Page 33 - 2017-3
P. 33
Onlar meşənin içində çox da dik ol- Elə soyuq idi ki, ocağın tüstüsü yuxa- 33
mayan bir cığırla gedirdilər və ağacların rı qalxmamış dağılır və yox olurdu. Özlə- 2017
arasından zəif işıq süzülürdü. Sonra bu ri ilə balaca torbada kartof götürmüşdülər
cığırdan təpəyə tərəf döndülər, yuxarı dır- və onu közdə bişirib yedilər, termosdan Peter Handke. Solaxay qadın
maşmağa başladılar, içində balıq saxla- isti qəhvə içdilər. Qadın qımıldanmadan
nılan, ancaq qış olduğu üçün suyu bura- gözlərini düzənliyə dikmiş oğluna tərəf
xılmış süni gölün böyründən keçdilər. Me- döndü, kürəyini yüngülcə sığalladı və
şənin ortasındakı yəhudi qəbiristanlığının uşaq da sanki buna bənd imiş kimi güldü.
yanında ayaq saxladılar. Başdaşılar o qə-
dər əyilmişdi ki, az qalırdı yerə dəysin. Bir az keçəndən sonra qadın dilləndi:
Bir az da yuxarı qalxanda küləyin vıyıltı- – Bir dəfə də dənizin kənarında belə-
sından qulaqları batdı. Buranın qarı ağap- cə oturub saatlarla dalğalara tamaşa elə-
paq idi və bir az da gedəndən sonra din... Yadındadır?
gördülər ki, onun üstündə his ləkələri var. – Bəs necə! Qaranlıq düşmüşdü, evə
Burada qarın üstündə itlərin deyil, dağ getmək istəmirdim. Hirsləndiniz, çünki ho-
keçilərinin ləpirləri vardı. telə qayıda bilmirdiniz... Yaşıl don və ağ
tiftikli kofta geymişdin. Şlyapan elə böyük
Onlar dağın ətəyindəki kolluqlardan idi ki, külək aparmasın deyə əlini ondan
keçib, yuxarı qalxdılar. Hər tərəfdən quş- çəkə bilmirdin. O dənizin kənarında balıq-
ların nəğməsi eşidilirdi. Әriyən qarın su- qulağı yox idi, yumru-yumru daşlar vardı...
yu şırıltı ilə balaca çaya tökülürdü. Palıd – Sən ki hər şeyi belə xatırlamağa
ağaclarının köklərindən pöhrələr qalxmış- başladın, qorxuram, hansısa keçmiş bir
dı və onların üstündə bir neçə qurumuş günahım da yadına düşər...
yarpaq yellənirdi. Tozağacıların soyulmuş – Səhəri gün Bruno səni zarafatla pal-
dümağ qabıqlarını külək tərpədirdi. tarlı, ayaqqabılı dənizə itələdi. Qəhvəyi
rəngdə düyməli ayaqqabıların vardı...
Onlar kənarında dağ keçiləri buynuz- – Yadındadırmı, bir dəfə də evin qa-
laşan bir taladan keçdilər. O qədər də qa- bağındakı qumqabında arxası üstə uza-
lın olmayan qarın altından qurumuş otlar nıb göyə tamaşa edirdin...
çıxır və küləkdə o tərəfə, bu tərəfə əyilir- – Yox, yadıma gəlmir.
di. – Ancaq mənim yaxşı yadımdadır. Әl-
lərini başının altında çarpazlamışdın, bir
Onlar yuxarı qalxdıqca hava daha ayağını da dizdən qatlamışdın. Yay, ay-
da işıqlaşırdı. Tər basmış sifətlərini kol- dınlıq bir gecə idi, ay görünmürdü, səma-
kos cızmışdı. Yuxarıda – bir qaya parça- da yalnız ulduzlar sayrışırdı. Sən də ar-
sının külək tutan kölgəsində oturdular və xası üstə qumun içində uzanmışdın, söz
quru çırpı yığıb tonqal qaladılar, bura gə- demək də olmurdu.
lən yol çox da uzun olmamışdı. Bir az keçəndən sonra uşaq cavab
verdi:
Günortaya az qalmışdı. Tonqalın qı- – Bəlkə də, çox sakitlik imiş, ona
rağında oturub düzənliyə baxırdılar. Günə- görə...
