Page 15 - "Xəzər"
P. 15
qorxurdum, hәtta indi böyük olsam da, olmurdu, iki-üç dәnә dә, üzr istәyirәm, 15
o vaxtkı qorxunu yada salanda üşәnirәm. donuz saxlayırdıq. Evin arxasında çox da 2015
böyük olmayan, amma bizim tәsәrrüfata
Evdәki qalan şeylәri tәsvir elәmәyә kifayәt elәyәn ağılımız, orda da su quyusu Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi
dәymәz – hamısı adi vә yöndәmsizdi. Əgәr varıydı; suyu içmәli olmadığına görә hәrdәn
yalnız yaşayış olduğuna görә belә onun ağzını tıxamaq lazım gәlirdi.
adlandırsaq, mәtbәxdәn başqa iki yaşayış
otağı vә çox vaxt boş, baxımsız olan at Ağılın o tәrәfindә, hәrdәn yarıya qәdәr
tövlәsi varıydı, onu nәyә görә at tövlәsi quruyan vә heç vaxt ağzına kimi dolmayan
adlandırdığımızı isә indi dә bilmirәm. qaraçı köçü kimi çirkli, pis qoxulu axarı olan
Otağın birindә mәnimlә arvadım, o birindә, gölmәçә varıydı; orda babat ilanbalığı
Tanrı, bәlkә dә Əzrayıl canlarını alana olurdu vә axşamlar bekarçılıqdan bәzәn
qәdәr valideynlәrim yatırdı; o zamandan bununla mәşğul olurdum. Arvadım hәr necә
hәmin otaq, demәk olar, boş qalmışdı – olsa da, hazırcavabıydı, deyirdi, ilanbalığı
әvvәl-әvvәl orda yaşamağa adam yox idi, ona görә yağlıdı ki, don Xesusun yediyini
adam tapılanda isә işıqlı vә külәk yeyir, ancaq bir gün sonra. Balıq tutmağa
döymәyәn mәtbәxә üstünlük verdi. Bacım başım qarışanda, vaxt elә hiss olunmadan
evә gәlәndә mәtbәxdә yatırdı, mәnim dә keçirdi ki, şәlә-külәmi yığışdırmaq, adәtәn,
uşaqlarım olanda, analarının әllәrindәn hava qaralanda yadıma düşürdü.
qopan kimi, ora can atırdılar. Doğrudu, Almendralexo böyük tısbağa, torpaqdan
otaqlar elә dә tәmiz vә xudmani deyildi, aralanmağa qorxaraq qıvrılıb yatan ilan
amma, sözün düzü, şikayәtlәnmәyә dә kimi, uzaqda öz elektrik işıqlarını yandırırdı.
dәymәzdi – buludlu milad günlәrindәn Onun sakinlәri heç unamırdı ki, mәn balıq
tutmuş, Mәryәm Ana bayramı1 bürkülәrinә tutub, indi onların işıqlarının necә
qәdәr, imkan daxilindә, burda daldalanmaq yanmasına baxıram, üstәlik, onların
olurdu, әsas da bu idi. Qaranlıq, qaramat, çoxunun mәnim ağlıma gәlәnlәr haqqında
divarlarına leş qoxusu hopan at tövlәsi danışdığını, ya fikirlәşdiklәrimi düşündük-
hamısından betәrdi, belә qoxu may ayında, lәrini xәyalıma gәtirirәm. Şәhәrlәrdәki
mal-qara cәmdәklәri quzğunlar üçün yem adamlar arxalarını hәqiqәtә çevirib
olmağa başlayanda zibillikdәn gәlirdi. yaşayırlar, onlar çox vaxt zәnn etmirlәr ki,
şәhәrdәn iki lig uzaqda, düzәngahın
Tәәccüblü mәsәlәdi, ancaq cavanlıqda ortasında bir kәnd adamı tilovu yığıb, bir
bu qoxudan ayrı düşәndә, dәrd mәni alırdı. yığın ilanbalığı olan sәbәti yerdәn götürә-
Yadımdadı, әyalәtin paytaxtına әsgәr götürә onlar haqqında düşünüb әylәnir!
toplanışına gedәndә, bütün günü ov tulası
kimi havanı imsilәyirdim. Karvansarada Ancaq balıq tutmağı kişiyә yaraşan
yatmağa uzananda öz plis şalvarımı iylәdim mәşğuliyyәt saymırdım vә boş vaxtımın
vә qan bәdәnimdә oynadı. Balıncımı bir çoxunu ovda keçirirdim. Kәnddә heç dә pis
tәrәfә itәlәyib, şalvarımı iki qatlayaraq ovçu sayılmırdım, lovğalıq olmasın, belә
başımın altına qoydum. Hәmin gecә ölü düşünәnlәr yanılmırdılar. Hiylәgәr, tutağan,
kimi yatdım. Qığılcım adlı qancıq tulam varıydı, ancaq
mәnә yaxşı qulaq asırdı; sәhәrlәr onunla
At tövlәsindә yük daşımaq üçün arıq, tez-tez kәnddәn lig yarım uzağa, Portu-
sümüklәri çıxmış eşşәk, işlәr pis get-
mәyәndә isә, açığını deyim ki, hәmişә elә
1 Xristian bayramı, Mәryәmin vәfatı günü, 15 avqust
o vaxtkı qorxunu yada salanda üşәnirәm. donuz saxlayırdıq. Evin arxasında çox da 2015
böyük olmayan, amma bizim tәsәrrüfata
Evdәki qalan şeylәri tәsvir elәmәyә kifayәt elәyәn ağılımız, orda da su quyusu Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi
dәymәz – hamısı adi vә yöndәmsizdi. Əgәr varıydı; suyu içmәli olmadığına görә hәrdәn
yalnız yaşayış olduğuna görә belә onun ağzını tıxamaq lazım gәlirdi.
