Page 54 - 2017-3
P. 54
qitədən gələn centlmenlərin, adətən, isti- xoşlamadıqlarından müsyö Düpendən
rahət eləyəndə geydiyi dəbə uyğun pal- uzaq dururdular; bu hətta mühitin ümumi
tar vardı. Bizdə qonaq olduğu müddətdə ab-havasından duyulurdu və qarşıdakı
cidd-cəhdlə özünü elə aparırdı ki, elə bil danışıqların necə nəticələnəcəyinin tək
Darlinqton-holla yalnız bir məqsədlə gəl- müsyö Düpendən asılı olduğu hissini
mişdi: dincəlsin, tanışları ilə oturub-dur- gücləndirirdi.
sun. Mister Kardinalın doğru qeyd etdiyi Konfrans öz işinə 1923-cü il mart ayı-
kimi, müsyö Düpen heç də yaxşı ovqatda nın son həftəsində, yağışlı bir gündə, sə-
gəlməmişdi. Vaxtından bir neçə gün tez hər tezdən başladı; iştirakçıların çoxu
ayaq basdığı ingilis torpağında onu nəyin “qeyri-rəsmi” statusuna uyğun seçildiyin-
əsəbiləşdirdiyini düz-əməlli xatırlamıram; dən, onun keçirildiyi yer belə tədbirlər
çox şeylər olmuşdu, ancaq ən başlıcası – üçün elə də münasib deyildi. Demək la-
Londonda gəzərkən ayaqqabı ayağını zımdır ki, bu qeyri-rəsmilik oyunundan,
sürtmüşdü, indi də qorxurdu ki, yaraya məncə, artıq mənasızlıq hiss olunmağa
infeksiya düşər. Onun kamerdinerini miss başlamışdı. Xanımlar üçün nəzərdə tutu-
Kentonun üstünə yolladım, ancaq bu, lan qonaq otağında qara pencəkdə ciddi
54 müsyö Düpeni heç də qane etməmişdi, görkəmli bu qədər centlmeni görmək ada-
hər iki-üç saatdan bir məni adi lakey kimi ma qəribə gəlirdi; çox vaxt bir divanda
2017 çağırtdırıb tələb eləyirdi:
üç, ya dörd nəfər oturmalı olurdu; ancaq
– Eşikağası, yenə bint! iştirakçılardan bəzisi bunun adi kübar qə-
Mister Luislə görüşəndən sonra, de- buluna oxşamasına elə cidd-cəhdlə səy
yəsən, əhvalı nisbətən düzəldi. Amerikalı göstərirdilər ki, hətta dizlərinin üstünə qə-
senatorla köhnə dost kimi görüşdülər və zet-jurnal qoyurdular.
günün sonuna qədər ayrılmayıb gülüb- Həmin səhər işimlə bağlı tez-tez qo-
danışıb, keçmişdə olanları xatırladılar. naq otağına girib-çıxmalı olduğumdan baş
Hiss olunurdu ki, mister Luisin müsyö verənləri əvvəldən axıra qədər izləyə bil-
Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar Düpenə daim qəyyumluq etməsi məlum mədim. Ancaq lord Darlinqtonun konfran-
mülahizələrə görə bu vacib centlmenlə sı açıb, qonaqları salamladığını, bundan
hələ müzakirələrə qədər şəxsi əlaqələr sonra Versal müqaviləsinin bəzi müddə-
yaratmağa can atan lord Darlinqtonda alarının əxlaqi cəhətdən yumşaldılması-
ciddi narahatlıq yaradır. Zati-alilərinin iki- nın vacibliyini təkidlə vurğuladığını, Al-
likdə danışmaq üçün müsyö Düpeni bir maniyada şəxsən şahidi olduğu iztirab-
neçə dəfə kənara çəkməyə cəhd göstər- lardan söz açdığını xatırlayıram. Әlbəttə,
diyinin şahidi oldum, ancaq üzündən tə- zati-alilərindən buna oxşar sözləri əvvəl-
bəssüm əskik olmayan mister Luis dər- lər də tez-tez eşitmişdim, ancaq bu təntə-
hal peyda olub, nəsə buna oxşar bir söz nəli iclasda elə səmimi, elə inamla danı-
deyirdi: “Üzr istəyirəm, cənablar, ancaq şırdı ki, ilk dəfə eşidirəmmiş kimi, onun
heç cür başa düşmürəm ki...” – və zati- sözləri məni həyəcanlandırdı. Sonra ser
aliləri mister Luisin repertuarından növbəti Devid Kardinal çıxış etdi; böyük hissəsini
məzəli əhvalatlardan birinə qulaq asmalı eşidə bilmədiyim bu çıxış, əsasən, məsə-
olurdu. Ancaq mister Luisi hesaba alma- lənin texniki tərəfinə həsr olunduğundan
saq, başqa qonaqlar qorxudan, ya onu etiraf etməliyəm ki, mənim anlayışım xa-
rahət eləyəndə geydiyi dəbə uyğun pal- uzaq dururdular; bu hətta mühitin ümumi
tar vardı. Bizdə qonaq olduğu müddətdə ab-havasından duyulurdu və qarşıdakı
cidd-cəhdlə özünü elə aparırdı ki, elə bil danışıqların necə nəticələnəcəyinin tək
Darlinqton-holla yalnız bir məqsədlə gəl- müsyö Düpendən asılı olduğu hissini
mişdi: dincəlsin, tanışları ilə oturub-dur- gücləndirirdi.
