Page 208 - 2017-3
P. 208
Amedeo (bacısı isə səs-səsə verib Çappaya göstərir.) Məgər siz bu ailənin
ağlayır). Ata, ata! nə dərd çəkdiyini görmürsüz? Atalarını
itirmiş bu iki uşağa yazığınız gəlmir?
Hər iki “rahib”in mızıldadığı dualar (Coşquyla, ikrahla.) Әgər sizin onlara
hardasa söyüşü xatırladır. yazığınız gəlmirsə, əgər siz mənim evimdəki
bu dərdə şərik olmursuzsa, onda əmin ol-
Adelaida (öz duasını oxuyur). maq üçün mərhuma toxunun… Әlbəttə,
Uca Tanrı, Uca Tanrı, ax, əgər ürək eləyirsizsə! (Təxminən hədələyici
Onu öz səltənətinə burax… tonla.) Әgər kilsənin qəzəbindən qorxmur-
suzsa, onda bu küfr işi görün! (Çappanın
Çappa üz-gözünü turşudaraq onu artıq təsir altına düşərək addım atmağa
müşahidə edir. belə cürət etmədiyini görüb, indi o özü
briqadiri çarpayıya tərəf itələyir.) Yaxın
Erriko (briqadirin baxışları altında qalxıb gedin… di, gedin də…
hardasa Çappanı yumşaltmaq məqsədilə Çappa (səhnənin dramatizmindən,
çarpayını göstərir). Necə də insan adam həmçinin Cennaronun bu misilsiz dözümün-
208 idi… dən heyrətlənərək). Niyə yaxın getməliyəm?
Çappa (başını bulayaraq). İnsan adam Әgər, həqiqətən, ölübsə, toxunmaq nəyə
2017 idi?.. (Qəflətən.) Bəsdirin, bu tamaşanı lazım? Mən heç nə bilmirəm!
bitirin! (İkrahla.) Bu nə millətdi belə? Nədi, Mariya Rozariya. (ağlaya-ağlaya). O
məgər siz bizi o başıboş kəndçilərdən ölüb, briqadir… Atam ölüb…
hesab edirsiz? Adelaida (Çappanın artıq təxminən
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Adelaida (israrla). təslim olduğunu görərək, kəskin tərzdə
Uca Tanrı, Uca Tanrı, ax, davam edir).
Onu öz səltənətinə burax… Uca Tanrı, Uca Tanrı, ax,
Çappa (qətiyyətlə). Lap yaxşı! Burada Onu öz səltənətinə burax…
meyit uzanıb. Mən də qəbirqazan olacam.
İndi səni çarpayıdan qaldıracam. (Qətiyyətlə Çappa yenidən üz-gözünü turşutmuş
Cennaroya tərəf gedir.) vəziyyətdə onu müşahidə edir, sonra
Amaliya (ümidsizlik dolu jestlə onu qalxıb “meyiti” göstərən Errikoya baxır.
saxlayır). Yox, briqadir! (Onun dizlərini
qucaqlayıb ürəkparçalayan səslə hönkürür. Erriko. Necə insan adam idi…
Bu məqamda aktrisanın ifası karikaturanı Çappa. Әşşi, lənət şeytana, bunlar lap
azca da xatırlatmayan qeyri-adı dramatik başımı xarab elədilər! (Onu məsxərəyə
həddə çatmalıdı. Əvvəla, ona görə ki bizim qoyduqları fikriylə razılaşmayıb, bu oyuna
xalq saxtakarlığı yaxşı bacarır, ikincisi isə, qoşulmaqla olanlarla mübarizə aparmağa
təhlükə, doğrudan da, böyükdü.) Bu qərar verir.) Di yaxşı, əgər deyirsizsə ölüb,
şübhələr nəyə lazım! Mənim ərim, sizə inanıram. Məni elə inandırdız ki, sizləri,
həqiqətən, ölüb! Biz elə adamlardan deyilik! hətta az da olsa, ovundurmaq istədim. Mən
Bizdən sizə deyən adam bizim yaxşı bu hüzr məclisində sizinlə birlikdə olacam,
günümüzü istəməyən adamdı! (Qalxır və yalnız meyit evdən çıxanda gedəcəm!
vəziyyəti artıq ələ almış adam kimi (Hədələyici tərzdə stulu götürür və səhnənin
ürəkdolusu jestlə bu kədərli mənzərəni ortasındakı stolun yanında oturur.)
ağlayır). Ata, ata! nə dərd çəkdiyini görmürsüz? Atalarını
itirmiş bu iki uşağa yazığınız gəlmir?
