniz, Stivens? – və
zır idim ki, burda bir yox, ən azından, üç bir də güldü.
Stivens var, – gülərək dedi.
