Page 199 - 2017-3
P. 199
Peppe (əsəbi halda). Nə gündə gəlir ki, bunu da hamı bərabər bölüşür: 199
olduğumuzu göydəki də bilir. Doğrudan şərəfi və əzabı, xeyri və ziyanı, olumu və 2017
da, belə davam edə bilməz! ölümü. Bax onda kimin yetişmiş, kimin kal
olması söhbəti də aradan qalxır! Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
Cennaro. Demək… biz əldə cilov
yerində qalmışdıq… Ağa da özləri olurlar… Burada olanlar Cennaronu çox diqqətlə
Və yavaş-yavaş sənə təlqin edirlər ki, dinləyirlər və deyəsən, indi inamlı görünürlər.
bütün bunlar yalnız sənin xeyrin üçündü: Amma…
əvvəlcə manifestlə, sonra çıxışla, hədəylə,
qanunla, əmrlə, silahla… insanları bax Peppe (təmiz ürəklə). Don Cenna, mən
belə… bizim günümüzə salırlar (belə şeylər heç nə qanmadım…
danışanda ehtiyatı əldən verməməyi
nəzərdə tutaraq) ki, sözü ağzımızda yaxşı Cennaro. Әgər qansaydın, biz bu günə
bişirəndən sonra çıxaraq. düşməzdik.
Burada olanlar onun sözlərini təqdir Amaliya (bu səhnə boyu öz işiylə
edirlər. məşğul olub ərinin sözlərinə fikir verməsə
də, indi onu bu söhbətdən yayındırmaq
Adelaida. Tanrı, sən özün kömək ol, üçün müdaxilə edir). Bəsdi üzünü qırxdın,
ağzımızı da bağlayıblar! əynini gey!
Cennaro. Bax bu yerdə xalqla profes- Cennaro yenə üzünü sabunlayır.
sorlar bir-birlərinin ziddinə dururlar. Pro-
fessor öz işində, xalq da öz işində olur. Və Peppe. Don Cenna, maşını benzinsiz
yavaş-yavaş ayılıb görürsən ki, heç nəyin sürmək barədə necə, bir şey ixtira
yoxdu, küçələr, saraylar, evlər, bağlar, heç etməmisiz?
biri sənin deyil… Bütün bunlar hamısı
professorların şəxsi mülkiyyətidi. Onlar Cennaro (zarafatla). Bu, artıq başqa
ürəyindən keçən hər şeydən istifadə eləyə qanun layihəsidi. Hər avtomobilə doqquz
bilər, sənsə hətta adi bir dama belə toxun- sürücü – biri sükan arxasında, qalan səkkizi
maq iqtidarında deyilsən. Bax belə-belə mühərrik əvəzi.
işlərdən də müharibə törənir. “Müharibəni
kim istəyirdi” sualına professorlar “xalq Hamı gülür. Rikkardo küçədən daxil
istəyirdi” cavabını verir. “Bəs kim müharibəni olur.
elan etdi?” Professorlar yenə “xalq” deyir.
Әgər müharibədə məğlub olunubsa, xalq Rikkardo (imkanlı qulluq sahibidi. Ciddi
uduzub, əgər qələbə qazanılıbsa, profes- görkəmdədi. Qara geyinib, burnunun üstə
sorlar udub. Məndən soruşa bilərsiz ki, pensne var. Əlindəki qəzetə göz gəzdirir).
bunun bizim söhbətə nə dəxli? Dəxli var: Günaydın! (Astanada dayanır.)
çünki sabit qiymətlər xalqı ağadan asılı
saxlamağın alçaq formalarından biridi. Hamı hörmətlə onun salamını alır.
Məncə, qanun layihəsində hərənin öz
məsuliyyəti olmalıdı. Bütün bu məsuliyyətlər Amaliya. Gün aydın, senyor. Qəhvə
birləşəndə də ümumi məsuliyyət əmələ bircə dəqiqədən sonra olacaq. Təzə qəhvə
için.
