Page 193 - 2017-3
P. 193
oya.) Siz axı dünən axşam öz payınızı Cennaro. O makaron bu qədər idi… 193
yediz?! (Makaronun həcmini göstərir.) 2017
Cennaro (haqlı olduğuna əmin insanın Amedeo. Xeyr, qab ağzınacan doluydu! Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
tonuyla). Sən axı məndən nə istəyirsən? (Cəld hərəkətlə qabın necə olduğunu
Yadımda deyil. Mənim… sənin… hər kəs göstərir.)
vəziyyətdən bacardığı kimi çıxır!
Bu zaman Cennaro bir tikə çörək
Amedeo. Mənə çatmır… nədi, siz götürüb didişdirir. Amedeo coşur.
gecələr də yeyirsiz? Siz məxsusi buna
görə oyanırsız? Bu, mənim çörəyimdir!
Cennaro (oğlunun bu hərəkətindən
Cennaro (hirslə). Cavan oğlan, sən
lap adamı bezdirirsən! Sən nə qədər karıxıb.) Di onda al götür… Atanı belə
yaşamaq istəyirsən? Bəli, mən məxsusi istəyirsən!
oyanıram! Sən bir bu gecə mənim necə
ləzzətlə oyandığımı görəydin… Məgər sən Amedeo. Bəs siz o makaronu məni
həyəcan siqnalını eşitmədin? Düz iki saat istədiyinizdən yediz? Olan çörək elə budu!
yarım sığınacaqda oturub qalmışam. Evə (Bir tikə çörəyi təsəvvüründə olan şahidə
qayıdıb gələndə tamam donmuşdum… göstərir.) Gördüz? İndi bu bir tikə çörəklə
Canımı elə üşütmə tutmuşdu ki, gözümü görüm günortaya çıxa bilərsən, ya yox!..
də yuma bilmirdim… Onda yadıma düşdü (Sonra sanki çoxdan gəldiyi qərarını
ki, orada bir az makaron qalıb. Kimin qətiləşdirir.) Yox, mən gedəcəm, bu evdən
olduğunu hardan bilim? Öz qabımda da baş götürüb gedəcəm. (Hiddətlə soldakı
eləydi! qapıya tərəf istiqamət alır.) Burada hətta
nəyisə gizlətmək də mümkün deyil…
Amedeo. Eləydi! Bax mən indi işə (Gedir.)
getməliyəm. Nədi, acqarına gedim?
(Dəlicəsinə.) Lənət şeytana, mənim Cennaro (bir qədər zəif səslə). O,
yeməyimə əl vurmayın! (Yumruqlarını stola haqlıdı… Amma mən, doğrudan da,
vurur.) İndi bu işi kimin gördüyü məlum xatırlamıram… (Öz hücrəsinə qayıdır.)
oldu. Mən axı başqasının yeməyinə əl vur-
muram. Baxın, indi hər şeyi çilik-çilik Qapının arxasından səslər gəlir.
edəcəm!
Amaliyanın səsi: “Amma bağışlayın,
Cennaro öz hücrəsinin pərdəsini donna Peppenella, məgər mən sizə
qaldırır, köynəkdə, aşırması yellənən və deməmişdim?”
bağlanmayan şalvarda peyda olur. Onun
əlli yaşı var. Sifəti arıq, yorğun görünsə Peppenellanın səsi: “Siz çox yaxşı
də, nurludu. Hiss olunur ki, ağır keçən eləmisiz!”
illər və çətinliklər onu dürüst adam kimi
Mariya Rozariya sol tərəfdən qapıya
formalaşdırıb. gedir. Bu zaman Amaliya küçədən daxil
Cennaro. Yaxşı-yaxşı, bəsdi. Nəyi çi- olur, Peppenella da ardınca gəlir.
lik-çilik edəcəksən? Mən, doğrudan da, Amaliya otuz səkkiz yaşında hələ də
xatırlamıram! Sən də burada lap teatr gözəlliyini saxlayan bir qadındı. Danışıq
göstərirsən! tərzi, səsinin tonu və jestlərindən dərhal
bilinir ki, o, qətiyyətli adamdı və hamını
Amedeo. Hələ ardını da göstərəcəm…
Mən ac qalmışam!
yediz?! (Makaronun həcmini göstərir.) 2017
Cennaro (haqlı olduğuna əmin insanın Amedeo. Xeyr, qab ağzınacan doluydu! Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri
tonuyla). Sən axı məndən nə istəyirsən? (Cəld hərəkətlə qabın necə olduğunu
Yadımda deyil. Mənim… sənin… hər kəs göstərir.)
vəziyyətdən bacardığı kimi çıxır!
