Page 281 - 2017-3
P. 281
ra qatardakı balaca kişinin qaraltısını ölmüşdü – anası vərəmdən, atası infarkt- 281
gördü – onun enli kənarları olan şlyapa- dan. Baba və nənəsi – Salemlə Lenora 2017
sını pəncərənin işıqlı çərçivəsində heç hesabdan deyil. Lap istəsələr belə, get-
nəylə səhv salmaq olmazdı. Frenk dolab- məyə heyləri yoxdur. Bəlkə, dostlarını Toni Morrison. Evə qayıdış
çanın üstündəki lampanı yandırdı. Әynin- öldürən rus gülləsi onun başını ancaq
də mavi kostyumu olan o kişi işıqlandı. buna görə dağıtmamışdı. Bəlkə, indi elə
Sinin hesabına yaşayır? Әslində, bu, əda-
– Ey! Sən kimsən, lənət şeytana! Sə- lətli olardı, çünki ömrü boyu bacısının
nə nə lazımdı? qayğısını təmənnasız, heç bir mənfəət
güdmədən çəkib. Hələ iməklədiyi vaxtla-
Frenk çarpayıdan qalxıb ona tərəf get- rından qayğısına qalıb. Onun ilk sözü
di. Üç addımdan sonra kişi yox oldu. “Fenk” olmuşdu. Bacısının bir cüt süd di-
şini kibrit qutusuna qoyub oynadığı bala-
Frenk çarpayısına qayıdıb fikirləşdi ki, ca şarlarla, çay qırağında tapdıqları qırıq
oyaqkən gördüyü bu yuxu o birilərinə nis- saatla bir yerdə mətbəxdə gizlətmişdi. Si-
bətən o qədər də pis deyil. Bu yuxuda nə nin harasındasa peyda olan bircə qançır,
yoldaşlarının cəsədini yeyən itlər, nə də bircə cızıq belə, diqqətindən yayına bil-
leş didişdirən quşlar vardı – o qarabasma məzdi. Yalnız bir şeyi – orduya yazılanda
bir dəfə şəhər parkının girişindəki skam- qızın gözlərində gördüyü qüssəni, qorxu-
yada oturanda olmuşdu. Hətta bir az nu qovmağı bacarmamışdı. Lotus onu və
gülməli idi. Bu cür kostyumlar barədə eşit- iki ən yaxın dostunu yavaş-yavaş boğub
miş, amma onu beləsinin əynində heç öldürürdü. Onda birtəhər dil tapmışdılar.
vaxt görməmişdi. Әgər bu, kişilik göstəri- Frenk özünü inandırmışdı ki, Sinin başı-
cisidirsə, ombasına bağlanan ensiz sar- na heç nə gəlməz.
ğıya, bir də yanağa, alına ustalıqla çəkil-
miş adi ağ rəngə daha çox üstünlük ve- Belə çıxır ki, gələ bilərmiş.
rərdi. Әlbəttə, gərək əlində nizə də olsun. Arlin hələ yatdığına görə Billi hər üçünə
Amma ədabazlar başqa geyimləri: enli çi- səhər yeməyi hazırladı.
yinləri olan pencək, enli şlyapa, zəncirli – Onun növbəsi neçədə qurtarır?
saat, beli sinədən başlayan, özü enli, ba- Billi fəsəlinin sıyıq xəmirini isti tavaya
lağında manjetləri çox dar olan şalvar se- tökdü.
çirdilər. Belə dəbli geyim bəs edir ki, ölkə- – Gecə növbəsi saat on birdən yeddi-
nin hər iki sahilindəki polislər səninlə ma- yə kimidir. Birazdan duracaq, amma ax-
raqlansınlar. şamacan onu görməyəcəm.
– Necə yəni? – Frenk təəccübləndi.
Lənət şeytana! Bircə təzə kabusla yol Normal ailələrdəki qayda-qanunlara
yoldaşlığı çatmırdı. Bəlkə, bu, nəyəsə işa- heyran olurdu, amma bu heyranlıq heç
rədir? Bəlkə, bacısının başında nəsə var? vaxt paxıllığa çevrilmirdi.
