Page 91 - "Xəzər"
P. 91
mtə baxmağa başladı. Pakin barmaqlarıyla – Bu nə deməkdir! – Pakin təəccübləndi 91
dizini döyəcləyərək dedi: – məzələnirsən? 2016
– Axmağın biri axmaq! Boynunun dalında Pakinin dayandığı yerdən Rakukinə baxan- Daniil Xarms. Hekayələr
nə dəyənək yeri var! da, adama elə gəlirdi ki, Rakukin başsız
oturub.
Rakukin qalxıb, çıxışa doğru getmək
istəyəndə, Pakin yerindən sıçrayıb, onun qol- – Ey, Rakukin! – Pakin onu səslədi.
undan yapışdı: Rakukindən səs çıxmadı.
– Rakukin! – Pakin yenə çağırdı.
– Dayan! Hara gedirsən? Gəl otur, sənə Hərəkətsiz oturan Rakukin yenə cavab
bir şey göstərəcəyəm. vermədi.
– Belə, – Pakin dedi, – Rakukin gəbərdi.
Rakukin ayaq saxlayıb, şübhəylə Pakinə Pakin xaç çevirib, barmaqlarının ucunda
baxdı. otaqdan çıxdı.
On dörd dəqiqə sonra Rakukinin
– Nədir, inanmırsan? – Pakin soruşdu. bədənindən kiçik bir ruh ayrıldı və hiddətlə bir
– İnanıram, – Rakukin dedi. az bundan əvvəl Pakinin oturduğu yerə baxdı.
– Elə isə, bax buraya, bu kresloya otur. Elə bu vaxt şkafın arxasından ucaboylu ölüm
Rakukin yenidən öz fırlanan kreslosuna mələyi çıxdı və Rakukinin ruhunun əlindən
əyləşdi. tutub, evləri və divarları yara-yara onu harasa
– Bax belə, – Pakin dedi, – axmaq kimi apardı. Rakukinin ruhu ölüm mələyinin
nə gözünü döyürsən? arxasınca qaçır, dəqiqəbaşı çevrilib qəzəblə
Rakukin ayaqlarını oynatdı, gözlərini tez- geriyə baxırdı. Ölüm mələyi sürətini artırdı və
tez qırpmağa başladı. Rakukinin ruhu, yıxıla-qalxa, döngədə gözdən
– Gözünü qırpma, – Pakin dedi. itdi.
Rakukin kirpik çalmağını dayandırdı, belini
büküb, çiyinlərini içəri çəkdi. Zibil vedrəsi
– Düz otur, – Pakin dedi.
Rakukin belini düzəltmək yerinə qarnını Qonşu mənzildə belə bir hadisə baş verdi.
qabağa verdi və boynunu uzatdı. Alekseyev yediyi sıyığın artığını ümumi
– Eh! – Pakin dedi, – boynunun dalından mətbəxdəki zibil vedrəsinə atdı. Qoroxovun
nə vurardım! arvadı bunu görüb, Alekseyevə dedi ki, dünən
Rakukini hıçqırmaq tutdu, ovurdlarını vedrədəki zibili mən atmışam, əgər vedrədən
şişirdib, nəfəsini burnundan buraxmağa başladı. sən də istifadə edirsənsə, bu axşam sənin
– Bura bax, fınxırma! – Pakin Rakukinə növbəndir. Alekseyev qayıtdı ki, belə-belə boş
dedi. şeylərlə məşğul olmağa vaxtı yoxdur və zibil
Rakukin boynunu yenidən çiyinlərinə çəkib, vedrəsini çölə çıxarmaq üçün madam Qoro-
gözünü tez-tez qırpmağa başladı. xovaya ayda üç manat ödəniş təklif etdi. Bu
Pakin dedi: təklif madam Qoroxovaya çox pis təsir elədi,
– Rakukin, sənə gözünü döymə dedim, – o, Alekseyevə dişinin dibindən çıxanı dedi,
Pakin sakitləşmək bilmirdi, – yoxsa sinənə hətta əlindəki qaşığı döşəməyə tullayıb bəyan
təpik vuracağam. etdi ki, mən kifayət qədər əsil-nəcabətli
Rakukin gözünü qırpmamaq üçün dişlərini qadınam, mənim də yaxşı vaxtlarım olub, heç
bir-birinə sıxdı, boynunu daha da uzatdı və kəsin nökəri deyiləm, ona görə əlimdən yerə
başını arxaya atdı. düşən şeyləri belə qaldırmıram. Madam Qoro-
– Sənə baxanda adamın ürəyi bulanır, – xova bunu deyib, mətbəxdən çıxdı, Alekseyev
Pakin dedi, – sifətdən toyuğa oxşayırsan, zibil vedrəsinin yanında gözünü döyə-döyə
boynun gömgöydür, çox iyrəncsən.
