Page 195 - 2017-3
P. 195
Peppenella (itaətkarlıqla). Məni də tərəf zülmət qaranlıqdı, sən də gecə ikiyə 195
nəzərdə tutun… iyirmi beş dəqiqə işləmiş küçədən gəlirsən… 2017
Qonşular nə deyər? Dünən axşam səsimi
Amaliya. Bəli, amma gərək olsun ki, çıxarmadım, çünki gec idi… Özünü adam Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
verəm… Әlbəttə, qiyməti də artıq olacaq. kimi apar, yoxsa dərini boğazından
çıxararam! Get qəhvə hazırla, indilərdə
Peppenella (köks ötürüb). Neyləməli, müştərilər gələcək…
artıq qiymətə də razıyam! (Baxışlarıyla
həmsöhbətini yeyərək.) Salamat qalın! Mariya Rozariya halsızdı, bir az da
dilxordu. Dinməzcə gedir.
Amaliya (gizli hədədən əsəbiləşərək).
Siz də elə qalın! Cennaro (peyda olur. Üst-başı hələ
də qaydasında deyil, köynəyi şalvarının
Peppenella (çıxışa tərəf gedir). Don içinə salınmayıb. Növbəti səhnə boyu o,
Cennarino, salamat qalın. arakəsmənin üstündən asılan balaca
güzgünün qarşısında dayanıb üzünü
Cennaro (öz hücrəsindən quru səslə). qırxmaq üçün sabunlayır). Bu da qız
Bir də gəlməsəz yaxşıdı! xeylağı! Gərək bir gözün indiki cavanların
üstünda ola!
Peppenella (gedə-gedə qüssəli
baxışlarla donquldanır). Әlbəttə ki, siz Amaliya cavab vermir. Döşəyin
haqlısız… altından torba çıxarıb lobyanı küncdəki
bardağın içinə boşaldır. Cennaro bunu
Mariya Rozariya daxil olur.
görmür.
Mariya Rozariya (astanada dayanır).
Qəhvə… Amaliya (“həyət” tərəfə). Qəhvəni hazır
eləyəndən sonra bu lobyanı da bişirərsən…
Amaliya (döşəyi qaldırır, döyülmüş (“həyətə” gedib bardağı Mariya Rozariyaya
qəhvə torbasını çıxarıb qızına verir). Al, verir. O da onu götürüb çıxır).
götür.
Cennaro. Demək, lobyamız da varmış?
Mariya Rozariya götürüb getmək
istəyir, amma anasının səsinə dayanır. Amaliya cavab vermir.
Bura gəl… Başqa vaxt… Mən söz soruşdum!
Mariya Rozariya yaxın gəlir. Dalan tərəfdən, lap uzaqdan Adelaidanın
səsi eşidilir: “Assu, bir-iki odun qala, bir az
(Kobud tərzdə)… axşamlar gec gəlmə! (İti ətsiz şorba qaynadaq…”
hərəkətlə ona bir şapalaq ilişdirir, dərhal
da dönüb öz işini görür.) Adelaida daxil olur. Bu, orta
yaşlarında olan adi bir qadındı. Amma
Mariya Rozariya (əliylə yanağını tutub. bicliyi, alverçiliyi də var. Əlində içində
O, bu hərəkətdən heç də təəccüblənməyib. ərzaq olan köhnə çanta tutub. Çantadan
Görünür, bu, onlar üçün adi bir şeydi.
Əsəbi və qətiyyətli tonla cavab verir). Mən göyərtilərin başı çıxıb.
iki rəfiqəmlə “Roma” kinosuna baxmağa
getmişdim. Adelaida. Donna Ama, mən Rituççanı
məktəbə ötürəndə yolda ona şirniyyat
Amaliya (etirazı qəbul etməyən tonla,
amma həm də qüssəli tərzdə). Nahaq
getmişdin. (Sanki öz-özüylə danışır.) Hər
nəzərdə tutun… iyirmi beş dəqiqə işləmiş küçədən gəlirsən… 2017
Qonşular nə deyər? Dünən axşam səsimi
Amaliya. Bəli, amma gərək olsun ki, çıxarmadım, çünki gec idi… Özünü adam Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
verəm… Әlbəttə, qiyməti də artıq olacaq. kimi apar, yoxsa dərini boğazından
çıxararam! Get qəhvə hazırla, indilərdə
Peppenella (köks ötürüb). Neyləməli, müştərilər gələcək…
artıq qiymətə də razıyam! (Baxışlarıyla
həmsöhbətini yeyərək.) Salamat qalın! Mariya Rozariya halsızdı, bir az da
dilxordu. Dinməzcə gedir.
Amaliya (gizli hədədən əsəbiləşərək).
Siz də elə qalın! Cennaro (peyda olur. Üst-başı hələ
də qaydasında deyil, köynəyi şalvarının
Peppenella (çıxışa tərəf gedir). Don içinə salınmayıb. Növbəti səhnə boyu o,
Cennarino, salamat qalın. arakəsmənin üstündən asılan balaca
güzgünün qarşısında dayanıb üzünü
Cennaro (öz hücrəsindən quru səslə). qırxmaq üçün sabunlayır). Bu da qız
Bir də gəlməsəz yaxşıdı! xeylağı! Gərək bir gözün indiki cavanların
üstünda ola!
Peppenella (gedə-gedə qüssəli
baxışlarla donquldanır). Әlbəttə ki, siz Amaliya cavab vermir. Döşəyin
haqlısız… altından torba çıxarıb lobyanı küncdəki
bardağın içinə boşaldır. Cennaro bunu
Mariya Rozariya daxil olur.
görmür.
Mariya Rozariya (astanada dayanır).
Qəhvə… Amaliya (“həyət” tərəfə). Qəhvəni hazır
eləyəndən sonra bu lobyanı da bişirərsən…
Amaliya (döşəyi qaldırır, döyülmüş (“həyətə” gedib bardağı Mariya Rozariyaya
qəhvə torbasını çıxarıb qızına verir). Al, verir. O da onu götürüb çıxır).
götür.
Cennaro. Demək, lobyamız da varmış?
Mariya Rozariya götürüb getmək
istəyir, amma anasının səsinə dayanır. Amaliya cavab vermir.
Bura gəl… Başqa vaxt… Mən söz soruşdum!
Mariya Rozariya yaxın gəlir. Dalan tərəfdən, lap uzaqdan Adelaidanın
səsi eşidilir: “Assu, bir-iki odun qala, bir az
(Kobud tərzdə)… axşamlar gec gəlmə! (İti ətsiz şorba qaynadaq…”
hərəkətlə ona bir şapalaq ilişdirir, dərhal
da dönüb öz işini görür.) Adelaida daxil olur. Bu, orta
yaşlarında olan adi bir qadındı. Amma
Mariya Rozariya (əliylə yanağını tutub. bicliyi, alverçiliyi də var. Əlində içində
O, bu hərəkətdən heç də təəccüblənməyib. ərzaq olan köhnə çanta tutub. Çantadan
Görünür, bu, onlar üçün adi bir şeydi.
Əsəbi və qətiyyətli tonla cavab verir). Mən göyərtilərin başı çıxıb.
iki rəfiqəmlə “Roma” kinosuna baxmağa
getmişdim. Adelaida. Donna Ama, mən Rituççanı
məktəbə ötürəndə yolda ona şirniyyat
Amaliya (etirazı qəbul etməyən tonla,
amma həm də qüssəli tərzdə). Nahaq
getmişdin. (Sanki öz-özüylə danışır.) Hər
