Page 213 - 2017-3
P. 213
Mariya Rozariya. Orada mənlik nə var Adelaida (Rituçça haqqında). Yatdı. 213
ki? Bir həftədi gəlirəm, amma o, gözə Mənə elə gəlir, qızdırması da düşüb. 2017
görünmür.
Amaliya. Uşaq xəstələnə-xəstələnə Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
Tereza. Bəlkə, bu gün gəldi. böyüyər.
Mariya Rozariya. Mənim üçün isti-
soyuğu yoxdu. Terezina, sənə and içirəm Adelaida. Әgər yenə lazım olsam,
ki, mənim üçün daha heç bir isti-soyuğu utanmayın.
yoxdu. Günah özümdə oldu, özüm də
gərək altını çəkəm. Amma istəyirəm, onu Amaliya. Zəhmət olmasa, bu düyməni
görüb sözümü deyəm. Deyəm ki: “Üstümə də Amedeonun köynəyinə tikin… (Stolun
dostlarını göndərincə, yaxşı olar sözünü üstündəki qutudan götürdüyü köynəyi və
özün üzümə deyəsən”. düyməni göstərir.) İynə-sap orada, tumbanın
Tereza. Amma dünən axşam mənimki üstündədi.
dedi ki, bu gün onu gətirəcək.
Mariya Rozariya. O gedib, inan mənə, Adelaida. Hə, mən bu dəqiqə, bu
çıxıb gedib. Bugün-sabah sizinkilər də dəqiqə… (Stolun yanında oturub işə
gedəcək. başlayır.)
Tereza. Getsinlər də, gözümüz aydın.
Mariya Rozariya (baş verənlərə Keşiş və çiynində çəllək olan şərabçı
işarəylə bir xeyli onun gözlərinin içinə içəri daxil olur.
baxır). Gözümüz aydın?
Tereza (onun da eyni vəziyyətdə Keşiş. Gəl, Tariba, əzizim. (Əlində
olduğunu yadına salıb karıxmış halda). şərab çəkmək üçün rezin şlanq var. O,
Hə… artıq bu evdə doğma adamdı. Sağ qapıya
tərəf keçir.) Donna Ama, senyor Gözəl
Hər iki qız bir müddət susur, onlar bir- xahiş etdi, sizə deyəm ki, bu (çaxırı nəzərdə
birlərini yaxşı başa düşürlər. tutur), təmiz “Qranyano”du.
Marqarita (deyinir). Amma mən Amaliya (sağ qapıya, şərabçıya). Bütün
özümünkünü bəyənmirəm. Onun boyu şüşələri yuyub.
balacadı.
Keşiş (özüylə gətirdiyi torbadakı
Tereza (çılğınlıqla). Axmaq qız, sən bağlamanı açaraq). Altı ağ bulka…
heç nə anlamırsan! (Mariya Rozariyaya.) Müttəfiqlərin unu… Amma Matalen və Frat-
Biz nə hayda, bu nə hayda – uzun, qısa… tamadno çörəkxanalarında bizimkilər
bişirib… (Çörəyi mərmərin üzərinə qoyur.)
Çıxışa tərəf gedir. Siqaretləri sizə Furçelladan Terezina
Amaliya və Adelaida daxil olur. göndərib… (Amerika siqaretləri olan
bağlamanı göstərir.) Bir də bu yazını…
Amaliya (qızlara). Tez qayıdın… (cibindən dəftər-vərəqi çıxarır) sizə
Qızlar. Yaxşı. göndərib. (Vərəqi verib siqaret bağlamasını
komodun rəfinə qoymaq üçün gedir.)
Çənə vura-vura gedirlər.
Amaliya (vərəqi əlində fırladır. Aydın
məsələdir ki, oxuya bilmir. Amma hər şeyi
qaranlıqla izah edir). Mən yaxşı
görmürəm… Donna Adela, baxın görün,
burda nə yazıb…
Adelaida (vərəqi Amaliyanın əlindən
alır). Bura verin. (Oxumaq istəyir, amma
alınmır.)
ki? Bir həftədi gəlirəm, amma o, gözə Mənə elə gəlir, qızdırması da düşüb. 2017
görünmür.