Başı get-gedə dala əyilən Rakukin,
nəhayət, müvazinətini itirib, arxası üstə yıxıldı.
dizini döyəcləyərək dedi: – məzələnirsən? 2016
– Axmağın biri axmaq! Boynunun dalında Pakinin dayandığı yerdən Rakukinə baxan- Daniil Xarms. Hekayələr
nə dəyənək yeri var! da, adama elə gəlirdi ki, Rakukin başsız
oturub.
Rakukin qalxıb, çıxışa doğru getmək
istəyəndə, Pakin yerindən sıçrayıb, onun qol- – Ey, Rakukin! – Pakin onu səslədi.
undan yapışdı: Rakukindən səs çıxmadı.
– Rakukin! – Pakin yenə çağırdı.
– Dayan! Hara gedirsən? Gəl otur, sənə Hərəkətsiz oturan Rakukin yenə cavab
bir şey göstərəcəyəm. vermədi.
– Belə, – Pakin dedi, – Rakukin gəbərdi.
Rakukin ayaq saxlayıb, şübhəylə Pakinə Pakin xaç çevirib, barmaqlarının ucunda
baxdı. otaqdan çıxdı.
On dörd dəqiqə sonra Rakukinin
– Nədir, inanmırsan? – Pakin soruşdu. bədənindən kiçik bir ruh ayrıldı və hiddətlə bir
– İnanıram, – Rakukin dedi. az bundan əvvəl Pakinin oturduğu yerə baxdı.
– Elə isə, bax buraya, bu kresloya otur. Elə bu vaxt şkafın arxasından ucaboylu ölüm
Rakukin yenidən öz fırlanan kreslosuna mələyi çıxdı və Rakukinin ruhunun əlindən
əyləşdi. tutub, evləri və divarları yara-yara onu harasa
– Bax belə, – Pakin dedi, – axmaq kimi apardı. Rakukinin ruhu ölüm mələyinin
nə gözünü döyürsən? arxasınca qaçır, dəqiqəbaşı çevrilib qəzəblə
Rakukin ayaqlarını oynatdı, gözlərini tez- geriyə baxırdı. Ölüm mələyi sürətini artırdı və
tez qırpmağa başladı. Rakukinin ruhu, yıxıla-qalxa, döngədə gözdən
– Gözünü qırpma, – Pakin dedi. itdi.
Rakukin kirpik çalmağını dayandırdı, belini
büküb, çiyinlərini içəri çəkdi. Zibil vedrəsi
– Düz otur, – Pakin dedi.
Rakukin belini düzəltmək yerinə qarnını Qonşu mənzildə belə bir hadisə baş verdi.
qabağa verdi və boynunu uzatdı. Alekseyev yediyi sıyığın artığını ümumi
– Eh! – Pakin dedi, – boynunun dalından mətbəxdəki zibil vedrəsinə atdı. Qoroxovun
nə vurardım! arvadı bunu görüb, Alekseyevə dedi ki, dünən
Rakukini hıçqırmaq tutdu, ovurdlarını vedrədəki zibili mən atmışam, əgər vedrədən
şişirdib, nəfəsini burnundan buraxmağa başladı. sən də istifadə edirsənsə, bu axşam sənin
– Bura bax, fınxırma! – Pakin Rakukinə növbəndir. Alekseyev qayıtdı ki, belə-belə boş
dedi. şeylərlə məşğul olmağa vaxtı yoxdur və zibil
Rakukin boynunu yenidən çiyinlərinə çəkib, vedrəsini çölə çıxarmaq üçün madam Qoro-
gözünü tez-tez qırpmağa başladı. xovaya ayda üç manat ödəniş təklif etdi. Bu
Pakin dedi: təklif madam Qoroxovaya çox pis təsir elədi,
– Rakukin, sənə gözünü döymə dedim, – o, Alekseyevə dişinin dibindən çıxanı dedi,
Pakin sakitləşmək bilmirdi, – yoxsa sinənə hətta əlindəki qaşığı döşəməyə tullayıb bəyan
təpik vuracağam. etdi ki, mən kifayət qədər əsil-nəcabətli
Rakukin gözünü qırpmamaq üçün dişlərini qadınam, mənim də yaxşı vaxtlarım olub, heç
bir-birinə sıxdı, boynunu daha da uzatdı və kəsin nökəri deyiləm, ona görə əlimdən yerə
başını arxaya atdı. düşən şeyləri belə qaldırmıram. Madam Qoro-
– Sənə baxanda adamın ürəyi bulanır, – xova bunu deyib, mətbəxdən çıxdı, Alekseyev
Pakin dedi, – sifətdən toyuğa oxşayırsan, zibil vedrəsinin yanında gözünü döyə-döyə
boynun gömgöydür, çox iyrəncsən.
Başı get-gedə dala əyilən Rakukin,
nəhayət, müvazinətini itirib, arxası üstə yıxıldı.
