Page 276 - 2017-3

qalxmadı. Onun qoltuqlarının altındakı köynək solmağa başladı, axırda lap süd

çökəklərdən gözünü çəkə bilmirdi. Qız kimi ağardı. Sonra da ətrafındakı adam-

əlini qaba uzadanda nazik, güllü paltarı- lar, bütün qalan şeylər – pəncərənin o

nın ətəyi qalxdı, vücudunun nadir hallar- üzündəki ağaclar, səma, velosiped sürən

da görünən, incə, zərif hissəsini açdı. Ah, oğlan, otlar, çəpərlər rəngsizləşdi, bütün

necə incə idi... Amma o, nədənsə, ağla- rənglər itdi, dünya ağ-qara kino ekranına

dı, səbəbini özü də bilmədi. Әn adi, ən döndü. Onda qışqırmadı – fikirləşdi ki,

bəsit məhəbbət qəfildən gəlib çıxmış, onu gözlərinə nəsə olub, nəsə çox pis, ancaq

basıb əzmişdi. düzəlmək ehtimalı olan bir şey baş verib.

Portlənddə Cessi Meynarddan sevgi Bir də fikirləşdi ki, görəsən, itlər, pişiklər,

görmədi. Kömək vardı, sevgi yox idi. Buz canavarlar da dünyanı belə görürlər? Bəl-

kimi nifrət sezdi. Görünür, Müqəddəs ata kə, bu korluğu yalnız rənglərə qarşı idi?

iki metr boyu olan cavan əsgərlər yox, Növbəti dayanacaqda avtobusdan düşdü,

yalnız yaxşı geyinən adamlar bəlaya “Şevron”un yaxınlıqdakı benzindoldurma

düşəndə dərdlərinə şərik ola bilirdi. O, məntəqəsinə yollandı. Ortadakı “V” hər-

Frenki “Oldsmobil Roket 98” avtomobili- findən qara alov qalxırdı. Rahatlanmaq

276 nin durduğu yola açılan arxa eyvana bu- üçün tualetə girmək istəyirdi, bir də gözlə-

raxmış, riyakar təbəssümlə üzrxahlıq edən rinin qızarıb-qızarmadığını bilməkdən ötrü
2017 kimi: “Evdə qızlarım var”, – demişdi. Bu, güzgüyə baxacaqdı, amma qapının

palto, yun köynək və iki ondollarlıq əsgi- üstündəki yazı onu saxladı. Rəngsiz mən-

nasın təhqiredici əvəzi idi. Çikaqoyadək zərədən qorxa-qorxa özünü stansiyanın

bəs edərdi, bəlkə, hələ Corciyaya kimi arxasındakı kolluqda yüngülləşdirməyə

qalan yolun yarısını da görərdi. Bir az məcbur oldu. Sürücü mühərriki işə salsa

ədavətlə deyilsə də, vidalaşanda Mey- da, onu gözlədi. Sonuncu dayanacaqda

nard onu faydalı məlumatla təmin etdi. – bir vaxt müharibədən bezmiş əsgərlər-

Bələdçi kitabından bəzi ünvanları, Frenki lə birgə gəmidən düşdüyü, onları nəğmə-

qovmayacaq mehmanxanaların, pansion- lərlə salamlayan qızlarla qarşılaşdığı şə-

ların adlarını köçürüb verdi. hərin avtobus stansiyasında yerə endi.

Frenk siyahını Meynardın verdiyi pal- Stansiyanın qarşısındakı küçədə Gü-

Toni Morrison. Evə qayıdış tonun cibinə qoydu, pulu isə gizlincə co- nəş gözlərini qamaşdırdı. İşıq onu kölgə-

rabının içinə soxdu. Vağzala çatana kimi yə qovdu, orada, palıdın altında otlar tə-

nəsə dağıdıcı, qanunsuz hərəkətə yol ve- zədən yaşıllaşdı. Anladı ki, nə qışqıra-

rəcəyi ilə bağlı qorxuları yavaş-yavaş sən- caq, nə bir şey sındıracaq, nə də adam-

giyirdi. Bundan başqa, tutmasını bəzən ların üstünə cumacaq. Bu, sonradan

qabaqcadan da hiss edə bilirdi. Bu, ilk dünyanın rənglərindən asılı olmadan, xə-

dəfə Fort-Louton yaxınlığında bütün tər- calət və qəzəb partlayışı ilə birgə gəldi.

xis sənədləri əlində avtobusa minən vaxt İndi, rənglərin itməsi artıq onu xəbərdar

baş verdi. O, alabəzək geyimli qadının edəndə qaçıb gizlənməyə vaxtı vardı. Hər

yanında sakitcə əyləşmişdi. Qadının göy dəfə rənglər solmağa başlayanda da da-

qurşağının bütün rənglərini özündə cəm- ha qorxmurdu, bilirdi ki, onda rəng korlu-

ləmiş ətəyi, al-qırmızı köynəyi vardı. Fren- ğu yoxdur, bu dəhşətli mənzərələr də az

kin gözlərində ətəyin rəngləri qaralmağa, sonra əriyib yox olacaq. İnamı qayıtmış-