Rikkardo. Hə, təşəkkür edirəm… Bu
gecə gözümü də yummamışam. Nəsə,
başım dəhşət ağrıyır… Arvadım sirenanı
eşidən kimi özünü itirir. Saat yarım üç
uşaqla sığınacaqda oturmuşuq. Sonra
olduğumuzu göydəki də bilir. Doğrudan şərəfi və əzabı, xeyri və ziyanı, olumu və 2017
da, belə davam edə bilməz! ölümü. Bax onda kimin yetişmiş, kimin kal
olması söhbəti də aradan qalxır! Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
Cennaro. Demək… biz əldə cilov
yerində qalmışdıq… Ağa da özləri olurlar… Burada olanlar Cennaronu çox diqqətlə
Və yavaş-yavaş sənə təlqin edirlər ki, dinləyirlər və deyəsən, indi inamlı görünürlər.
bütün bunlar yalnız sənin xeyrin üçündü: Amma…
əvvəlcə manifestlə, sonra çıxışla, hədəylə,
qanunla, əmrlə, silahla… insanları bax Peppe (təmiz ürəklə). Don Cenna, mən
belə… bizim günümüzə salırlar (belə şeylər heç nə qanmadım…
danışanda ehtiyatı əldən verməməyi
nəzərdə tutaraq) ki, sözü ağzımızda yaxşı Cennaro. Әgər qansaydın, biz bu günə
bişirəndən sonra çıxaraq. düşməzdik.
Burada olanlar onun sözlərini təqdir Amaliya (bu səhnə boyu öz işiylə
edirlər. məşğul olub ərinin sözlərinə fikir verməsə
də, indi onu bu söhbətdən yayındırmaq
Adelaida. Tanrı, sən özün kömək ol, üçün müdaxilə edir). Bəsdi üzünü qırxdın,
ağzımızı da bağlayıblar! əynini gey!
Cennaro. Bax bu yerdə xalqla profes- Cennaro yenə üzünü sabunlayır.
sorlar bir-birlərinin ziddinə dururlar. Pro-
fessor öz işində, xalq da öz işində olur. Və Peppe. Don Cenna, maşını benzinsiz
yavaş-yavaş ayılıb görürsən ki, heç nəyin sürmək barədə necə, bir şey ixtira
yoxdu, küçələr, saraylar, evlər, bağlar, heç etməmisiz?
biri sənin deyil… Bütün bunlar hamısı
professorların şəxsi mülkiyyətidi. Onlar Cennaro (zarafatla). Bu, artıq başqa
ürəyindən keçən hər şeydən istifadə eləyə qanun layihəsidi. Hər avtomobilə doqquz
bilər, sənsə hətta adi bir dama belə toxun- sürücü – biri sükan arxasında, qalan səkkizi
maq iqtidarında deyilsən. Bax belə-belə mühərrik əvəzi.
işlərdən də müharibə törənir. “Müharibəni
kim istəyirdi” sualına professorlar “xalq Hamı gülür. Rikkardo küçədən daxil
istəyirdi” cavabını verir. “Bəs kim müharibəni olur.
elan etdi?” Professorlar yenə “xalq” deyir.
Әgər müharibədə məğlub olunubsa, xalq Rikkardo (imkanlı qulluq sahibidi. Ciddi
uduzub, əgər qələbə qazanılıbsa, profes- görkəmdədi. Qara geyinib, burnunun üstə
sorlar udub. Məndən soruşa bilərsiz ki, pensne var. Əlindəki qəzetə göz gəzdirir).
bunun bizim söhbətə nə dəxli? Dəxli var: Günaydın! (Astanada dayanır.)
çünki sabit qiymətlər xalqı ağadan asılı
saxlamağın alçaq formalarından biridi. Hamı hörmətlə onun salamını alır.
Məncə, qanun layihəsində hərənin öz
məsuliyyəti olmalıdı. Bütün bu məsuliyyətlər Amaliya. Gün aydın, senyor. Qəhvə
birləşəndə də ümumi məsuliyyət əmələ bircə dəqiqədən sonra olacaq. Təzə qəhvə
için.
Rikkardo. Hə, təşəkkür edirəm… Bu
gecə gözümü də yummamışam. Nəsə,
başım dəhşət ağrıyır… Arvadım sirenanı
eşidən kimi özünü itirir. Saat yarım üç
uşaqla sığınacaqda oturmuşuq. Sonra