adlandırsaq, mәtbәxdәn başqa iki yaşayış
otağı vә çox vaxt boş, baxımsız olan at Ağılın o tәrәfindә, hәrdәn yarıya qәdәr
tövlәsi varıydı, onu nәyә görә at tövlәsi quruyan vә heç vaxt ağzına kimi dolmayan
adlandırdığımızı isә indi dә bilmirәm. qaraçı köçü kimi çirkli, pis qoxulu axarı olan
Otağın birindә mәnimlә arvadım, o birindә, gölmәçә varıydı; orda babat ilanbalığı
Tanrı, bәlkә dә Əzrayıl canlarını alana olurdu vә axşamlar bekarçılıqdan bәzәn
qәdәr valideynlәrim yatırdı; o zamandan bununla mәşğul olurdum. Arvadım hәr necә
hәmin otaq, demәk olar, boş qalmışdı – olsa da, hazırcavabıydı, deyirdi, ilanbalığı
әvvәl-әvvәl orda yaşamağa adam yox idi, ona görә yağlıdı ki, don Xesusun yediyini
adam tapılanda isә işıqlı vә külәk yeyir, ancaq bir gün sonra. Balıq tutmağa
döymәyәn mәtbәxә üstünlük verdi. Bacım başım qarışanda, vaxt elә hiss olunmadan
evә gәlәndә mәtbәxdә yatırdı, mәnim dә keçirdi ki, şәlә-külәmi yığışdırmaq, adәtәn,
uşaqlarım olanda, analarının әllәrindәn hava qaralanda yadıma düşürdü.
qopan kimi, ora can atırdılar. Doğrudu, Almendralexo böyük tısbağa, torpaqdan
otaqlar elә dә tәmiz vә xudmani deyildi, aralanmağa qorxaraq qıvrılıb yatan ilan
amma, sözün düzü, şikayәtlәnmәyә dә kimi, uzaqda öz elektrik işıqlarını yandırırdı.
dәymәzdi – buludlu milad günlәrindәn Onun sakinlәri heç unamırdı ki, mәn balıq
tutmuş, Mәryәm Ana bayramı1 bürkülәrinә tutub, indi onların işıqlarının necә
qәdәr, imkan daxilindә, burda daldalanmaq yanmasına baxıram, üstәlik, onların
olurdu, әsas da bu idi. Qaranlıq, qaramat, çoxunun mәnim ağlıma gәlәnlәr haqqında
divarlarına leş qoxusu hopan at tövlәsi danışdığını, ya fikirlәşdiklәrimi düşündük-
hamısından betәrdi, belә qoxu may ayında, lәrini xәyalıma gәtirirәm. Şәhәrlәrdәki
mal-qara cәmdәklәri quzğunlar üçün yem adamlar arxalarını hәqiqәtә çevirib
olmağa başlayanda zibillikdәn gәlirdi. yaşayırlar, onlar çox vaxt zәnn etmirlәr ki,
şәhәrdәn iki lig uzaqda, düzәngahın
Tәәccüblü mәsәlәdi, ancaq cavanlıqda ortasında bir kәnd adamı tilovu yığıb, bir
bu qoxudan ayrı düşәndә, dәrd mәni alırdı. yığın ilanbalığı olan sәbәti yerdәn götürә-
Yadımdadı, әyalәtin paytaxtına әsgәr götürә onlar haqqında düşünüb әylәnir!
toplanışına gedәndә, bütün günü ov tulası
kimi havanı imsilәyirdim. Karvansarada Ancaq balıq tutmağı kişiyә yaraşan
yatmağa uzananda öz plis şalvarımı iylәdim mәşğuliyyәt saymırdım vә boş vaxtımın
vә qan bәdәnimdә oynadı. Balıncımı bir çoxunu ovda keçirirdim. Kәnddә heç dә pis
tәrәfә itәlәyib, şalvarımı iki qatlayaraq ovçu sayılmırdım, lovğalıq olmasın, belә
başımın altına qoydum. Hәmin gecә ölü düşünәnlәr yanılmırdılar. Hiylәgәr, tutağan,
kimi yatdım. Qığılcım adlı qancıq tulam varıydı, ancaq
mәnә yaxşı qulaq asırdı; sәhәrlәr onunla
At tövlәsindә yük daşımaq üçün arıq, tez-tez kәnddәn lig yarım uzağa, Portu-
sümüklәri çıxmış eşşәk, işlәr pis get-
mәyәndә isә, açığını deyim ki, hәmişә elә
1 Xristian bayramı, Mәryәmin vәfatı günü, 15 avqust
