Page 224 - 2017-3
P. 224
Bayram günlərində olduğu kimi, səs Üzr istəyirəm, senyora… (Gedir.)
bütün dalanı bürüyür. Adelaida (Cennaronun ardınca qaçıb
Bir səs isə o biri səslərin hamısını onu geri qaytarır). Buradı, don Cenna,
batırır: “Don Cenna, hamımız sizi ölmüş içəri keçin. Sizin öz evinizdi… Bu da
bilirdik”. Sonra Cennaronun həyəcan dolu arvadınızdı, görmürsüz?
səsi eşidilir.
Cennaro içəri keçməyə cəsarət et-
Cennaro. “Mənsə sağ-salamat qayıdıb mir, sonra tərəddüd içində daxil olur.
gəldim!”
Ora-bura nəzər yetirir. Evin bu
Nida və salam səsləri susmaq bilmir. dəbdəbəsi onu sıxır. Baxışları
Bu zaman Adelaida küçədən daxil olur. Amaliyanın baxışları ilə toqquşur. İçində
Görkəmindən hiss olunur ki, nəsə həm qürur, həm də qorxu var. Amaliya
gözlənilməz və vacib bir xəbərlə gəlib. donub-qalıb, dinib-danışa bilmir. Ərinin
Burada heç kim olmadığından qışqırır. zahiri görünüşündən o, Cennaronun
nələrdən keçdiyini dərhal anlayıb.
Adelaida. Donna Ama, donna Ama! Amaliya (güclə eşidiləcək səslə). Cen-
224 Amaliya (həyətdən çıxır. Dalandakı naro… (Onun bu səsində hər şey var –
səslərə və Adelaidanın qeyri-adi tonuna nida, heyrət, nəvaziş və sadəcə, insaniy-
2017 görə maraq içindədir). Nə baş verib?
yətlik.)
Adelaida. Sizin əriniz!
Cennaro (utanaraq, sanki onu dərhal
Cennaro daxil olur. tanımadığına görə arvadı qarşısında üzr
istəyərək). Ama… Bağışla, doğrusu…
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Cennaro (salam jestlərini hamıya – (Ona tərəf bir neçə addım atır: baxışları
eyvanların sağ-sol, həm də yuxarı qüssəylə doludu. Danışmaq, ağlamaq,
tərəflərinə paylaya-paylaya). Təşəkkür sevinmək istəsə də, quruca bir adı dilindən
edirəm, hamınıza təşəkkür edirəm. Sonra güclə çıxarır.) Ama…
danışaram… Sonra danışaram… Ər və arvad bir-birinə sarılırlar.
Əynində cırıq, nimdaş paltar, italyan Amaliya qeyri-ixtiyari ağlayır.
furajkası, amerikan şalvarı, pencək Cennaro (həyəcanla). Elə bil min il
əvəzi isə alman əsgərinin kamuflyajı var. keçib, Ama…
O, çox arıqlayıb. Yorğun görünür, amma
təzədən öz ailəsini, öz evini gördüyü Amaliya ağlayır, Cennaro isə onun
üçün gözləri sevincdən nur saçır.
Çiynindəki əsgər torbasının içi hər cür göz yaşlarını silir.
əsgi-üsgüylə doludu. Əlindəki dairəvi
banka onun üçün qazanı əvəz edib. As- Min il keçib… (Hönkürür.)
tanadan keçib tələsik ora-bura baxır.
Üzündə donub-qalan heyrət arvadını Pauza. İlk öncə Amaliya özünə gəlir.
dəbdəbəli qiyafədə görəndə daha da
artıb ən son həddə çatır. O, arvadını Amaliya (ərinə toxtaqlıq vermək
tanımır, elə bilir qapını səhv salıb, istəyərək). Di yaxşı… əyləş, dincəl, söhbət
nəzakətlə üzr istəyir. elə… Sən hardaydın?
bütün dalanı bürüyür. Adelaida (Cennaronun ardınca qaçıb
Bir səs isə o biri səslərin hamısını onu geri qaytarır). Buradı, don Cenna,
batırır: “Don Cenna, hamımız sizi ölmüş içəri keçin. Sizin öz evinizdi… Bu da
bilirdik”. Sonra Cennaronun həyəcan dolu arvadınızdı, görmürsüz?
səsi eşidilir.
Cennaro içəri keçməyə cəsarət et-
Cennaro. “Mənsə sağ-salamat qayıdıb mir, sonra tərəddüd içində daxil olur.
gəldim!”
Ora-bura nəzər yetirir. Evin bu
Nida və salam səsləri susmaq bilmir. dəbdəbəsi onu sıxır. Baxışları
Bu zaman Adelaida küçədən daxil olur. Amaliyanın baxışları ilə toqquşur. İçində
Görkəmindən hiss olunur ki, nəsə həm qürur, həm də qorxu var. Amaliya
gözlənilməz və vacib bir xəbərlə gəlib. donub-qalıb, dinib-danışa bilmir. Ərinin
Burada heç kim olmadığından qışqırır. zahiri görünüşündən o, Cennaronun
nələrdən keçdiyini dərhal anlayıb.
Adelaida. Donna Ama, donna Ama! Amaliya (güclə eşidiləcək səslə). Cen-
224 Amaliya (həyətdən çıxır. Dalandakı naro… (Onun bu səsində hər şey var –
səslərə və Adelaidanın qeyri-adi tonuna nida, heyrət, nəvaziş və sadəcə, insaniy-
2017 görə maraq içindədir). Nə baş verib?
yətlik.)
Adelaida. Sizin əriniz!
Cennaro (utanaraq, sanki onu dərhal
Cennaro daxil olur. tanımadığına görə arvadı qarşısında üzr
istəyərək). Ama… Bağışla, doğrusu…
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Cennaro (salam jestlərini hamıya – (Ona tərəf bir neçə addım atır: baxışları
eyvanların sağ-sol, həm də yuxarı qüssəylə doludu. Danışmaq, ağlamaq,
tərəflərinə paylaya-paylaya). Təşəkkür sevinmək istəsə də, quruca bir adı dilindən
edirəm, hamınıza təşəkkür edirəm. Sonra güclə çıxarır.) Ama…
danışaram… Sonra danışaram… Ər və arvad bir-birinə sarılırlar.
Əynində cırıq, nimdaş paltar, italyan Amaliya qeyri-ixtiyari ağlayır.
furajkası, amerikan şalvarı, pencək Cennaro (həyəcanla). Elə bil min il
əvəzi isə alman əsgərinin kamuflyajı var. keçib, Ama…
O, çox arıqlayıb. Yorğun görünür, amma
təzədən öz ailəsini, öz evini gördüyü Amaliya ağlayır, Cennaro isə onun
üçün gözləri sevincdən nur saçır.
Çiynindəki əsgər torbasının içi hər cür göz yaşlarını silir.
əsgi-üsgüylə doludu. Əlindəki dairəvi
banka onun üçün qazanı əvəz edib. As- Min il keçib… (Hönkürür.)
tanadan keçib tələsik ora-bura baxır.
Üzündə donub-qalan heyrət arvadını Pauza. İlk öncə Amaliya özünə gəlir.
dəbdəbəli qiyafədə görəndə daha da
artıb ən son həddə çatır. O, arvadını Amaliya (ərinə toxtaqlıq vermək
tanımır, elə bilir qapını səhv salıb, istəyərək). Di yaxşı… əyləş, dincəl, söhbət
nəzakətlə üzr istəyir. elə… Sən hardaydın?
