Page 55 - 2017-3
P. 55
ində idi. Ancaq çıxışın ümumi məğzi, arabanı itələyirdi. İki qulluqçu ehtiramla 55
məncə, zati-alilərinin dedikləri ilə səslə- bir az aralıda dayanıb, qorxuyla onun 2017
şirdi; ser Devid öz çıxışını almanlardan göstərdiyi bu cəhdə baxırdılar. Atama ya-
alınan təzminatların dondurulması və fran- xınlaşdım, arabanın kənarından yapışdı- Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
sız qoşunlarının Rurdan çıxarılması ça- ğı barmaqlarını açıb, onu xalçanın üstünə
ğırışı ilə bitirdi. Sonra alman qrafinyası otuzdurdum. Gözləri yumulu idi, rəngi
söz aldı, ancaq indi xatırlamadığım han- ağappaq olmuşdu, alnında tər damcıları
sı səbəbdənsə elə həmin dəqiqə qonaq puçurlamışdı. Çağırtdırdığım xidmətçilər
otağını bir müddət tərk etməli oldum. Mən əlil arabasını diyirlədib gətirdilər və atamı
qayıdanda müzakirələr başlamışdı; əsa- öz otağına apardıq.
sən, ticarətdən və vergi faizindən danı-
şırdılar, bunlardan da mən heç nə başa Atamı yatağa uzadandan sonra özümü
düşmürdüm. itirib nə edəcəyimi bilmirdim. Bir yandan
onu bu vəziyyətdə qoymaq istəmirdim,
Müşayiət etdiyim qədər, müsyö Düpen bir yandan da vaxt itirə bilməzdim. Qapı-
müzakirələrdə iştirak etmirdi, onun qaş- nın ağzında tərəddüdlə vurnuxurdum ki,
qabaqlı görkəmindən bilmək olmurdu, çı- miss Kenton gəldi.
xışçılara qulaq asır, yoxsa tamam başqa
şeylər haqqında düşünür. Yadımdadı, al- – Mister Stivens, – dedi, – hazırda
man centlmenlərdən birinin çıxışının or- mənim sizdən daha çox vaxtım var. La-
tasında qonaq otağını tərk etməli olanda zımdırsa, atanızın yanında otura bilərəm.
müsyö Düpen qəfil ayağa durub arxamca Həkim Merediti bura gətirərəm, əgər hə-
çıxdı. kim ciddi nəsə tapsa, sizə xəbər verə-
rəm.
– Eşikağası, – holla ayaq qoyan kimi
dedi, – ayağımın təzədən sarınmasını – Sağ olun, miss Kenton, – deyib get-
təşkil etmək olarmı? O qədər ağrıyır ki, dim.
bu cənabların nə danışdığı artıq mənə
çatmır. Qonaq otağına qayıdanda bir keşiş
Berlində kasıb uşaqların necə əziyyət
Yadımdadı ki, miss Kentondan kömək çəkdiyindən danışırdı. Məni gözləyirdilər:
istədim – təbii, kuryer vasitəsi ilə – və qonaqlara çay, ya qəhvə süzmək lazım
müsyö Düpendən bilyard otağında baxıcı idi, mən də yubanmadan bununla məş-
qadını gözləməsini xahiş etdim. Bu vaxt ğul oldum. Bəzi centlmenlərin spirtli içki-
baş lakey qorxmuş halda gəlib mənə de- lər içdiyini gördüm, xanımların olduğuna
di ki, atamın ikinci mərtəbədə halı xarab baxmayaraq, bir neçə nəfər siqar çəkirdi.
olub. Yadımdadı, əlimdə boş çaydan qonaq
otağından çıxanda, miss Kenton məni
Tələsik yuxarı qalxıb, meydançanı saxladı.
dönəndə qəribə mənzərə ilə qarşılaşdım.