Bu zaman Cennaro bir tikə çörək
Amedeo. Mənə çatmır… nədi, siz götürüb didişdirir. Amedeo coşur.
gecələr də yeyirsiz? Siz məxsusi buna
görə oyanırsız? Bu, mənim çörəyimdir!
Cennaro (oğlunun bu hərəkətindən
Cennaro (hirslə). Cavan oğlan, sən
lap adamı bezdirirsən! Sən nə qədər karıxıb.) Di onda al götür… Atanı belə
yaşamaq istəyirsən? Bəli, mən məxsusi istəyirsən!
oyanıram! Sən bir bu gecə mənim necə
ləzzətlə oyandığımı görəydin… Məgər sən Amedeo. Bəs siz o makaronu məni
həyəcan siqnalını eşitmədin? Düz iki saat istədiyinizdən yediz? Olan çörək elə budu!
yarım sığınacaqda oturub qalmışam. Evə (Bir tikə çörəyi təsəvvüründə olan şahidə
qayıdıb gələndə tamam donmuşdum… göstərir.) Gördüz? İndi bu bir tikə çörəklə
Canımı elə üşütmə tutmuşdu ki, gözümü görüm günortaya çıxa bilərsən, ya yox!..
də yuma bilmirdim… Onda yadıma düşdü (Sonra sanki çoxdan gəldiyi qərarını
ki, orada bir az makaron qalıb. Kimin qətiləşdirir.) Yox, mən gedəcəm, bu evdən
olduğunu hardan bilim? Öz qabımda da baş götürüb gedəcəm. (Hiddətlə soldakı
eləydi! qapıya tərəf istiqamət alır.) Burada hətta
nəyisə gizlətmək də mümkün deyil…
Amedeo. Eləydi! Bax mən indi işə (Gedir.)
getməliyəm. Nədi, acqarına gedim?
(Dəlicəsinə.) Lənət şeytana, mənim Cennaro (bir qədər zəif səslə). O,
yeməyimə əl vurmayın! (Yumruqlarını stola haqlıdı… Amma mən, doğrudan da,
vurur.) İndi bu işi kimin gördüyü məlum xatırlamıram… (Öz hücrəsinə qayıdır.)
oldu. Mən axı başqasının yeməyinə əl vur-
muram. Baxın, indi hər şeyi çilik-çilik Qapının arxasından səslər gəlir.
edəcəm!
Amaliyanın səsi: “Amma bağışlayın,
Cennaro öz hücrəsinin pərdəsini donna Peppenella, məgər mən sizə
qaldırır, köynəkdə, aşırması yellənən və deməmişdim?”
bağlanmayan şalvarda peyda olur. Onun
əlli yaşı var. Sifəti arıq, yorğun görünsə Peppenellanın səsi: “Siz çox yaxşı
də, nurludu. Hiss olunur ki, ağır keçən eləmisiz!”
illər və çətinliklər onu dürüst adam kimi
Mariya Rozariya sol tərəfdən qapıya
formalaşdırıb. gedir. Bu zaman Amaliya küçədən daxil
Cennaro. Yaxşı-yaxşı, bəsdi. Nəyi çi- olur, Peppenella da ardınca gəlir.
lik-çilik edəcəksən? Mən, doğrudan da, Amaliya otuz səkkiz yaşında hələ də
xatırlamıram! Sən də burada lap teatr gözəlliyini saxlayan bir qadındı. Danışıq
göstərirsən! tərzi, səsinin tonu və jestlərindən dərhal
bilinir ki, o, qətiyyətli adamdı və hamını
Amedeo. Hələ ardını da göstərəcəm…
Mən ac qalmışam!
