Page 230 - 2017-3
P. 230
(Gülərək.) Mariya Rozariyanın sizə sürprizi sizdən danışırdı… Ki, siz həmişə onun
var… Amerikaya köçür. Amerikalı əsgərə gözləri qarşısındasız, bəs, bu saatlarda
ərə gedir. gəlib çıxacaqsız… Amma siz yaxşı vaxtda
gəlmisiz… Çünki bu axşam mənim ad
Mariya Rozariya atasına baxmağa günümü qeyd edəcəyik. Donna Amaliya
ürək eləmədən, əvvəlki kimi fikirli-fikirli da təkliyimi nəzərə alıb bura dəvət etməklə
mənə şərəf verdi… Və biz özümüz bir
susur. Amaliya elə bil tikan üstdədi. yerdə bu mərasimi…
Cennaro (heyrət, qürur, kədər içində). Cennaro (o da həmrəydi). Neynək…
Sən? Məni tərk edəcəksən? Yox, bu, ola Yaxşı eləmisiz… Siz təksiz… Bu ağır
bilməz… Bir gözsüz yaşamaq olar… amma zəmanədə bir yerə yığışmaq, çənə vurmaq
atasız… (Nəvazişlə qızını qucaqlayır və yaxşı şeydi… Zəmanə indi ağırdı… Mən
olduğum yerlərdə top səsləri… bombard-
Mariya Rozariya əlləriylə üzünü tutub manlar səngimir… İnanın ki, qapı örtüləndə
hönkürür. Cennaro bu göz yaşlarını Mariya tüklərim biz-biz olur. Mən bir dəfə…
Rozariyanın ailəni tərk etmək məcburiy- Erriko (sözünü kəsərək). Don Cen-
yətində qalmasıyla yozur.) Di yaxşı, naro, yetər, daha bu haqda düşünməyin…
230 ağlama, mən səninləyəm… Mən səni bu- (Qarşıdakı şam mərasimini nəzərdə tu-
raxmaram… Atan səni neapolitana ərə taraq.) İndi dostlar gələcək, biz bir az
2017 verəcək… Öz yerlinə… əylənəcəyik…
Cennaro. Әylənəcəyik? Zarafat
Erriko tələsik daxil olur. eləyirsiz? (Sanki burda olanlara gerçəyi
göstərərək.) Müharibə qurtarmayıb…
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Erriko. Ama (Cennaronu görür. Dərhal Erriko. Mənzil təmirdən sonra sizə
fikrini cəmləyib səsinə lazımi ton verməyə necə təsir bağışlayır?
çalışır.) Ah… hə… Don Cennaro da
burdaymış ki?! Cennaro (tərəddüdlə). Gözəldi,
gözəldi…
Cennaro (köhnə tanışıyla görüşünə Mariya Rozariya sol qapıdan çıxır.
sevinərək). Xoş gördük, Gözəl… Keşiş əlində üstü ağ salfetlə
Qucaqlaşırlar. örtülmüş iri tava küçədən daxil olur.
Yarım saat olar gəlmişəm… Sonra danı- Keşiş (itaətlə). Bu da çəpiş! (Cen-
şaram… Sonra hamıya hər şeyi danı- naronu görüb heyrətlənir). Don Cennaro…
şacam… Necəsiniz?
Erriko. Siz hardaydız? Cennaro (böyük sevinc içində). Keşiş!
Cennaro. Düzü, nə deyəcəyimi özüm Sən də salamat qalmısan! Həmişə
də bilmirəm… Bütöv bir dastandı… fikirləşirdim, görən… Keşiş necədi?
