Page 29 - 2017-3
P. 29
Onlar qarajların yanından keçib, tele- ki, heç nə tərpənmirdi. Seyrək ağacların 29
fon köşkünə tərəf getdilər. Qarajların bə- arasından uzaqda su hövzəsi ağarırdı. 2017
zilərində radiator qapaqlarının taqqıltısı Nazik bir arx şırıltı ilə bu hövzəyə axır,
eşidilirdi. Köşkə çatanda atası dedi: orada işıldayırdı. Qadın soruşdu: Peter Handke. Solaxay qadın
– Təcili zəng vurmalıyam. – Hələ də yazırsan?
– Evdən də zəng edə bilərsən. Atası güldü:
– Həyat yoldaşım gözləyir, – kişi qısa- – Bilmək istəyirsən ki, mən ömrümün
ca cavab verdi və içəri girdi. Tutqun şüşə- axırına kimi yazacam, ya yox, eləmi? –
nin arxasında başını irəli-geri əyə-əyə Qızına tərəf döndü: – Mənə elə gəlir, nə
nömrəni yığdı. vaxtsa həyat yolumu düz seçməmişəm
Çoxdan yuxuya getmiş sakit qəsəbə- və buna görə də nə müharibəni, nə baş-
dən keçib, təpənin döşünə çıxdılar. Han- qa çətinlikləri günahlandırıram. Yazma-
sı evdəsə tualetin suyunu buraxdılar. ğımsa özümə hərdən bəhanə kimi görünür.
– Sevgilin nə deyirdi ki? – qadın dil- – O, istehza ilə qımışdı, – ancaq sonra
ləndi. da başqa cür düşünürəm. O qədər tən-
– Həbləri atıb-atmadığımı soruşurdu. hayam ki, yuxuya getməzdən əvvəl haq-
– Keçənilki qadındır? qında düşünməyə bir adam da tapmı-
Kişi qeyri-müəyyən hərəkətlərlə ca- ram. Səbəbi də çox sadədir: çünki bütün
vab verdi: günü tək oluram, heç kəsi görmürəm.
– İndiki başqa şəhərdə yaşayır. Әgər haqqında düşünməyə bir adam yox-
Onlar qəsəbənin yuxarısına – meşə- dursa, necə yaza bilərsən? Digər tərəf-
nin başlandığı yerə tərəf gedirdilər. Bala- dən də, həmin qadınla yalnız ona görə
ca qar dənəcikləri quru palıd yarpaqlarını görüşürəm ki, öləndə kimsə vaxtında xə-
xışıldada-xışıldada yerə düşür, küçədə it- bər tutsun, meyitim iylənməsin... – O, ye-
lərin sidiyindən yaranmış gölməçələrdə nə istehza ilə qımışdı.
yığılıb qalırdı. – Yaxşı, sataşmağı burax...
Onlar dayanıb düzənlikdən gələn işıq- Atası əli ilə meşəni göstərdi:
lara baxdılar. Sanki ayaqları altında qa- – Bunun arxasındakı dağ görünmür ...
lan qutu-evlərdən birində kimsə piano çal- – Hərdən ağlayırsan?
mağa başladı: “Elizeyə...” – Bir dəfə ağlamışam. Keçən il... Ev-
Qadın soruşdu: də tək oturanda ağlamaq məni tutdu. An-
– Həyatından razısanmı, ata? caq sonra da gəzmək, əylənmək istədim.
Kişi başını buladı və bu azmış kimi, – Zaman indi də gəncliyində olduğu
dillə də dedi: kimi ağır keçir?
– Yox! – Ah, ondakından da betər keçir. Ne-
– Yaxşı, başqa bir həyat haqqında tə- cə deyərlər, gündə bir dəfə mənim üçün
səvvürün varmı? dayanır. Məsələn, indi olduğu kimi: bax,
– Bu söhbəti qurtar! qaranlıq çoxdan düşüb, ancaq yenə də
Onlar meşənin kənarı ilə gedirdilər. elə bilərəm, gecə indi başlayır. – Kişi əlini
Qadın hərdən başını qaldıranda üzünə başına doladı, qadın da onun hərəkətini
qar dənəcikləri düşürdü. Meşənin dərin- təkrar etdi və bunun nə demək olduğunu
liklərinə tərəf baxdı. Qar elə sakit yağırdı soruşdu.
fon köşkünə tərəf getdilər. Qarajların bə- arasından uzaqda su hövzəsi ağarırdı. 2017
zilərində radiator qapaqlarının taqqıltısı Nazik bir arx şırıltı ilə bu hövzəyə axır,
eşidilirdi. Köşkə çatanda atası dedi: orada işıldayırdı. Qadın soruşdu: Peter Handke. Solaxay qadın
– Təcili zəng vurmalıyam. – Hələ də yazırsan?
