Page 35 - 2017-3
P. 35
u vermək istəyəndə qoymadı, əli ilə – Çoxdan qəzet oxumurdum, indi baş- 35
işarə etdi ki, özü verəcək, ovcundakı əs- ladım. Dünyada baş verənlərdən xəbə- 2017
ginası satıcıya uzatdı. Satıcı boş kassanı rim yox idi. İndi hansı aydır?
göstərdi, qadın bayaqkı sakit tonda dedi Peter Handke. Solaxay qadın
ki, eybi yox, sabah burdan keçəndə pu- Aktyor onun yanında oturdu:
lun qalığını alar. Ya da: – Fevral.
– Bəs biz hansı qütbdə yaşayırıq?
– Bizə gəlin. Bəli, bəli, gəlin! – deyib, – Qütblərdən birində...
tez ünvanını bir balaca kağıza yazdı, sa- – Sizin adınız var?
tıcıya verdi. – Axı siz uşaqla təksiniz, elə Aktyor adını dedi, üzünü yana çevirib
deyilmi? Mağazaya girib ənlik-kirşanlı bir güldü, stolun üstündəki badələri o tərəfə,
əntərə rast gəlməyəndə adam sevinir. Ba- bu tərəfə çəkdi. Yenə də baxışlarını qadı-
ğışlayın ki, sizinlə belə danışıram... Guya na tərəf döndərib dedi:
buna haqqım çatır...Guya belə danışa bi- – Mən heç vaxt qadın dalınca düşmə-
lərəm... mişəm. Ancaq neçə gündür, sizi axtarı-
ram. Elə mülayim sifətiniz var ki, sanki
Onlar çıxandan sonra satıcı qadın ci- ölümün mütləqliyini heç vaxt unutmursu-
bindən balaca bir güzgü çıxarıb özünə nuz. Bağışlayın ki, belə səfeh sözlər da-
baxdı, qələmlə buruna sürtülən zökəmə nışıram. – O, başını buladı: – Dediyim
qarşı məlhəmi dodaqlarına çəkdi. sözləri həmişə geri götürməyə hazıram!
Son günlər sizin həsrətiniz mənə rahatlıq
Bayırda qadın Brunoya dedi: verməyib. Mənə acığınız tutmasın! Gö-
– Deməli, sən hələ sağsan... rürəm, azad, sərbəst qadınsınız... – O
Bruno, demək olar ki, kefini pozmadı: güldü. – Üzünüzün cizgilərindən görünür...
– Hərdən özüm də günortadan sonra Sizi görmək həvəsi ilə alışıb-yanıram,
hələ də bu dünyada olduğuma təəccüb- bütün varlığımla buna can atıram. Yoxsa
lənirəm. Yeri gəlmişkən, dünən hiss et- elə fikirləşirsiniz, uzun müddət işsiz qal-
dim ki, sənsiz keçən günlərimi daha say- dığıma görə ağlımı itirmişəm? Ancaq heç
mıram. – Güldü. – Bir dəfə yuxuda gördüm nə deməyin, sadəcə, mənimlə gəlin. Mə-
ki, hamı bir-birinin ardınca dəli olur. Dəli ni tək qoymayın. Siz mənim olmalısınız!
olanların da hamısı sevinir. Belə çıxır ki, Biz bu vaxta qədər itirilmiş adamlar olmu-
həyatda qalanlar vicdan əzabı çəkməyə şuq, elə deyilmi? Tramvay dayanacaqla-
bilər... Ştefan məni soruşur? rının birində oxudum: “O, səni sevir, səni
Qadın sviterin boynundakı qiymət ka- xilas edəcək” və o dəqiqə də sizi xatırla-
ğızını qopara-qopara dedi: dım. Yox, O deyil, BİZ bir-birimizi xilas
– Vaxt elə, gəl! edəcəyik. Mən hər yanda, hər işdə yanı-
Qadın ondan aralandı, Bruno başqa nızda olmaq istəyirəm! İstəyirəm əlinizə
səmtə getdi. toxunmamış onun hərarətini hiss edim!
Kafedə oturub gündəlik qəzetə baxır, Mənə gülməyin! Ah, mən sizi nə qədər
öz-özünə nəsə mızıldanırdı. Aktyor içəri çox istəyirəm! Sizinlə bir yerdə olmaq is-
girib onun qarşısında dayandı: təyirəm... özü də elə bu andan... lap çox
– Dayanacaqda maşınınızı görən ki- istəyirəm... özü də həmişəlik!
mi tanıdım.
