Page 28 - "Xəzər"
P. 28
– Yox. – Hә! Çox sevinirәm!
Mәnә bu qәdәr gec çatdığına indi dә – Mәni o qәdәr sevirsәn?
gülmәyim gәlir. – Hә, Lola, o qәdәr...
– Paskual! Bu doğru idi, hәqiqәtәn onu sevirdim –
– Hә! gәnc, bәtnindә mәnim oğlum; hәmin vaxtlar
– Mәn hamilәyәm! uşağıma tәhsil verib, adam arasına
Əvvәl başa düşmәdim. Bu xәbәri çıxarmağı arzulayırdım.
gözlәmәdiyimdәn quruyub qalmışdım; bu – Lola, biz evlәnәcәyik, qoy kağızları
qәdәr tәbii olan bir şeyin, hәqiqәtәn baş düzәldәk. Belә qoymaq olmaz...
verәcәyi heç vaxt ağlıma gәlmәmişdi. O – Hә.
vaxt nә düşündüyümü bilmirәm. Lola danışanda elә bil köks ötürürdü.
Qan başıma vurdu, qulaqlarım köz kimi – Sәnin anana göstәrәcәyәm ki, kişi
qızardı; gözlәrim sabunlu su dolubmuş kimi necә hәrәkәt elәyir.
acışdı... – O bilir...
Ən azı on dәqiqә heç kim dinib- – Yox, bilmir!
danışmadı. Ürәyim saat kimi gicgahlarımda Mәn getmәyә hazırlaşanda, hava artıq
vururdu, ancaq bunu dәrhal hiss elәmәdim. qaralmışdı.
28 Lola nәfәs aldıqca elә bil fleyta üfürürdü. – Ananı çağır.
2015 – Hamilәsәn? – Anamı?
– Hә.
– Hә.
Ağladı. Ona tәsәlli vermәk ağlıma da – Niyә?
gәlmirdi. – Ona deyәcәyәm.
– Sәfehlәmә. Kimsә ölür, kimsә – O bilir.
doğulur... – Qoy bilsin... Özüm ona demәk istәyi-
Bәlkә hәmin axşam keçirdiyim xoş rәm!
Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi duyğulara görә Tanrı mәni cәhәnnәm Lola durub – necә dә hündür idi! – çıxdı.
әzabından xilas elәyә. Onun yerişinә baxmaq mәnә lәzzәt elәyirdi.
– Burda qeyri-adi nә var ki? Anan da Bir az keçmiş anası gәldi.
sәni doğana qәdәr hamilә gәzib... mәnim – Nә istәyirsәn?
anam da... – Özünüz bilirsiniz.
Nәsә demәk üçün dәridәn-qabıqdan – Görürsәn, başına nә gәtirdin?
çıxırdım. Mәn hәlә әvvәl dә Lolada – Yaxşı elәmişәm.
dәyişiklik hiss elәmişdim – kimsә ona dil – Yaxşı elәmisәn?
verirdi. – Hә, yaxşı elәmişәm! Mәgәr hәddi-
– Hәmişә belә olur, mәlum şeydi. buluğa çatmayıb?
Narahat olmağa dәymәz. Anası susdu; onun bu qәdәr üzüyola
Lolanın qarnına baxırdım, ancaq heç nә olacağını fikirlәşmirdim.
sezmirdim. Solğun sifәti, dağınıq saçlarıyla – Sizinlә danışmaq istәyirdim.
o son dәrәcә gözәl idi. – Nә barәdә?
Yaxına oturub yanağından öpdüm. O, – Qızınız barәdә. Onunla evlәnmәk
meyit kimi soyuqdu, öpәndә zorla istәyirәm.
gülümsәyirdi, lap qәdim әyyamların – İstәmәk azdı. Qәti qәrara gәlmisәn?
әzabkeşinә oxşayırdı. – Hә, gәlmişәm.