Amaliya. Uşaq xəstələnə-xəstələnə Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
Tereza. Bəlkə, bu gün gəldi. böyüyər.
Mariya Rozariya. Mənim üçün isti-
soyuğu yoxdu. Terezina, sənə and içirəm Adelaida. Әgər yenə lazım olsam,
ki, mənim üçün daha heç bir isti-soyuğu utanmayın.
yoxdu. Günah özümdə oldu, özüm də
gərək altını çəkəm. Amma istəyirəm, onu Amaliya. Zəhmət olmasa, bu düyməni
görüb sözümü deyəm. Deyəm ki: “Üstümə də Amedeonun köynəyinə tikin… (Stolun
dostlarını göndərincə, yaxşı olar sözünü üstündəki qutudan götürdüyü köynəyi və
özün üzümə deyəsən”. düyməni göstərir.) İynə-sap orada, tumbanın
Tereza. Amma dünən axşam mənimki üstündədi.
dedi ki, bu gün onu gətirəcək.
Mariya Rozariya. O gedib, inan mənə, Adelaida. Hə, mən bu dəqiqə, bu
çıxıb gedib. Bugün-sabah sizinkilər də dəqiqə… (Stolun yanında oturub işə
gedəcək. başlayır.)
Tereza. Getsinlər də, gözümüz aydın.
Mariya Rozariya (baş verənlərə Keşiş və çiynində çəllək olan şərabçı
işarəylə bir xeyli onun gözlərinin içinə içəri daxil olur.
baxır). Gözümüz aydın?
Tereza (onun da eyni vəziyyətdə Keşiş. Gəl, Tariba, əzizim. (Əlində
olduğunu yadına salıb karıxmış halda). şərab çəkmək üçün rezin şlanq var. O,
Hə… artıq bu evdə doğma adamdı. Sağ qapıya
tərəf keçir.) Donna Ama, senyor Gözəl
Hər iki qız bir müddət susur, onlar bir- xahiş etdi, sizə deyəm ki, bu (çaxırı nəzərdə
birlərini yaxşı başa düşürlər. tutur), təmiz “Qranyano”du.
Marqarita (deyinir). Amma mən Amaliya (sağ qapıya, şərabçıya). Bütün
özümünkünü bəyənmirəm. Onun boyu şüşələri yuyub.
balacadı.
Keşiş (özüylə gətirdiyi torbadakı
Tereza (çılğınlıqla). Axmaq qız, sən bağlamanı açaraq). Altı ağ bulka…
heç nə anlamırsan! (Mariya Rozariyaya.) Müttəfiqlərin unu… Amma Matalen və Frat-
Biz nə hayda, bu nə hayda – uzun, qısa… tamadno çörəkxanalarında bizimkilər
bişirib… (Çörəyi mərmərin üzərinə qoyur.)
Çıxışa tərəf gedir. Siqaretləri sizə Furçelladan Terezina
Amaliya və Adelaida daxil olur. göndərib… (Amerika siqaretləri olan
bağlamanı göstərir.) Bir də bu yazını…
Amaliya (qızlara). Tez qayıdın… (cibindən dəftər-vərəqi çıxarır) sizə
Qızlar. Yaxşı. göndərib. (Vərəqi verib siqaret bağlamasını
komodun rəfinə qoymaq üçün gedir.)
Çənə vura-vura gedirlər.
Amaliya (vərəqi əlində fırladır. Aydın
məsələdir ki, oxuya bilmir. Amma hər şeyi
qaranlıqla izah edir). Mən yaxşı
görmürəm… Donna Adela, baxın görün,
burda nə yazıb…
Adelaida (vərəqi Amaliyanın əlindən
alır). Bura verin. (Oxumaq istəyir, amma
alınmır.)