Öyrəndim, mənim arvadımla nəqliyyat
idarəsi yaratmısız… İşləriniz də yaxşı Keşiş. Biz də salamat qalmışıq,
gedir. Sizi təbrik etmək istəyirəm… görürsüz də? Möcüzə sayəsində…
Erriko (bir qədər çaşqın vəziyyətdə
Amaliyaya baxır). Bütün bunlar nəyə Erriko (tavaya işarə edərək). Don
lazım? Donna Amaliya elə bayaq mənə Cenna, bu, sizə dediyim o mərasim üçün
hazırlanan kartofla çəpiş qızartmasıdı…
Cennaro (dadlı yeməyin qoxusunu
var… Amerikaya köçür. Amerikalı əsgərə gözləri qarşısındasız, bəs, bu saatlarda
ərə gedir. gəlib çıxacaqsız… Amma siz yaxşı vaxtda
gəlmisiz… Çünki bu axşam mənim ad
Mariya Rozariya atasına baxmağa günümü qeyd edəcəyik. Donna Amaliya
ürək eləmədən, əvvəlki kimi fikirli-fikirli da təkliyimi nəzərə alıb bura dəvət etməklə
mənə şərəf verdi… Və biz özümüz bir
susur. Amaliya elə bil tikan üstdədi. yerdə bu mərasimi…
Cennaro (heyrət, qürur, kədər içində). Cennaro (o da həmrəydi). Neynək…
Sən? Məni tərk edəcəksən? Yox, bu, ola Yaxşı eləmisiz… Siz təksiz… Bu ağır
bilməz… Bir gözsüz yaşamaq olar… amma zəmanədə bir yerə yığışmaq, çənə vurmaq
atasız… (Nəvazişlə qızını qucaqlayır və yaxşı şeydi… Zəmanə indi ağırdı… Mən
olduğum yerlərdə top səsləri… bombard-
Mariya Rozariya əlləriylə üzünü tutub manlar səngimir… İnanın ki, qapı örtüləndə
hönkürür. Cennaro bu göz yaşlarını Mariya tüklərim biz-biz olur. Mən bir dəfə…
Rozariyanın ailəni tərk etmək məcburiy- Erriko (sözünü kəsərək). Don Cen-
yətində qalmasıyla yozur.) Di yaxşı, naro, yetər, daha bu haqda düşünməyin…
230 ağlama, mən səninləyəm… Mən səni bu- (Qarşıdakı şam mərasimini nəzərdə tu-
raxmaram… Atan səni neapolitana ərə taraq.) İndi dostlar gələcək, biz bir az
2017 verəcək… Öz yerlinə… əylənəcəyik…
Cennaro. Әylənəcəyik? Zarafat
Erriko tələsik daxil olur. eləyirsiz? (Sanki burda olanlara gerçəyi
göstərərək.) Müharibə qurtarmayıb…
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Erriko. Ama (Cennaronu görür. Dərhal Erriko. Mənzil təmirdən sonra sizə
fikrini cəmləyib səsinə lazımi ton verməyə necə təsir bağışlayır?
çalışır.) Ah… hə… Don Cennaro da
burdaymış ki?! Cennaro (tərəddüdlə). Gözəldi,
gözəldi…
Cennaro (köhnə tanışıyla görüşünə Mariya Rozariya sol qapıdan çıxır.
sevinərək). Xoş gördük, Gözəl… Keşiş əlində üstü ağ salfetlə
Qucaqlaşırlar. örtülmüş iri tava küçədən daxil olur.
Yarım saat olar gəlmişəm… Sonra danı- Keşiş (itaətlə). Bu da çəpiş! (Cen-
şaram… Sonra hamıya hər şeyi danı- naronu görüb heyrətlənir). Don Cennaro…
şacam… Necəsiniz?
Erriko. Siz hardaydız? Cennaro (böyük sevinc içində). Keşiş!
Cennaro. Düzü, nə deyəcəyimi özüm Sən də salamat qalmısan! Həmişə
də bilmirəm… Bütöv bir dastandı… fikirləşirdim, görən… Keşiş necədi?
Öyrəndim, mənim arvadımla nəqliyyat
idarəsi yaratmısız… İşləriniz də yaxşı Keşiş. Biz də salamat qalmışıq,
gedir. Sizi təbrik etmək istəyirəm… görürsüz də? Möcüzə sayəsində…
Erriko (bir qədər çaşqın vəziyyətdə
Amaliyaya baxır). Bütün bunlar nəyə Erriko (tavaya işarə edərək). Don
lazım? Donna Amaliya elə bayaq mənə Cenna, bu, sizə dediyim o mərasim üçün
hazırlanan kartofla çəpiş qızartmasıdı…
Cennaro (dadlı yeməyin qoxusunu