Page 32 - "Xəzər"

daşlayır, hәrdәn dә oynatmaq üçün çıxarır, keçmәliydik vә şәr qarışan vaxt olduğuna

ömrünü artırıb, әzabını uzadırlar – onlara görә, camaat tәntәnәli qayıdışımızı görüb,

qarşı bu qәdәr amansızdılar! Polisin gәlişi o zaman hәlә tükәnmәmiş sevgilәrini ifadә

kefimi pozdu, özümü sakit göstәrmәyә edәrәk, Lola ilә mәni çox mehriban

çalışsam da, hәyәcandan, deyәsәn, bunu qarşıladılar. Subaylıq dostlarımın vә iş

bacarmadım. Polislәrlә birlikdә qarının yoldaşlarımın sözündәn çıxa bilmәyib,

iyirmi beş yaşlarında caydaq, tәkәbbürlü ayağım Lolaya dәymәsin deyә, atın başının

nәvәsi dә gәlmişdi, bu da mәni xilas elәdi, üstündәn hoppandım. Onlar mәni әllәrinin

ona qoçaq deyib, ovcuna altı peset qoyan üstündә Xoruz Martineta meyxanasına

kimi, sevincindәn gözü ayağının altını apardılar; biz hay-küylә içәri girәndә,

seçmәdi, otaqdan güllәtәk çıxdı vә әminәm, meyxana sahibi mәni özünә elә sıxdı ki,

Allaha yalvarırdı ki, nәnәsi atın ayağı altına ağrıdan vә ağ çaxırın iyindәn, az qaldı

tez-tez düşsün. Polis bığlarını sığallayıb, nәfәsim kәsilsin. Lolanın yanağından öpüb,

boğazını arıtlayaraq, bәrk sürmәmәyi tövsiyә rәfiqәlәriylә görüşmәsi üçün evә yolladım,

edib, zәrәr görmüş tәrәf tez yola gәldiyinә o da şahzadә kimi şәstlә atın belindә oturub

görә, mәni daha narahat etmәyib getdi. getdi, heç ağlına da gәtirmәdi ki, elә ilk

Lola çağırılmamış qonaqları görәndә bәlanı bu heyvan bizim başımıza gәtirәcәk.

32 donub qaldı, ancaq ürkәk olsa da, qorxaq Meyxanada yaxşıca әylәnirdik; gitara

2015 qadınlardan deyildi, tezcә özünә gәldi – varıydı, çaxır nә qәdәr desәn, kefimiz dә
yanaqları yenә allandı, gözlәri parıldadı, yerindә – özümüzdәn başqa dünyada hәr

dodaqlarına tәbәssüm qondu, gözәlliyi, şeyi unudub, mahnıyla, içkiylә vaxtın necә

cәsarәti dәrhal özünә qayıtdı. Yaxşı keçdiyini hiss elәmirdik. Xuliananın oğlu

yadımdadı ki, qarnını ilk dәfә onda sezdim; Sakarias seqidiya1 oxuyurdu. Onun payız

onun bu görünüşü ürәyimi sızıldatdı, bülbülü kimi incә sәsinә qulaq asmaq xoş

mәrhәmәt hissi isә, oğlum olacağı fikri hәlә idi! O, ara vermәdәn oxuyanda, heyranlıqla

Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi dә mәndә hәyәcan yaratmadığına görә, dinmәzcә qulaq asırdıq, çaxırdan, söhbәt-

narahat olan vicdanımı sakitlәşdirdi. Qarnı dәn başımız dumanlananda isә, elә bir

o qәdәr dә sezilmirdi, әgәr heç nә sәsimiz olmasa belә, ağız-ağıza verib oxu-

bilmәsәydim, yәqin, fikir vermәzdim. yurduq.

Meridada ev üçün bәzi xırda-xuruş aldıq, Tәәssüf ki, adamlar әylәnmәyin axırının

ancaq özümüzlә az pul götürmüşdük, hәlә necә olacağını bilmirlәr, әgәr bilsәydilәr,

qarının nәvәsinә dә altı peset vermişdim. bәzi pis hadisәlәrdәn, şübhәsiz, qoru-

Kәndә dönmәyi qәrara aldım, çünki ehtiyatlı nardılar! Sözümü ona gәtirirәm ki, bizim heç

adam cibinin pulunu qәpiyinә qәdәr hansımız vaxtında dayanmağı bacarma-

xәrclәmәz. Yenә senyor Visentenin qәşәng dığımızdan, Xoruzdakı gecә mәclisi qırılan

yәhәrini madyanın belinә qoydum, çulu tәsbeh kimi tökülüb dağıldı. Nә oldusa, adi

bürmәlәyib yәhәrin qaşına bağladım vә bir şeydәn oldu – hәyatımızı çәtinlәşdirәn

arvadım atın tәrkindә, gәldiyim kimi dә hәr şey, әslindә, heç nәdәn olur.

Torremexioya qayıtdım. Mәnim evim, Belә deyirlәr ki, balıq ağzından

bildiyiniz kimi, Almendralexo yolunun qarmağa düşәr, dil başa bәladı, yumulu

üstündәydi, biz isә Meridadan gәldiyi- ağıza milçәk düşmәz vә and olsun, bunların

mizdәn, evә çatmaq üçün kәndin içindәn hamısında qismәn hәqiqәt var, çünki

1 Seqidiya – İspanyada gitaranın müşayәti ilә oxunan şeir