Page 278 - 2017-3
P. 278
di! Kişi müdafiə oluna bilməzdi, heç müda- məkxananın yoğun səsli, hamı ilə müba-

fiə edə də bilməzdi – bunun sübutu qadı- hisəyə girişən aşpazı da gülərüz, xoşqılıq

nın sifətinə dəyən daş idi. Bu qadın sın- idi. Fəhlələr və avaralar, analar və küçə

mış burnuna görə cəzalanacaqdı. Özü qadınları – hamı sərbəst yeyib-içirdi, elə

də bir dəfə yox, dönə-dönə cəzalanacaq- bil öz mətbəxlərində idilər. Dostyana mühit

dı... Frenkə imkan verdi ki, yanındakı kətildə

Viskidən sonra peysərini pəncərəyə əyləşən adamla söhbətə girişsin. Həmin

söykəyib mürgülədi, kimsə gəlib yanında şəxs özünü birinci təqdim etdi.

oturanda oyandı. Vaqonda boş yerlər var- – Uotson. Billi Uotson, – deyib əlini

dı. Dönüb hansı səbəbdənsə onun yanı- uzatdı.

nı seçmiş qonşusuna təəccübdən daha – Frenk Mani.

çox, maraq dolu xoş təbəssümlə baxdı – – Hardansan, Frenk?

enli şlyapa qoymuş bəstəboy kişi idi. Әy- – Eh, ay qardaş. Koreya, Kentukki,

nində mavi uzun pencək və balağı dar San-Diyeqo, Sietl, Corciya. Hansının adı-

şalvar, ayaqlarında son dərəcə itiuclu ağ nı çəksən, ordanam.

çəkmələr vardı. Kişi düz qarşısına baxır, – İndi də buralı olmaq istəyirsən?

278 ona fikir vermirdi. Frenk yuxuya getmək – Yox. Evə – Corciyaya gedirəm.

üçün yenə pəncərəyə söykəndi. Әdabaz – Corciya! – Ofisiant qadın səsləndi.
2017 geyimli şəxs isə o dəqiqə qalxıb keçiddə – Mənim Meykonda qohumlarım var. Yax-

gözdən itdi, bayaq əyləşdiyi yerdə heç şı bir şey yadıma gəlmir. Orda düz yarım

batıq da qalmadı. il kimsəsiz bir evdə gizləndik.

Pəncərə önündən göz oxşamayan – Kimdən gizlənirdiniz? Ağ gödəkcəli-

mənzərə ötüb-keçirdi. Frenk onu bəzə- lərdən?

məyə çalışır, təxəyyülündə nəhəng bənöv- – Yox. Öz sahibimizdən.

şəyi çalarları artırır, təpələrin başına qızıl – Nə fərqi var? Eyni şeydir. Bəs on-

xaçlar düzür, çılpaq şumluqlara sarı, ya- dan niyə gizlənirdiniz?

şıl rənglər vururdu. O, Qərbin mənzərəsi- – Hələ soruşursan da. Otuz səkkizin-

ni saatlarla rəngləyirdi, amma bəzən uğur- ci il idi...

lu alınmırdı, bu da onu əsəbiləşdirirdi. Piştaxtanın hər iki tərəfindən qəhqə-

Toni Morrison. Evə qayıdış Bununla belə, vaqondan çıxanda yenə hə səsləri yüksəldi. Özlərinin otuzuncu il-

az-çox sakitləşmişdi. Lakin vağzalın səs- lərdəki dilənçi həyatlarından əhvalatlar

küyü onu elə əsəbiləşdirdi ki, əli tapança- danışmağa başladılar.

sına uzandı. Tapançası, əlbəttə, yox idi, – Qardaşımla bir ay yük qatarında ge-

ona görə də polad dirəyə söykənib ba- cələdik.

şındakı çaxnaşmanın sakitləşməsini gözlə- – Qatar hara gedirdi?

di. – Elə hey gedirdi. Hara getdiyini bil-

Bir saatdan sonra qarğıdalı çörəyinə mədik.

yağ yaxa-yaxa lobya yeyirdi. Teylor – ofi- – Bəs içəri girməkdən toyuqların belə

siant onu aldatmamışdı. Bukerin xörəkləri iyrəndiyi hində necə, yatmamısan?

yalnız keyfiyyətli deyil, həm də ucuz idi. – O nədir ki! Biz buz evdə yaşayırdıq.

Elə ordakı adamlar – nahar edənlər, piş- – Doğrudan, ev buzdan idi?

taxta arxasında qulluq göstərənlər, ye- – Onu həm də yeyirdik.
   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283