Page 57 - 2017-3
P. 57
əcək daha nələrisə eşitmədən – bunu – Ümid edirəm, atam indi yaxşılaşmış 57
az keçmiş zati-alilərinə izah etməli oldum olar, – dedim. 2017
– tez oradan ayrıldım.
O, gözünü məndən çəkmədən soruş- Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
O biri gün qonaq otağındakı müzaki- du:
rələr təzədən qızışdı, lançdan əvvəl isə
hər tərəfdən kəskin replikalar eşidilirdi. – Aşağıda hər şey qaydasındadı, elə-
Məndə elə təəssürat yarandı ki, mülahi- mi?
zələr ittiham xarakteri daşımağa başlayıb
və bilavasitə saqqalını didişdirə-didişdirə – Vəziyyət xeyli gərgindi. İndi saat
susan müsyö Düpenin əyləşdiyi kresloya yeddiyə təzəcə işləyib, mətbəxdə nələr
ünvanlanıb. Hər dəfə fasilə elan olunan- baş verdiyini atam aydınca təsəvvür elə-
da mister Luisin dərhal müsyö Düpeni yə bilər.
hansısa bir küncə çəkdiyini görürdüm –
təbii ki, zati-aliləri də həyəcanla bunu iz- Atamın sifətindən peşmanlıq oxundu.
ləyirdi – və onlar astadan nələrisə müza- – Ancaq hər şey qaydasındadı? – tək-
kirə eləyirdilər. Yaxşı yadımdadı, bir dəfə rar soruşdu.
səhər yeməyindən sonra kitabxananın – Hə, bu barədə narahat olmağa dəy-
qapısı yanında hər iki centlmenin söhbə- məz. Xoşbəxtəm ki, atam yaxşılaşıb.
tinin üstünə çıxdım və məni görən kimi O, əllərini yavaş-yavaş adyalın altın-
susduqlarını hiss elədim. dan çıxarıb, sönük baxışlarını əllərinin ar-
xasına zillədi. Bir müddət beləcə davam
Bu arada atamın səhhətində heç bir elədi.
dəyişiklik nəzərə çarpmadı. Çox vaxt ya- – Xoşbəxtəm ki, atam əməlli-başlı yax-
tırdı; işdən bir-iki dəqiqə macal tapıb, çar- şılaşıb, – yenə təkrar elədim. – İndi isə
dağın altındakı otağına qalxanda onu yat- aşağı düşməliyəm. Dediyim kimi, vəziy-
mış görürdüm. Onunla ilk dəfə kəlmə kəs- yət xeyli mürəkkəbdi.
mək imkanım yatağa düşəndən yalnız iki O, bir az da əllərinə baxıb dilləndi:
gün sonra, axşamçağı oldu. – Ümid edirəm ki, sənə yaxşı ata ol-
muşam.
Mən otağa girəndə atam yenə yatırdı. – Şadam ki, artıq yaxşılaşmısan, –
Ancaq miss Kentonun xəstənin yanında gülümsəyib cavab verdim.
oturmağı tapşırdığı ev qulluqçusu məni – Səninlə fəxr eləyirəm. Sən yaxşı
görən kimi ayağa qalxıb, onun çiynindən oğulsan. Ümid edirəm ki, sənə yaxşı ata
tutaraq silkələməyə başladı. olmuşam. Ancaq güman etmirəm.
– Heyif ki, indi işimiz çoxdu, səhər bu
– Ay səfeh! – qışqırdım. – Onu rahat haqda danışarıq.
burax! Atam yenə əllərinə baxırdı, sanki on-
lardan bezmişdi.
– Mister Stivens tapşırıb ki, əgər siz – Şadam ki, artıq yaxşılaşmısan, –
gəlsəniz, onu durğuzum. təkrar deyib, otaqdan çıxdım.
– Qoy yatsın. Elə həddindən artıq yor- ***
ğunluq onu yatağa salıb. Aşağı düşəndə mətbəxin əsl cəhən-
nəmə döndüyünü, işçilərin isə son dərə-
– O, qəti tapşırıb, ser, – qız cavab ve- cə gərgin vəziyyətdə olduğunu gördüm.
rib, yenə atamın çiyinlərindən tutaraq sil-
kələdi.