Hər iki “rahib”in mızıldadığı dualar (Coşquyla, ikrahla.) Әgər sizin onlara
hardasa söyüşü xatırladır. yazığınız gəlmirsə, əgər siz mənim evimdəki
bu dərdə şərik olmursuzsa, onda əmin ol-
Adelaida (öz duasını oxuyur). maq üçün mərhuma toxunun… Әlbəttə,
Uca Tanrı, Uca Tanrı, ax, əgər ürək eləyirsizsə! (Təxminən hədələyici
Onu öz səltənətinə burax… tonla.) Әgər kilsənin qəzəbindən qorxmur-
suzsa, onda bu küfr işi görün! (Çappanın
Çappa üz-gözünü turşudaraq onu artıq təsir altına düşərək addım atmağa
müşahidə edir. belə cürət etmədiyini görüb, indi o özü
briqadiri çarpayıya tərəf itələyir.) Yaxın
Erriko (briqadirin baxışları altında qalxıb gedin… di, gedin də…
hardasa Çappanı yumşaltmaq məqsədilə Çappa (səhnənin dramatizmindən,
çarpayını göstərir). Necə də insan adam həmçinin Cennaronun bu misilsiz dözümün-
208 idi… dən heyrətlənərək). Niyə yaxın getməliyəm?
Çappa (başını bulayaraq). İnsan adam Әgər, həqiqətən, ölübsə, toxunmaq nəyə
2017 idi?.. (Qəflətən.) Bəsdirin, bu tamaşanı lazım? Mən heç nə bilmirəm!
bitirin! (İkrahla.) Bu nə millətdi belə? Nədi, Mariya Rozariya. (ağlaya-ağlaya). O
məgər siz bizi o başıboş kəndçilərdən ölüb, briqadir… Atam ölüb…
hesab edirsiz? Adelaida (Çappanın artıq təxminən
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Adelaida (israrla). təslim olduğunu görərək, kəskin tərzdə
Uca Tanrı, Uca Tanrı, ax, davam edir).
Onu öz səltənətinə burax… Uca Tanrı, Uca Tanrı, ax,
Çappa (qətiyyətlə). Lap yaxşı! Burada Onu öz səltənətinə burax…
meyit uzanıb. Mən də qəbirqazan olacam.
İndi səni çarpayıdan qaldıracam. (Qətiyyətlə Çappa yenidən üz-gözünü turşutmuş
Cennaroya tərəf gedir.) vəziyyətdə onu müşahidə edir, sonra
Amaliya (ümidsizlik dolu jestlə onu qalxıb “meyiti” göstərən Errikoya baxır.
saxlayır). Yox, briqadir! (Onun dizlərini
qucaqlayıb ürəkparçalayan səslə hönkürür. Erriko. Necə insan adam idi…
Bu məqamda aktrisanın ifası karikaturanı Çappa. Әşşi, lənət şeytana, bunlar lap
azca da xatırlatmayan qeyri-adı dramatik başımı xarab elədilər! (Onu məsxərəyə
həddə çatmalıdı. Əvvəla, ona görə ki bizim qoyduqları fikriylə razılaşmayıb, bu oyuna
xalq saxtakarlığı yaxşı bacarır, ikincisi isə, qoşulmaqla olanlarla mübarizə aparmağa
təhlükə, doğrudan da, böyükdü.) Bu qərar verir.) Di yaxşı, əgər deyirsizsə ölüb,
şübhələr nəyə lazım! Mənim ərim, sizə inanıram. Məni elə inandırdız ki, sizləri,
həqiqətən, ölüb! Biz elə adamlardan deyilik! hətta az da olsa, ovundurmaq istədim. Mən
Bizdən sizə deyən adam bizim yaxşı bu hüzr məclisində sizinlə birlikdə olacam,
günümüzü istəməyən adamdı! (Qalxır və yalnız meyit evdən çıxanda gedəcəm!
vəziyyəti artıq ələ almış adam kimi (Hədələyici tərzdə stulu götürür və səhnənin
ürəkdolusu jestlə bu kədərli mənzərəni ortasındakı stolun yanında oturur.)