Page 86 - "Xəzər"
P. 86
Maşkin Koşkini öldürdü
86 Yoldaş Koşkin yoldaş Maşkinin böyür- Otağa gələndə hiss etdi ki, yorulub, bədəni
2016 başında hoppanıb-düşür, rəqs eləyirdi. ağırlaşıb, yuxusu gəlir. Ancaq divana uzanıb
gözünü yuman kimi yuxusu qaçdı.
Daniil Xarms. Hekayələr Yoldaş Maşkin yoldaş Koşkinin
hərəkətlərinə göz qoyurdu. Hirsindən cilov gəmirən Markov divandan
yerə atıldı və ayaqyalın, başıaçıq küçəyə
Yoldaş Koşkin əl-ayağını oynadır, çıxıb, Tavriçeski bağı tərəfə yollandı.
təhqiramiz hərəkətlər eləyirdi.
Ovçular
Yoldaş Maşkin üz-gözünü turşutdu.
Yoldaş Koşkin qarnını oynadaraq, sağ Ova altı adam getmişdi, ancaq geriyə on-
ayağını yerə vurdu. lardan yalnız dördü qayıtdı.
Yoldaş Maşkin bağıra-bağıra yoldaş
Koşkinin üstünə cumdu. İkisi qayıtmadı.
Yoldaş Koşkin qaçıb aradan çıxmaq istədi, Oknov, Kozlov, Stryuçkov və Motılkov sağ-
ancaq ayağı nəyəsə ilişdi və yoldaş Maşkin salamat evə qayıtdılar, Şirokovla Kablukov
onu haqladı. ov eləyərkən həlak oldular.
Yoldaş Maşkin yoldaş Koşkinin başına bir Oknov bütün günü havalı kimi gəzdi, heç
yumruq ilişdirdi. kimlə kəlmə kəsmədi. Kozlov Oknovu gözdən
Yoldaş Koşkin ufuldayıb, tappıltıyla yerə qoymur, onu qarabaqara izləyib, cürbəcür su-
yıxıldı. allar verirdi. O, öz suallarıyla Oknovu lap
Yoldaş Maşkin yoldaş Koşkinin qarnına boğaza yığdı.
təpik, boynunun ardına yumruq vurdu. Kozlov: – Siqaret istəyirsən?
Yoldaş Koşkin döşəməyə uzanıb, canını Oknov: – Yox.
tapşırdı. Kozlov: – İstəyirsən! Gətirim?
Maşkin Koşkini öldürdü. Oknov: – Yox.
Kozlov: – Bəlkə sənə gülməli əhvalatlar
Yuxu insanla məzələnir danışım?
Oknov: – Yox.
Markov çəkmələrini çıxardı, rahat nəfəs Kozlov: – İçmək istəyirsən? Səni konyaklı
alıb, yatağa uzandı. çaya qonaq eləyə bilərəm.
Yatmaq istəyirdi, ancaq gözünü yuman
kimi yuxusu ərşə çəkilirdi.
Markov gözünü açır, əlini kitaba uzadırdı,
ancaq hər dəfə, əli havadaykən, onu yuxu tu-
turdu. Markov təzədən yerinə uzanıb, gözlərini
yumurdu. Di gəl, gözünü yuman kimi yenə
yuxusu qaçırdı, fikirləri o qədər aydınlaşırdı
ki, beynində ikiməchullu tənlik də həll eləyə
bilərdi.
Markov xeyli götür-qoy elədi: yatsın, yoxsa
ayıq qalsın? Axır ki, fikirləşməkdən yoruldu,
özünə, otağına nifrət etməyə başladı. Markov
paltosunu geydi, şlyapasını başına qoydu və
əsasını götürüb küçəyə çıxdı. Sərin meh
Markovun hirsini soyutdu, xeyli yüngülləşdi
və yenidən öz otağına qayıtmaq istədi.
86 Yoldaş Koşkin yoldaş Maşkinin böyür- Otağa gələndə hiss etdi ki, yorulub, bədəni
2016 başında hoppanıb-düşür, rəqs eləyirdi. ağırlaşıb, yuxusu gəlir. Ancaq divana uzanıb
gözünü yuman kimi yuxusu qaçdı.
Daniil Xarms. Hekayələr Yoldaş Maşkin yoldaş Koşkinin
hərəkətlərinə göz qoyurdu. Hirsindən cilov gəmirən Markov divandan
yerə atıldı və ayaqyalın, başıaçıq küçəyə
Yoldaş Koşkin əl-ayağını oynadır, çıxıb, Tavriçeski bağı tərəfə yollandı.
təhqiramiz hərəkətlər eləyirdi.
Ovçular
Yoldaş Maşkin üz-gözünü turşutdu.
Yoldaş Koşkin qarnını oynadaraq, sağ Ova altı adam getmişdi, ancaq geriyə on-
ayağını yerə vurdu. lardan yalnız dördü qayıtdı.
Yoldaş Maşkin bağıra-bağıra yoldaş
Koşkinin üstünə cumdu. İkisi qayıtmadı.
Yoldaş Koşkin qaçıb aradan çıxmaq istədi, Oknov, Kozlov, Stryuçkov və Motılkov sağ-
ancaq ayağı nəyəsə ilişdi və yoldaş Maşkin salamat evə qayıtdılar, Şirokovla Kablukov
onu haqladı. ov eləyərkən həlak oldular.
Yoldaş Maşkin yoldaş Koşkinin başına bir Oknov bütün günü havalı kimi gəzdi, heç
yumruq ilişdirdi. kimlə kəlmə kəsmədi. Kozlov Oknovu gözdən
Yoldaş Koşkin ufuldayıb, tappıltıyla yerə qoymur, onu qarabaqara izləyib, cürbəcür su-
yıxıldı. allar verirdi. O, öz suallarıyla Oknovu lap
Yoldaş Maşkin yoldaş Koşkinin qarnına boğaza yığdı.
təpik, boynunun ardına yumruq vurdu. Kozlov: – Siqaret istəyirsən?
Yoldaş Koşkin döşəməyə uzanıb, canını Oknov: – Yox.
tapşırdı. Kozlov: – İstəyirsən! Gətirim?
Maşkin Koşkini öldürdü. Oknov: – Yox.
Kozlov: – Bəlkə sənə gülməli əhvalatlar
Yuxu insanla məzələnir danışım?
Oknov: – Yox.
Markov çəkmələrini çıxardı, rahat nəfəs Kozlov: – İçmək istəyirsən? Səni konyaklı
alıb, yatağa uzandı. çaya qonaq eləyə bilərəm.
Yatmaq istəyirdi, ancaq gözünü yuman
kimi yuxusu ərşə çəkilirdi.
Markov gözünü açır, əlini kitaba uzadırdı,
ancaq hər dəfə, əli havadaykən, onu yuxu tu-
turdu. Markov təzədən yerinə uzanıb, gözlərini
yumurdu. Di gəl, gözünü yuman kimi yenə
yuxusu qaçırdı, fikirləri o qədər aydınlaşırdı
ki, beynində ikiməchullu tənlik də həll eləyə
bilərdi.
Markov xeyli götür-qoy elədi: yatsın, yoxsa
ayıq qalsın? Axır ki, fikirləşməkdən yoruldu,
özünə, otağına nifrət etməyə başladı. Markov
paltosunu geydi, şlyapasını başına qoydu və
əsasını götürüb küçəyə çıxdı. Sərin meh
Markovun hirsini soyutdu, xeyli yüngülləşdi
və yenidən öz otağına qayıtmaq istədi.