Axı məktubda yazılmışdı: “Öləcək”. De- – Toması məktəbə aparanda agent-
məli, hələ sağdır, amma xəstələnib, ağır likdə növbəyə gec yazılacağam, çünki
xəstədir, yəqin ki, yanında ona həyan ola- səninlə birgə mağazaya da getməliyik. O
caq bir kəs də yoxdur. Әgər həmin mək- vaxtacan günəmuzd işlərin yaxşılarını
tubu yazan Sara ona kömək edə bilmə- paylaşdıracaqlar. Görüm mənə nə qalır.
yibsə, bunu bacısının rəisi də bacarma-
yıbsa, deməli, indi evlərindən çox uzaq-
da ölüm ayağındadır. Valideynləri də
gördü – onun enli kənarları olan şlyapa- dan. Baba və nənəsi – Salemlə Lenora 2017
sını pəncərənin işıqlı çərçivəsində heç hesabdan deyil. Lap istəsələr belə, get-
nəylə səhv salmaq olmazdı. Frenk dolab- məyə heyləri yoxdur. Bəlkə, dostlarını Toni Morrison. Evə qayıdış
çanın üstündəki lampanı yandırdı. Әynin- öldürən rus gülləsi onun başını ancaq
də mavi kostyumu olan o kişi işıqlandı. buna görə dağıtmamışdı. Bəlkə, indi elə
Sinin hesabına yaşayır? Әslində, bu, əda-
– Ey! Sən kimsən, lənət şeytana! Sə- lətli olardı, çünki ömrü boyu bacısının
nə nə lazımdı? qayğısını təmənnasız, heç bir mənfəət
güdmədən çəkib. Hələ iməklədiyi vaxtla-
Frenk çarpayıdan qalxıb ona tərəf get- rından qayğısına qalıb. Onun ilk sözü
di. Üç addımdan sonra kişi yox oldu. “Fenk” olmuşdu. Bacısının bir cüt süd di-
şini kibrit qutusuna qoyub oynadığı bala-
Frenk çarpayısına qayıdıb fikirləşdi ki, ca şarlarla, çay qırağında tapdıqları qırıq
oyaqkən gördüyü bu yuxu o birilərinə nis- saatla bir yerdə mətbəxdə gizlətmişdi. Si-
bətən o qədər də pis deyil. Bu yuxuda nə nin harasındasa peyda olan bircə qançır,
yoldaşlarının cəsədini yeyən itlər, nə də bircə cızıq belə, diqqətindən yayına bil-
leş didişdirən quşlar vardı – o qarabasma məzdi. Yalnız bir şeyi – orduya yazılanda
bir dəfə şəhər parkının girişindəki skam- qızın gözlərində gördüyü qüssəni, qorxu-
yada oturanda olmuşdu. Hətta bir az nu qovmağı bacarmamışdı. Lotus onu və
gülməli idi. Bu cür kostyumlar barədə eşit- iki ən yaxın dostunu yavaş-yavaş boğub
miş, amma onu beləsinin əynində heç öldürürdü. Onda birtəhər dil tapmışdılar.
vaxt görməmişdi. Әgər bu, kişilik göstəri- Frenk özünü inandırmışdı ki, Sinin başı-
cisidirsə, ombasına bağlanan ensiz sar- na heç nə gəlməz.
ğıya, bir də yanağa, alına ustalıqla çəkil-
miş adi ağ rəngə daha çox üstünlük ve- Belə çıxır ki, gələ bilərmiş.
rərdi. Әlbəttə, gərək əlində nizə də olsun. Arlin hələ yatdığına görə Billi hər üçünə
Amma ədabazlar başqa geyimləri: enli çi- səhər yeməyi hazırladı.
yinləri olan pencək, enli şlyapa, zəncirli – Onun növbəsi neçədə qurtarır?
saat, beli sinədən başlayan, özü enli, ba- Billi fəsəlinin sıyıq xəmirini isti tavaya
lağında manjetləri çox dar olan şalvar se- tökdü.
çirdilər. Belə dəbli geyim bəs edir ki, ölkə- – Gecə növbəsi saat on birdən yeddi-
nin hər iki sahilindəki polislər səninlə ma- yə kimidir. Birazdan duracaq, amma ax-
raqlansınlar. şamacan onu görməyəcəm.
– Necə yəni? – Frenk təəccübləndi.
Lənət şeytana! Bircə təzə kabusla yol Normal ailələrdəki qayda-qanunlara
yoldaşlığı çatmırdı. Bəlkə, bu, nəyəsə işa- heyran olurdu, amma bu heyranlıq heç
rədir? Bəlkə, bacısının başında nəsə var? vaxt paxıllığa çevrilmirdi.
Axı məktubda yazılmışdı: “Öləcək”. De- – Toması məktəbə aparanda agent-
məli, hələ sağdır, amma xəstələnib, ağır likdə növbəyə gec yazılacağam, çünki
xəstədir, yəqin ki, yanında ona həyan ola- səninlə birgə mağazaya da getməliyik. O
caq bir kəs də yoxdur. Әgər həmin mək- vaxtacan günəmuzd işlərin yaxşılarını
tubu yazan Sara ona kömək edə bilmə- paylaşdıracaqlar. Görüm mənə nə qalır.
yibsə, bunu bacısının rəisi də bacarma-
yıbsa, deməli, indi evlərindən çox uzaq-
da ölüm ayağındadır. Valideynləri də
