Page 87 - "Xəzər"
P. 87
Oknov: – İndicə bu daşı boynuna Motılkov: – Kozlov, burdasan?
salacağam, üstəlik, ayağını sındıracağam. Kozlov: – Mm...m!
Motılkov: – Gör, nə günə düşdü!
Stryuçkov və Motılkov – Siz neylədiniz? Stryuçkov: – İndi bunu neyləyək?
Siz neylədiniz? Motılkov: – Əlimizdən nə gəlir? Məncə,
onu boğub öldürmək lazımdır. Kozlov! Ey,
Kozlov: – Kömək eləyin, qalxım. Kozlov, eşidirsən məni?
Motılkov: – Narahat olma, yaran sağalacaq. Kozlov: – Güclə eşidirəm.
Kozlov: – Bəs Oknov hanı? Motılkov: – Qardaş, heç ürəyinə salma.
Oknov (Kozlovun ayağını sındırır):– Uzaq- İndi səni boğub öldürəcəyik. Dayan! Bax,
da deyiləm, yanındayam. belə… belə… belə…
Kozlov: – Ay ana! Xilas eləyi..iin! Stryuçkov: – Bax buraya, bir az da! Belə!
Stryuçkov və Motılkov: – Deyəsən, onun Belə! Belə!.. Hə, artıq hazırdır!
ayağını bədənindən qopardın! Motılkov: – Artıq hazırdır!
Oknov: – Qoparıb, bax, oraya tulladım! Oknov: – Allah o dünyasını versin!
Stryuçkov: – Bu, cinayətdir!
Oknov: – Nə? Nə dedin? 87
Stryuçkov: – …ayətdir… 2016
Oknov: – Necə..ə?
Stryuçkov: – H… h… h… heç nə.
Kozlov: – İndi evə necə gedəcəyəm?
Motılkov: – Narahat olma, sənə taxta ayaq
düzəldərik.
Stryuçkov: – Bir ayağının üstündə dayana
bilərsən?
Kozlov: – Belə də, birtəhər dayanaram.
Stryuçkov: – Biz qolundan tutarıq.
Oknov: – Məni onun yanına buraxın!
Stryuçkov: – Yox, yox, yaxşısı budur, çıx
get.
Oknov: – Yox, buraxın!.. Buraxın!.. Bur…
Görün, neyləyirəm.
Stryuçkov və Motılkov: – Dəhşətdir!
Oknov: – Ha-ha-ha!
Motılkov: – Bəs Kozlov hanı?
Stryuçkov: – Sürünüb kolluğa girdi.

Daniil Xarms. Hekayələr
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92