Page 191 - "Xəzər"
P. 191
– O vaxt kapitan idi, flamand kral atı- Brizakı alan mən deyildim? – polkovnik 191
cılarına komandirlik eləyirdi və Bulon her- Kulenkur de Baye sözünə davam elədi. – 2016
soqunun sarayının pəncərəsindən həmişə Qaşqasında ulduz olan öz Qvardiyaçımın
atı necə ram etdiyimə baxan gözəl qızı üstündə gedirdim. Körpünü keçməzdən Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
zorladığıma görə məni güllələyəndə, əvvəl şəhər kənarındakı bütün yel dəyir-
Sedandakı qəsrin həyətində idi. Əslində, manlarını yandırdıq. Darvazanı partladıb,
o, mənə könüllü təslim olmuşdu, quca- şəhərə girdik, “Tonnerre, tonnerre de
ğımda da, çox ehtimal, ürəyi partladığından Franse”2 oxuya-oxuya, evləri yandıra-yan-
ölmüşdü. Boğazındakı qançırlar onu boğ- dıra, adamları öldürə-öldürə dar küçələrlə
duğumdan deyil, əksinə, biçarə qızı özünə getdik. Mən baş meydana gələnə qədər,
gətirmək üçün silkələyəndə olmuşdu. Ola əsgərlərim kayzer döyüşçülərinin meyitlərini
bilsin, bir az canfəşanlıq edib, bərk silkə- yola payəndaz eləmişdilər ki, neapolitan
ləmişdim. Hər şey danormand atıcılarıyla kəndirbazı kimi onların üstündən keçim.
Brizak şəhərinə soxulduğumuz həmin ya- Fleytalar yürüş marşı çalırdı. Öldürülənlərin
ğışlı gündə baş vermişdi. birinin dəbilqəsində imperiya bayrağı
rənglərində lələklər var idi, atım dişləriylə
– Reyndən qayıdan əsgərlərin Oderndə onun başından dəbilqəni dartıb atdı.
oxuduğu kupletlərdə deyilirdi ki, siz, cənab Heyran olmuş əsgərlərim Qvardiyaçımın
polkovnik, qızın qışqırmaması üçün at yox, şeytan olduğunu qışqırırdılar. Mən
şlyapanızın lenti ilə ağzını tıxamısınız. O qəsrə girdim – boş idi, ancaq normandiyalı
kupletlərdə həm də lentin mavi ipəkdən atıcılarım soyğunçuluğa başlayanda, uzaq
olduğu qızın isə on iki yaşını yenicə otaqların birində alman şəhər rəisinin
tamamladığı deyilirdi, – xanım de Sen- arvadını və dörd qızını tapdılar, arvad
Vass qeyd elədi. körpünün müdafiəsində ölən ərini, qızlar
isə öldürülən və qaçan adaxlılarını ağla-
Gardez moi, mon Dieu, des vents yırdılar. Anaları elə hey ağı deyirdi: “İndi
Soi-je une rose, soi-je un oeillet.1 biz kimdən uşaq doğacağıq?” Bu, məni
qeyzləndirdi. “Məgər burda bir nəfər də
– Dornlu kora inansaq, guya bu mah- olsun bretonlu zadəgan yoxdu?” – deyə
nını qız oxuyub, – notarius dedi. onun üstünə qışqırdım. Anasından baş-
layıb, böyükdən kiçiyə qədər dörd qızın
– Mənsə Pontividə şəkil görmüşdüm, hamısının namusuna toxundum. Müqavi-
o şəkildə cənab polkovnikin yəhərdən mət göstərmədilər. Dinməzcə dayanmış-
pəncərəyə necə tullandığı təsvir olunmuş- dılar – nə istəyirsən elə. Doğrudur, bu
du, – musiqiçi yavaşca dilləndi. vaxt onları soyuq tər basırdı. Ətrafdakı
əsgərlər bağırırdılar, mahnılar oxuyurdular,
– Görünür, Bretanda adamlar danış- üstümüzə çaxır tökürdülər, tüfəngdən atəş
mağa söz tapmırlar, – polkovnik Kulenkur açırdılar, müqəddəs Briqita kilsəsinin
həqarətlə onun sözünü kəsdi. – Cənab zənglərini çalırdılar, mənim Qvardiyaçım
kilsə xorunda regent köməkçisi, siz kimsiniz yazda otlaqda imiş kimi, kişnəyib təpik
ki, adlı-sanlı ölülərin söhbətinə qarışırsınız?
Musiqiçi udqunub üzrxahlıq elədi.