– Evdən də zəng edə bilərsən. Atası güldü:
– Həyat yoldaşım gözləyir, – kişi qısa- – Bilmək istəyirsən ki, mən ömrümün
ca cavab verdi və içəri girdi. Tutqun şüşə- axırına kimi yazacam, ya yox, eləmi? –
nin arxasında başını irəli-geri əyə-əyə Qızına tərəf döndü: – Mənə elə gəlir, nə
nömrəni yığdı. vaxtsa həyat yolumu düz seçməmişəm
Çoxdan yuxuya getmiş sakit qəsəbə- və buna görə də nə müharibəni, nə baş-
dən keçib, təpənin döşünə çıxdılar. Han- qa çətinlikləri günahlandırıram. Yazma-
sı evdəsə tualetin suyunu buraxdılar. ğımsa özümə hərdən bəhanə kimi görünür.
– Sevgilin nə deyirdi ki? – qadın dil- – O, istehza ilə qımışdı, – ancaq sonra
ləndi. da başqa cür düşünürəm. O qədər tən-
– Həbləri atıb-atmadığımı soruşurdu. hayam ki, yuxuya getməzdən əvvəl haq-
– Keçənilki qadındır? qında düşünməyə bir adam da tapmı-
Kişi qeyri-müəyyən hərəkətlərlə ca- ram. Səbəbi də çox sadədir: çünki bütün
vab verdi: günü tək oluram, heç kəsi görmürəm.
– İndiki başqa şəhərdə yaşayır. Әgər haqqında düşünməyə bir adam yox-
Onlar qəsəbənin yuxarısına – meşə- dursa, necə yaza bilərsən? Digər tərəf-
nin başlandığı yerə tərəf gedirdilər. Bala- dən də, həmin qadınla yalnız ona görə
ca qar dənəcikləri quru palıd yarpaqlarını görüşürəm ki, öləndə kimsə vaxtında xə-
xışıldada-xışıldada yerə düşür, küçədə it- bər tutsun, meyitim iylənməsin... – O, ye-
lərin sidiyindən yaranmış gölməçələrdə nə istehza ilə qımışdı.
yığılıb qalırdı. – Yaxşı, sataşmağı burax...
Onlar dayanıb düzənlikdən gələn işıq- Atası əli ilə meşəni göstərdi:
lara baxdılar. Sanki ayaqları altında qa- – Bunun arxasındakı dağ görünmür ...
lan qutu-evlərdən birində kimsə piano çal- – Hərdən ağlayırsan?
mağa başladı: “Elizeyə...” – Bir dəfə ağlamışam. Keçən il... Ev-
Qadın soruşdu: də tək oturanda ağlamaq məni tutdu. An-
– Həyatından razısanmı, ata? caq sonra da gəzmək, əylənmək istədim.
Kişi başını buladı və bu azmış kimi, – Zaman indi də gəncliyində olduğu
dillə də dedi: kimi ağır keçir?
– Yox! – Ah, ondakından da betər keçir. Ne-
– Yaxşı, başqa bir həyat haqqında tə- cə deyərlər, gündə bir dəfə mənim üçün
səvvürün varmı? dayanır. Məsələn, indi olduğu kimi: bax,
– Bu söhbəti qurtar! qaranlıq çoxdan düşüb, ancaq yenə də
Onlar meşənin kənarı ilə gedirdilər. elə bilərəm, gecə indi başlayır. – Kişi əlini
Qadın hərdən başını qaldıranda üzünə başına doladı, qadın da onun hərəkətini
qar dənəcikləri düşürdü. Meşənin dərin- təkrar etdi və bunun nə demək olduğunu
liklərinə tərəf baxdı. Qar elə sakit yağırdı soruşdu.