Atam gözlərini açdı, başını döndərib
mənə baxdı.
az keçmiş zati-alilərinə izah etməli oldum olar, – dedim. 2017
– tez oradan ayrıldım.
O, gözünü məndən çəkmədən soruş- Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
O biri gün qonaq otağındakı müzaki- du:
rələr təzədən qızışdı, lançdan əvvəl isə
hər tərəfdən kəskin replikalar eşidilirdi. – Aşağıda hər şey qaydasındadı, elə-
Məndə elə təəssürat yarandı ki, mülahi- mi?
zələr ittiham xarakteri daşımağa başlayıb
və bilavasitə saqqalını didişdirə-didişdirə – Vəziyyət xeyli gərgindi. İndi saat
susan müsyö Düpenin əyləşdiyi kresloya yeddiyə təzəcə işləyib, mətbəxdə nələr
ünvanlanıb. Hər dəfə fasilə elan olunan- baş verdiyini atam aydınca təsəvvür elə-
da mister Luisin dərhal müsyö Düpeni yə bilər.
hansısa bir küncə çəkdiyini görürdüm –
təbii ki, zati-aliləri də həyəcanla bunu iz- Atamın sifətindən peşmanlıq oxundu.
ləyirdi – və onlar astadan nələrisə müza- – Ancaq hər şey qaydasındadı? – tək-
kirə eləyirdilər. Yaxşı yadımdadı, bir dəfə rar soruşdu.
səhər yeməyindən sonra kitabxananın – Hə, bu barədə narahat olmağa dəy-
qapısı yanında hər iki centlmenin söhbə- məz. Xoşbəxtəm ki, atam yaxşılaşıb.
tinin üstünə çıxdım və məni görən kimi O, əllərini yavaş-yavaş adyalın altın-
susduqlarını hiss elədim. dan çıxarıb, sönük baxışlarını əllərinin ar-
xasına zillədi. Bir müddət beləcə davam
Bu arada atamın səhhətində heç bir elədi.
dəyişiklik nəzərə çarpmadı. Çox vaxt ya- – Xoşbəxtəm ki, atam əməlli-başlı yax-
tırdı; işdən bir-iki dəqiqə macal tapıb, çar- şılaşıb, – yenə təkrar elədim. – İndi isə
dağın altındakı otağına qalxanda onu yat- aşağı düşməliyəm. Dediyim kimi, vəziy-
mış görürdüm. Onunla ilk dəfə kəlmə kəs- yət xeyli mürəkkəbdi.
mək imkanım yatağa düşəndən yalnız iki O, bir az da əllərinə baxıb dilləndi:
gün sonra, axşamçağı oldu. – Ümid edirəm ki, sənə yaxşı ata ol-
muşam.
Mən otağa girəndə atam yenə yatırdı. – Şadam ki, artıq yaxşılaşmısan, –
Ancaq miss Kentonun xəstənin yanında gülümsəyib cavab verdim.
oturmağı tapşırdığı ev qulluqçusu məni – Səninlə fəxr eləyirəm. Sən yaxşı
görən kimi ayağa qalxıb, onun çiynindən oğulsan. Ümid edirəm ki, sənə yaxşı ata
tutaraq silkələməyə başladı. olmuşam. Ancaq güman etmirəm.
– Heyif ki, indi işimiz çoxdu, səhər bu
– Ay səfeh! – qışqırdım. – Onu rahat haqda danışarıq.
burax! Atam yenə əllərinə baxırdı, sanki on-
lardan bezmişdi.
– Mister Stivens tapşırıb ki, əgər siz – Şadam ki, artıq yaxşılaşmısan, –
gəlsəniz, onu durğuzum. təkrar deyib, otaqdan çıxdım.
– Qoy yatsın. Elə həddindən artıq yor- ***
ğunluq onu yatağa salıb. Aşağı düşəndə mətbəxin əsl cəhən-
nəmə döndüyünü, işçilərin isə son dərə-
– O, qəti tapşırıb, ser, – qız cavab ve- cə gərgin vəziyyətdə olduğunu gördüm.
rib, yenə atamın çiyinlərindən tutaraq sil-
kələdi.
Atam gözlərini açdı, başını döndərib
mənə baxdı.