Koridorun uzaq küncündə, yağışlı tutqun – Mister Stivens, – dedi, – həkim Me-
havaya açılan iri pəncərənin qarşısında redit getməyə hazırlaşır.
atam təntənəli ayin icra edirmiş kimi, qə-
ribə vəziyyətdə donub-qalmışdı. O, bir di- O, sözünü qurtarmamış, əyninə ma-
zini qatlayıb, başını əymişdi; elə bil nəyə kintoş geyinmiş, başına şlyapa qoymuş
görəsə yerindən tərpənmək istəməyən həkimi hollda görüb, əlimdəki çaydanla
ona yaxınlaşdım. Həkim mənə acıqla bax-
dı.
məncə, zati-alilərinin dedikləri ilə səslə- bir az aralıda dayanıb, qorxuyla onun 2017
şirdi; ser Devid öz çıxışını almanlardan göstərdiyi bu cəhdə baxırdılar. Atama ya-
alınan təzminatların dondurulması və fran- xınlaşdım, arabanın kənarından yapışdı- Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar
sız qoşunlarının Rurdan çıxarılması ça- ğı barmaqlarını açıb, onu xalçanın üstünə
ğırışı ilə bitirdi. Sonra alman qrafinyası otuzdurdum. Gözləri yumulu idi, rəngi
söz aldı, ancaq indi xatırlamadığım han- ağappaq olmuşdu, alnında tər damcıları
sı səbəbdənsə elə həmin dəqiqə qonaq puçurlamışdı. Çağırtdırdığım xidmətçilər
otağını bir müddət tərk etməli oldum. Mən əlil arabasını diyirlədib gətirdilər və atamı
qayıdanda müzakirələr başlamışdı; əsa- öz otağına apardıq.
sən, ticarətdən və vergi faizindən danı-
şırdılar, bunlardan da mən heç nə başa Atamı yatağa uzadandan sonra özümü
düşmürdüm. itirib nə edəcəyimi bilmirdim. Bir yandan
onu bu vəziyyətdə qoymaq istəmirdim,
Müşayiət etdiyim qədər, müsyö Düpen bir yandan da vaxt itirə bilməzdim. Qapı-
müzakirələrdə iştirak etmirdi, onun qaş- nın ağzında tərəddüdlə vurnuxurdum ki,
qabaqlı görkəmindən bilmək olmurdu, çı- miss Kenton gəldi.
xışçılara qulaq asır, yoxsa tamam başqa
şeylər haqqında düşünür. Yadımdadı, al- – Mister Stivens, – dedi, – hazırda
man centlmenlərdən birinin çıxışının or- mənim sizdən daha çox vaxtım var. La-
tasında qonaq otağını tərk etməli olanda zımdırsa, atanızın yanında otura bilərəm.
müsyö Düpen qəfil ayağa durub arxamca Həkim Merediti bura gətirərəm, əgər hə-
çıxdı. kim ciddi nəsə tapsa, sizə xəbər verə-
rəm.
– Eşikağası, – holla ayaq qoyan kimi
dedi, – ayağımın təzədən sarınmasını – Sağ olun, miss Kenton, – deyib get-
təşkil etmək olarmı? O qədər ağrıyır ki, dim.
bu cənabların nə danışdığı artıq mənə
çatmır. Qonaq otağına qayıdanda bir keşiş
Berlində kasıb uşaqların necə əziyyət
Yadımdadı ki, miss Kentondan kömək çəkdiyindən danışırdı. Məni gözləyirdilər:
istədim – təbii, kuryer vasitəsi ilə – və qonaqlara çay, ya qəhvə süzmək lazım
müsyö Düpendən bilyard otağında baxıcı idi, mən də yubanmadan bununla məş-
qadını gözləməsini xahiş etdim. Bu vaxt ğul oldum. Bəzi centlmenlərin spirtli içki-
baş lakey qorxmuş halda gəlib mənə de- lər içdiyini gördüm, xanımların olduğuna
di ki, atamın ikinci mərtəbədə halı xarab baxmayaraq, bir neçə nəfər siqar çəkirdi.
olub. Yadımdadı, əlimdə boş çaydan qonaq
otağından çıxanda, miss Kenton məni
Tələsik yuxarı qalxıb, meydançanı saxladı.
dönəndə qəribə mənzərə ilə qarşılaşdım.
Koridorun uzaq küncündə, yağışlı tutqun – Mister Stivens, – dedi, – həkim Me-
havaya açılan iri pəncərənin qarşısında redit getməyə hazırlaşır.
atam təntənəli ayin icra edirmiş kimi, qə-
ribə vəziyyətdə donub-qalmışdı. O, bir di- O, sözünü qurtarmamış, əyninə ma-
zini qatlayıb, başını əymişdi; elə bil nəyə kintoş geyinmiş, başına şlyapa qoymuş
görəsə yerindən tərpənmək istəməyən həkimi hollda görüb, əlimdəki çaydanla
ona yaxınlaşdım. Həkim mənə acıqla bax-
dı.