sun. Mister Kardinalın doğru qeyd etdiyi Konfrans öz işinə 1923-cü il mart ayı-
kimi, müsyö Düpen heç də yaxşı ovqatda nın son həftəsində, yağışlı bir gündə, sə-
gəlməmişdi. Vaxtından bir neçə gün tez hər tezdən başladı; iştirakçıların çoxu
ayaq basdığı ingilis torpağında onu nəyin “qeyri-rəsmi” statusuna uyğun seçildiyin-
əsəbiləşdirdiyini düz-əməlli xatırlamıram; dən, onun keçirildiyi yer belə tədbirlər
çox şeylər olmuşdu, ancaq ən başlıcası – üçün elə də münasib deyildi. Demək la-
Londonda gəzərkən ayaqqabı ayağını zımdır ki, bu qeyri-rəsmilik oyunundan,
sürtmüşdü, indi də qorxurdu ki, yaraya məncə, artıq mənasızlıq hiss olunmağa
infeksiya düşər. Onun kamerdinerini miss başlamışdı. Xanımlar üçün nəzərdə tutu-
Kentonun üstünə yolladım, ancaq bu, lan qonaq otağında qara pencəkdə ciddi
54 müsyö Düpeni heç də qane etməmişdi, görkəmli bu qədər centlmeni görmək ada-
hər iki-üç saatdan bir məni adi lakey kimi ma qəribə gəlirdi; çox vaxt bir divanda
2017 çağırtdırıb tələb eləyirdi:
üç, ya dörd nəfər oturmalı olurdu; ancaq
– Eşikağası, yenə bint! iştirakçılardan bəzisi bunun adi kübar qə-
Mister Luislə görüşəndən sonra, de- buluna oxşamasına elə cidd-cəhdlə səy
yəsən, əhvalı nisbətən düzəldi. Amerikalı göstərirdilər ki, hətta dizlərinin üstünə qə-
senatorla köhnə dost kimi görüşdülər və zet-jurnal qoyurdular.
günün sonuna qədər ayrılmayıb gülüb- Həmin səhər işimlə bağlı tez-tez qo-
danışıb, keçmişdə olanları xatırladılar. naq otağına girib-çıxmalı olduğumdan baş
Hiss olunurdu ki, mister Luisin müsyö verənləri əvvəldən axıra qədər izləyə bil-
Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar Düpenə daim qəyyumluq etməsi məlum mədim. Ancaq lord Darlinqtonun konfran-
mülahizələrə görə bu vacib centlmenlə sı açıb, qonaqları salamladığını, bundan
hələ müzakirələrə qədər şəxsi əlaqələr sonra Versal müqaviləsinin bəzi müddə-
yaratmağa can atan lord Darlinqtonda alarının əxlaqi cəhətdən yumşaldılması-
ciddi narahatlıq yaradır. Zati-alilərinin iki- nın vacibliyini təkidlə vurğuladığını, Al-
likdə danışmaq üçün müsyö Düpeni bir maniyada şəxsən şahidi olduğu iztirab-
neçə dəfə kənara çəkməyə cəhd göstər- lardan söz açdığını xatırlayıram. Әlbəttə,
diyinin şahidi oldum, ancaq üzündən tə- zati-alilərindən buna oxşar sözləri əvvəl-
bəssüm əskik olmayan mister Luis dər- lər də tez-tez eşitmişdim, ancaq bu təntə-
hal peyda olub, nəsə buna oxşar bir söz nəli iclasda elə səmimi, elə inamla danı-
deyirdi: “Üzr istəyirəm, cənablar, ancaq şırdı ki, ilk dəfə eşidirəmmiş kimi, onun
heç cür başa düşmürəm ki...” – və zati- sözləri məni həyəcanlandırdı. Sonra ser
aliləri mister Luisin repertuarından növbəti Devid Kardinal çıxış etdi; böyük hissəsini
məzəli əhvalatlardan birinə qulaq asmalı eşidə bilmədiyim bu çıxış, əsasən, məsə-
olurdu. Ancaq mister Luisi hesaba alma- lənin texniki tərəfinə həsr olunduğundan
saq, başqa qonaqlar qorxudan, ya onu etiraf etməliyəm ki, mənim anlayışım xa-