Qadın təəccüblənmədən onu süzüb
dedi:
işarə etdi ki, özü verəcək, ovcundakı əs- ladım. Dünyada baş verənlərdən xəbə- 2017
ginası satıcıya uzatdı. Satıcı boş kassanı rim yox idi. İndi hansı aydır?
göstərdi, qadın bayaqkı sakit tonda dedi Peter Handke. Solaxay qadın
ki, eybi yox, sabah burdan keçəndə pu- Aktyor onun yanında oturdu:
lun qalığını alar. Ya da: – Fevral.
– Bəs biz hansı qütbdə yaşayırıq?
– Bizə gəlin. Bəli, bəli, gəlin! – deyib, – Qütblərdən birində...
tez ünvanını bir balaca kağıza yazdı, sa- – Sizin adınız var?
tıcıya verdi. – Axı siz uşaqla təksiniz, elə Aktyor adını dedi, üzünü yana çevirib
deyilmi? Mağazaya girib ənlik-kirşanlı bir güldü, stolun üstündəki badələri o tərəfə,
əntərə rast gəlməyəndə adam sevinir. Ba- bu tərəfə çəkdi. Yenə də baxışlarını qadı-
ğışlayın ki, sizinlə belə danışıram... Guya na tərəf döndərib dedi:
buna haqqım çatır...Guya belə danışa bi- – Mən heç vaxt qadın dalınca düşmə-
lərəm... mişəm. Ancaq neçə gündür, sizi axtarı-
ram. Elə mülayim sifətiniz var ki, sanki
Onlar çıxandan sonra satıcı qadın ci- ölümün mütləqliyini heç vaxt unutmursu-
bindən balaca bir güzgü çıxarıb özünə nuz. Bağışlayın ki, belə səfeh sözlər da-
baxdı, qələmlə buruna sürtülən zökəmə nışıram. – O, başını buladı: – Dediyim
qarşı məlhəmi dodaqlarına çəkdi. sözləri həmişə geri götürməyə hazıram!
Son günlər sizin həsrətiniz mənə rahatlıq
Bayırda qadın Brunoya dedi: verməyib. Mənə acığınız tutmasın! Gö-
– Deməli, sən hələ sağsan... rürəm, azad, sərbəst qadınsınız... – O
Bruno, demək olar ki, kefini pozmadı: güldü. – Üzünüzün cizgilərindən görünür...
– Hərdən özüm də günortadan sonra Sizi görmək həvəsi ilə alışıb-yanıram,
hələ də bu dünyada olduğuma təəccüb- bütün varlığımla buna can atıram. Yoxsa
lənirəm. Yeri gəlmişkən, dünən hiss et- elə fikirləşirsiniz, uzun müddət işsiz qal-
dim ki, sənsiz keçən günlərimi daha say- dığıma görə ağlımı itirmişəm? Ancaq heç
mıram. – Güldü. – Bir dəfə yuxuda gördüm nə deməyin, sadəcə, mənimlə gəlin. Mə-
ki, hamı bir-birinin ardınca dəli olur. Dəli ni tək qoymayın. Siz mənim olmalısınız!
olanların da hamısı sevinir. Belə çıxır ki, Biz bu vaxta qədər itirilmiş adamlar olmu-
həyatda qalanlar vicdan əzabı çəkməyə şuq, elə deyilmi? Tramvay dayanacaqla-
bilər... Ştefan məni soruşur? rının birində oxudum: “O, səni sevir, səni
Qadın sviterin boynundakı qiymət ka- xilas edəcək” və o dəqiqə də sizi xatırla-
ğızını qopara-qopara dedi: dım. Yox, O deyil, BİZ bir-birimizi xilas
– Vaxt elə, gəl! edəcəyik. Mən hər yanda, hər işdə yanı-
Qadın ondan aralandı, Bruno başqa nızda olmaq istəyirəm! İstəyirəm əlinizə
səmtə getdi. toxunmamış onun hərarətini hiss edim!
Kafedə oturub gündəlik qəzetə baxır, Mənə gülməyin! Ah, mən sizi nə qədər
öz-özünə nəsə mızıldanırdı. Aktyor içəri çox istəyirəm! Sizinlə bir yerdə olmaq is-
girib onun qarşısında dayandı: təyirəm... özü də elə bu andan... lap çox
– Dayanacaqda maşınınızı görən ki- istəyirəm... özü də həmişəlik!
mi tanıdım.
Qadın təəccüblənmədən onu süzüb
dedi:
