Page 287 - 2017-3
P. 287
dəqayırma tabut tapmışdılar, çiçək-filan O, kim idi?” Heç digər uşaqlar da cavab 287
da görünmürdü, anasının üstündə ikicə vermirdilər. Yalnız səslərini içlərinə salıb 2017
dənə doqquzdon budağı vardı, onları da dodaqaltı söyürdülər. Bir neçə saatdan
özü dərmişdi. Hər şeydən pisi də Lenora- sonra Frenk onu başa saldı. O kişi buralı Toni Morrison. Evə qayıdış
nın söyüşləri, ittihamları idi. “Oğru, ax- deyilmiş, ağacın arxasında gizlənib kino
maq, bihəya, sənin barəndə şerifə de- çıxarırmış. “Nə kino?” – Si əl çəkmirdi.
mək lazımdır...” Si şəhərə döndü, özünə Qardaşı kino çıxarmağın nə olduğunu
söz verdi ki, oralara bir də qayıtmasın. ona izah edəndə tir-tir əsməyə başladı.
Sözünün üstündə dayandı, bir aydan son-
ra atası infarktdan öləndə də getmədi. Frenk bir əlini bacısının başına, digə-
rini boynuna qoydu. Barmaqları onun əs-
İsidra Telmanın onun axmaqlığı barə- məsini məlhəm kimi sakitləşdirdi. Si qar-
də dedikləriylə razılaşırdı, amma dünya- daşının məsləhətlərinə həmişə qulaq asır-
da ən çox arzuladığı şey qardaşı ilə söhbət dı: zəhərli giləmeyvələri tanıyır, ilana rast
etmək idi. Ona havadan, Lotusdakı dedi- gələndə çığırırdı, hörümçəklərin faydası-
qodulardan, ondan-bundan yazırdı. Am- nı da öyrənmişdi. Onun məsləhətləri hə-
ma bilirdi ki, görüşsələr, hər şeyi danışsa, mişə konkret, xəbərdarlıqları aydın olur-
qardaşı ona gülməyəcək, qınamayacaq, du.
danlamayacaq, həmişəki kimi, Maykl, Staffl
və başqa oğlanlarla çöldə futbol oyna- Amma siçovullar barədə qıza xəbər-
yanda olduğu kimi, çətin vəziyyətində darlıq etməmişdi.
müdafiə edəcəkdi. Oğlanlar oynayır, o da
yaxınlıqdakı qoz ağacının altında oturub Dörd qaranquş pəncərənin qabağın-
onlara baxırdı. Oyun ondan ötrü maraq- dakı çəmənliyə qonmuşdu. Bir-birindən
sız idi. Hərdən oğlanlara nəzər salırdı. eyni məsafədə quru otların arasından nə-
Dırnaqlarındakı qırmızı lakı təmizləməyə yisə dimdikləyirdilər. Sonra elə bil əmr al-
girişmişdi ki, Lenora görməsin. Görən ki- dılar, dördü də birdən uçub pekan ağacı-
mi “burnu firtıqlı qızı bihəyalığına” görə na qondu. Si məhrəbaya bürünüb pəncə-
bərk danlayacaqdı. Qəfildən oğlanların rəyə yaxınlaşdı, cırıq toru araladı. Səs-
qışqırığını eşitdi: “Ey, hara gedirsən? Sən sizlik otağa koramal kimi sürünə-sürünə
nə edirsən?” Başını qaldıranda gördü ki, girdi, sonra uğuldadı, bu uğultunun ağırlı-
qardaşı meydançadan çıxıb gedir. Әlində ğı sükutdan daha çox hiss olundu. Lotus-
dəyənək aramla gedib ağacların arxasın- da günün axırında, yaxud axşamlar çökən
da gözdən itdi. Sonra bəlli oldu ki, kəsə sükuta oxşayırdı. Onda qardaşıyla otu-
gedirmiş. Qəfildən ağacın dalında peyda rub fikirləşirdilər ki, nədən danışsınlar,
olmuş, əlindəki zopa ilə onun arxasında başlarını nəylə qatsınlar. Valideynləri gündə
dayanan kişinin qıçlarının arasına iki zər- on altı saat işləyir, evdə, demək olar,
bə endirmişdi. Si isə həmin kişini bayaq- görünmürdülər. Uşaqlara macəra axtar-
dan görməmişdi. Mayk qalan uşaqlarla maq, ya da ətrafa tamaşa etmək qalırdı.
birgə yüyürə-yüyürə baxmağa gəldi. Son- Tez-tez çay qırağında oturub ildırım vur-
ra arxalarına baxmadan qaçıb getdilər – muş maqnoliyaya söykənirdilər – ağacın
Frenk də onun əlindən tutub çəkə-çəkə başı yanmış, bir cüt qol kimi yanlara açıl-
apardı. Qardaşına sualları vardı: “Nə olub? mış iki nəhəng budağı qalmışdı. Frenk
hətta dostları Mayk və Staffla birgə olan-
da belə, Sinin də onlarla gəzməyə çıx-
da görünmürdü, anasının üstündə ikicə vermirdilər. Yalnız səslərini içlərinə salıb 2017
dənə doqquzdon budağı vardı, onları da dodaqaltı söyürdülər. Bir neçə saatdan
özü dərmişdi. Hər şeydən pisi də Lenora- sonra Frenk onu başa saldı. O kişi buralı Toni Morrison. Evə qayıdış
nın söyüşləri, ittihamları idi. “Oğru, ax- deyilmiş, ağacın arxasında gizlənib kino
maq, bihəya, sənin barəndə şerifə de- çıxarırmış. “Nə kino?” – Si əl çəkmirdi.
mək lazımdır...” Si şəhərə döndü, özünə Qardaşı kino çıxarmağın nə olduğunu
söz verdi ki, oralara bir də qayıtmasın. ona izah edəndə tir-tir əsməyə başladı.
Sözünün üstündə dayandı, bir aydan son-
ra atası infarktdan öləndə də getmədi. Frenk bir əlini bacısının başına, digə-
rini boynuna qoydu. Barmaqları onun əs-
İsidra Telmanın onun axmaqlığı barə- məsini məlhəm kimi sakitləşdirdi. Si qar-
də dedikləriylə razılaşırdı, amma dünya- daşının məsləhətlərinə həmişə qulaq asır-
da ən çox arzuladığı şey qardaşı ilə söhbət dı: zəhərli giləmeyvələri tanıyır, ilana rast
etmək idi. Ona havadan, Lotusdakı dedi- gələndə çığırırdı, hörümçəklərin faydası-
qodulardan, ondan-bundan yazırdı. Am- nı da öyrənmişdi. Onun məsləhətləri hə-
ma bilirdi ki, görüşsələr, hər şeyi danışsa, mişə konkret, xəbərdarlıqları aydın olur-
qardaşı ona gülməyəcək, qınamayacaq, du.
danlamayacaq, həmişəki kimi, Maykl, Staffl
və başqa oğlanlarla çöldə futbol oyna- Amma siçovullar barədə qıza xəbər-
yanda olduğu kimi, çətin vəziyyətində darlıq etməmişdi.
müdafiə edəcəkdi. Oğlanlar oynayır, o da
yaxınlıqdakı qoz ağacının altında oturub Dörd qaranquş pəncərənin qabağın-
onlara baxırdı. Oyun ondan ötrü maraq- dakı çəmənliyə qonmuşdu. Bir-birindən
sız idi. Hərdən oğlanlara nəzər salırdı. eyni məsafədə quru otların arasından nə-
Dırnaqlarındakı qırmızı lakı təmizləməyə yisə dimdikləyirdilər. Sonra elə bil əmr al-
girişmişdi ki, Lenora görməsin. Görən ki- dılar, dördü də birdən uçub pekan ağacı-
mi “burnu firtıqlı qızı bihəyalığına” görə na qondu. Si məhrəbaya bürünüb pəncə-
bərk danlayacaqdı. Qəfildən oğlanların rəyə yaxınlaşdı, cırıq toru araladı. Səs-
qışqırığını eşitdi: “Ey, hara gedirsən? Sən sizlik otağa koramal kimi sürünə-sürünə
nə edirsən?” Başını qaldıranda gördü ki, girdi, sonra uğuldadı, bu uğultunun ağırlı-
qardaşı meydançadan çıxıb gedir. Әlində ğı sükutdan daha çox hiss olundu. Lotus-
dəyənək aramla gedib ağacların arxasın- da günün axırında, yaxud axşamlar çökən
da gözdən itdi. Sonra bəlli oldu ki, kəsə sükuta oxşayırdı. Onda qardaşıyla otu-
gedirmiş. Qəfildən ağacın dalında peyda rub fikirləşirdilər ki, nədən danışsınlar,
olmuş, əlindəki zopa ilə onun arxasında başlarını nəylə qatsınlar. Valideynləri gündə
dayanan kişinin qıçlarının arasına iki zər- on altı saat işləyir, evdə, demək olar,
bə endirmişdi. Si isə həmin kişini bayaq- görünmürdülər. Uşaqlara macəra axtar-
dan görməmişdi. Mayk qalan uşaqlarla maq, ya da ətrafa tamaşa etmək qalırdı.
birgə yüyürə-yüyürə baxmağa gəldi. Son- Tez-tez çay qırağında oturub ildırım vur-
ra arxalarına baxmadan qaçıb getdilər – muş maqnoliyaya söykənirdilər – ağacın
Frenk də onun əlindən tutub çəkə-çəkə başı yanmış, bir cüt qol kimi yanlara açıl-
apardı. Qardaşına sualları vardı: “Nə olub? mış iki nəhəng budağı qalmışdı. Frenk
hətta dostları Mayk və Staffla birgə olan-
da belə, Sinin də onlarla gəzməyə çıx-