– Məgər süngü döyüşündə hücumla
1 Qızılgül olsam da, lalə olsam da, İlahi, sən məni küləkdən qoru (fr.)
2 Tonnerre, tonnerre de Franse – İldırım, fransız ildırımı (fr.)
cılarına komandirlik eləyirdi və Bulon her- Kulenkur de Baye sözünə davam elədi. – 2016
soqunun sarayının pəncərəsindən həmişə Qaşqasında ulduz olan öz Qvardiyaçımın
atı necə ram etdiyimə baxan gözəl qızı üstündə gedirdim. Körpünü keçməzdən Alvaro Kunkero. Musiqiçinin qeydləri
zorladığıma görə məni güllələyəndə, əvvəl şəhər kənarındakı bütün yel dəyir-
Sedandakı qəsrin həyətində idi. Əslində, manlarını yandırdıq. Darvazanı partladıb,
o, mənə könüllü təslim olmuşdu, quca- şəhərə girdik, “Tonnerre, tonnerre de
ğımda da, çox ehtimal, ürəyi partladığından Franse”2 oxuya-oxuya, evləri yandıra-yan-
ölmüşdü. Boğazındakı qançırlar onu boğ- dıra, adamları öldürə-öldürə dar küçələrlə
duğumdan deyil, əksinə, biçarə qızı özünə getdik. Mən baş meydana gələnə qədər,
gətirmək üçün silkələyəndə olmuşdu. Ola əsgərlərim kayzer döyüşçülərinin meyitlərini
bilsin, bir az canfəşanlıq edib, bərk silkə- yola payəndaz eləmişdilər ki, neapolitan
ləmişdim. Hər şey danormand atıcılarıyla kəndirbazı kimi onların üstündən keçim.
Brizak şəhərinə soxulduğumuz həmin ya- Fleytalar yürüş marşı çalırdı. Öldürülənlərin
ğışlı gündə baş vermişdi. birinin dəbilqəsində imperiya bayrağı
rənglərində lələklər var idi, atım dişləriylə
– Reyndən qayıdan əsgərlərin Oderndə onun başından dəbilqəni dartıb atdı.
oxuduğu kupletlərdə deyilirdi ki, siz, cənab Heyran olmuş əsgərlərim Qvardiyaçımın
polkovnik, qızın qışqırmaması üçün at yox, şeytan olduğunu qışqırırdılar. Mən
şlyapanızın lenti ilə ağzını tıxamısınız. O qəsrə girdim – boş idi, ancaq normandiyalı
kupletlərdə həm də lentin mavi ipəkdən atıcılarım soyğunçuluğa başlayanda, uzaq
olduğu qızın isə on iki yaşını yenicə otaqların birində alman şəhər rəisinin
tamamladığı deyilirdi, – xanım de Sen- arvadını və dörd qızını tapdılar, arvad
Vass qeyd elədi. körpünün müdafiəsində ölən ərini, qızlar
isə öldürülən və qaçan adaxlılarını ağla-
Gardez moi, mon Dieu, des vents yırdılar. Anaları elə hey ağı deyirdi: “İndi
Soi-je une rose, soi-je un oeillet.1 biz kimdən uşaq doğacağıq?” Bu, məni
qeyzləndirdi. “Məgər burda bir nəfər də
– Dornlu kora inansaq, guya bu mah- olsun bretonlu zadəgan yoxdu?” – deyə
nını qız oxuyub, – notarius dedi. onun üstünə qışqırdım. Anasından baş-
layıb, böyükdən kiçiyə qədər dörd qızın
– Mənsə Pontividə şəkil görmüşdüm, hamısının namusuna toxundum. Müqavi-
o şəkildə cənab polkovnikin yəhərdən mət göstərmədilər. Dinməzcə dayanmış-
pəncərəyə necə tullandığı təsvir olunmuş- dılar – nə istəyirsən elə. Doğrudur, bu
du, – musiqiçi yavaşca dilləndi. vaxt onları soyuq tər basırdı. Ətrafdakı
əsgərlər bağırırdılar, mahnılar oxuyurdular,
– Görünür, Bretanda adamlar danış- üstümüzə çaxır tökürdülər, tüfəngdən atəş
mağa söz tapmırlar, – polkovnik Kulenkur açırdılar, müqəddəs Briqita kilsəsinin
həqarətlə onun sözünü kəsdi. – Cənab zənglərini çalırdılar, mənim Qvardiyaçım
kilsə xorunda regent köməkçisi, siz kimsiniz yazda otlaqda imiş kimi, kişnəyib təpik
ki, adlı-sanlı ölülərin söhbətinə qarışırsınız?
Musiqiçi udqunub üzrxahlıq elədi.
– Məgər süngü döyüşündə hücumla
1 Qızılgül olsam da, lalə olsam da, İlahi, sən məni küləkdən qoru (fr.)
2 Tonnerre, tonnerre de Franse – İldırım, fransız ildırımı (fr.)