– Sevinirsәn? – Bәs yaxşı-yaxşı düşünmüsәn?
Mәnә bu qәdәr gec çatdığına indi dә – Mәni o qәdәr sevirsәn?
gülmәyim gәlir. – Hә, Lola, o qәdәr...
– Paskual! Bu doğru idi, hәqiqәtәn onu sevirdim –
– Hә! gәnc, bәtnindә mәnim oğlum; hәmin vaxtlar
– Mәn hamilәyәm! uşağıma tәhsil verib, adam arasına
Əvvәl başa düşmәdim. Bu xәbәri çıxarmağı arzulayırdım.
gözlәmәdiyimdәn quruyub qalmışdım; bu – Lola, biz evlәnәcәyik, qoy kağızları
qәdәr tәbii olan bir şeyin, hәqiqәtәn baş düzәldәk. Belә qoymaq olmaz...
verәcәyi heç vaxt ağlıma gәlmәmişdi. O – Hә.
vaxt nә düşündüyümü bilmirәm. Lola danışanda elә bil köks ötürürdü.
Qan başıma vurdu, qulaqlarım köz kimi – Sәnin anana göstәrәcәyәm ki, kişi
qızardı; gözlәrim sabunlu su dolubmuş kimi necә hәrәkәt elәyir.
acışdı... – O bilir...
Ən azı on dәqiqә heç kim dinib- – Yox, bilmir!
danışmadı. Ürәyim saat kimi gicgahlarımda Mәn getmәyә hazırlaşanda, hava artıq
vururdu, ancaq bunu dәrhal hiss elәmәdim. qaralmışdı.
28 Lola nәfәs aldıqca elә bil fleyta üfürürdü. – Ananı çağır.
2015 – Hamilәsәn? – Anamı?
– Hә.
– Hә.
Ağladı. Ona tәsәlli vermәk ağlıma da – Niyә?
gәlmirdi. – Ona deyәcәyәm.
– Sәfehlәmә. Kimsә ölür, kimsә – O bilir.
doğulur... – Qoy bilsin... Özüm ona demәk istәyi-
Bәlkә hәmin axşam keçirdiyim xoş rәm!
Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi duyğulara görә Tanrı mәni cәhәnnәm Lola durub – necә dә hündür idi! – çıxdı.
әzabından xilas elәyә. Onun yerişinә baxmaq mәnә lәzzәt elәyirdi.
– Burda qeyri-adi nә var ki? Anan da Bir az keçmiş anası gәldi.
sәni doğana qәdәr hamilә gәzib... mәnim – Nә istәyirsәn?
anam da... – Özünüz bilirsiniz.
Nәsә demәk üçün dәridәn-qabıqdan – Görürsәn, başına nә gәtirdin?
çıxırdım. Mәn hәlә әvvәl dә Lolada – Yaxşı elәmişәm.
dәyişiklik hiss elәmişdim – kimsә ona dil – Yaxşı elәmisәn?
verirdi. – Hә, yaxşı elәmişәm! Mәgәr hәddi-
– Hәmişә belә olur, mәlum şeydi. buluğa çatmayıb?
Narahat olmağa dәymәz. Anası susdu; onun bu qәdәr üzüyola
Lolanın qarnına baxırdım, ancaq heç nә olacağını fikirlәşmirdim.
sezmirdim. Solğun sifәti, dağınıq saçlarıyla – Sizinlә danışmaq istәyirdim.
o son dәrәcә gözәl idi. – Nә barәdә?
Yaxına oturub yanağından öpdüm. O, – Qızınız barәdә. Onunla evlәnmәk
meyit kimi soyuqdu, öpәndә zorla istәyirәm.
gülümsәyirdi, lap qәdim әyyamların – İstәmәk azdı. Qәti qәrara gәlmisәn?
әzabkeşinә oxşayırdı. – Hә, gәlmişәm.
– Sevinirsәn? – Bәs yaxşı-yaxşı düşünmüsәn?