şin saçaqları hərdən keçən maşınların Onlar ətrafa xeyli tamaşa etdilər, ye-
üstünə düşüb parıldayırdı. Kompas uşa- dilər. Qadın qəflətən güldü, başını bula-
ğın əlindəydi. Qəflətən uzaqlarda nəsə yıb dedi:
parladı və tez də söndü, elə bil bağlı pən-
cərələrdən biri açıldı...
mayan bir cığırla gedirdilər və ağacların rı qalxmamış dağılır və yox olurdu. Özlə- 2017
arasından zəif işıq süzülürdü. Sonra bu ri ilə balaca torbada kartof götürmüşdülər
cığırdan təpəyə tərəf döndülər, yuxarı dır- və onu közdə bişirib yedilər, termosdan Peter Handke. Solaxay qadın
maşmağa başladılar, içində balıq saxla- isti qəhvə içdilər. Qadın qımıldanmadan
nılan, ancaq qış olduğu üçün suyu bura- gözlərini düzənliyə dikmiş oğluna tərəf
xılmış süni gölün böyründən keçdilər. Me- döndü, kürəyini yüngülcə sığalladı və
şənin ortasındakı yəhudi qəbiristanlığının uşaq da sanki buna bənd imiş kimi güldü.
yanında ayaq saxladılar. Başdaşılar o qə-
dər əyilmişdi ki, az qalırdı yerə dəysin. Bir az keçəndən sonra qadın dilləndi:
Bir az da yuxarı qalxanda küləyin vıyıltı- – Bir dəfə də dənizin kənarında belə-
sından qulaqları batdı. Buranın qarı ağap- cə oturub saatlarla dalğalara tamaşa elə-
paq idi və bir az da gedəndən sonra din... Yadındadır?
gördülər ki, onun üstündə his ləkələri var. – Bəs necə! Qaranlıq düşmüşdü, evə
Burada qarın üstündə itlərin deyil, dağ getmək istəmirdim. Hirsləndiniz, çünki ho-
keçilərinin ləpirləri vardı. telə qayıda bilmirdiniz... Yaşıl don və ağ
tiftikli kofta geymişdin. Şlyapan elə böyük
Onlar dağın ətəyindəki kolluqlardan idi ki, külək aparmasın deyə əlini ondan
keçib, yuxarı qalxdılar. Hər tərəfdən quş- çəkə bilmirdin. O dənizin kənarında balıq-
ların nəğməsi eşidilirdi. Әriyən qarın su- qulağı yox idi, yumru-yumru daşlar vardı...
yu şırıltı ilə balaca çaya tökülürdü. Palıd – Sən ki hər şeyi belə xatırlamağa
ağaclarının köklərindən pöhrələr qalxmış- başladın, qorxuram, hansısa keçmiş bir
dı və onların üstündə bir neçə qurumuş günahım da yadına düşər...
yarpaq yellənirdi. Tozağacıların soyulmuş – Səhəri gün Bruno səni zarafatla pal-
dümağ qabıqlarını külək tərpədirdi. tarlı, ayaqqabılı dənizə itələdi. Qəhvəyi
rəngdə düyməli ayaqqabıların vardı...
Onlar kənarında dağ keçiləri buynuz- – Yadındadırmı, bir dəfə də evin qa-
laşan bir taladan keçdilər. O qədər də qa- bağındakı qumqabında arxası üstə uza-
lın olmayan qarın altından qurumuş otlar nıb göyə tamaşa edirdin...
çıxır və küləkdə o tərəfə, bu tərəfə əyilir- – Yox, yadıma gəlmir.
di. – Ancaq mənim yaxşı yadımdadır. Әl-
lərini başının altında çarpazlamışdın, bir
Onlar yuxarı qalxdıqca hava daha ayağını da dizdən qatlamışdın. Yay, ay-
da işıqlaşırdı. Tər basmış sifətlərini kol- dınlıq bir gecə idi, ay görünmürdü, səma-
kos cızmışdı. Yuxarıda – bir qaya parça- da yalnız ulduzlar sayrışırdı. Sən də ar-
sının külək tutan kölgəsində oturdular və xası üstə qumun içində uzanmışdın, söz
quru çırpı yığıb tonqal qaladılar, bura gə- demək də olmurdu.
lən yol çox da uzun olmamışdı. Bir az keçəndən sonra uşaq cavab
verdi:
Günortaya az qalmışdı. Tonqalın qı- – Bəlkə də, çox sakitlik imiş, ona
rağında oturub düzənliyə baxırdılar. Günə- görə...
şin saçaqları hərdən keçən maşınların Onlar ətrafa xeyli tamaşa etdilər, ye-
üstünə düşüb parıldayırdı. Kompas uşa- dilər. Qadın qəflətən güldü, başını bula-
ğın əlindəydi. Qəflətən uzaqlarda nəsə yıb dedi:
parladı və tez də söndü, elə bil bağlı pən-
cərələrdən biri açıldı...
