Page 73 - "Xəzər"
P. 73
sayı çox deyil. Hətta çox azdır və on- rədə söz-söhbət başlamışdı. Anam dəyi- 73
ların bu dünyadan çox sakit, rahat köçmə- şək paltarlarımı bir də yoxladı, bəzilərinə 2017
ləri də ağıllı olduqlarına görə deyil, qəlb- yamaq vurdu və onları qablaşdıranda mə-
lərinin, vicdanlarının təmiz olmasına görə- nə iki cüt yun corab bağışladı. Özü toxu- Herman Hesse. Cavanlıq gözəl şeydir
dir. Yaxşı, deyək ki, bu adamların hərəsi muşdu və heç birimiz bilmirdik ki, bunlar
özünə görə haqlıdır. Ancaq bizlərdən kim onun mənə son hədiyyəsidir.
onlara bənzəyir? Digər tərəfdən də min-
lərlə, milyonlarla adam tanıyırıq ki, onlar Nəhayət, qorxduğum gün gəlib çatdı.
da sakit, rahat ölə bilərdilər, çünki Xilas- Yayın son günləri idi və açıq-mavi rəngli
kara inanırdılar. Sənin baban haqq dünya- səmada nazik bulud layları asta-asta
sına qovuşana kimi on dörd il ağrı-acılar, sürünürdü. İlıq cənub-şərq küləyi bağda-
iztirablar içində qovruldu, ancaq bircə də- kı qızılgüllərlə xeyli oynadı, günortaya ya-
fə də şikayətlənmədi, ölümü də, demək xın sanki güllərin ətrindən məst oldu, yu-
olar, sevinclə qarşıladı. – Anam axırda xuya getdi. Qərara almışdım ki, bütün
sözünü belə yekunlaşdırdı: – Yaxşı başa günü burada qalıb, axşam yola düşüm.
düşürəm ki, səni inandıra bilməyəcəm. Ona görə biz gənclər günortadan sonra
İnam da məhəbbət kimidir, çox vaxt ağıl- gəzməyə getməyi planlaşdırmışdıq. De-
la gəlmir. Özün də sonralar görəcəksən məli, günortaya qədər valideynlərimlə ola-
ki, ağıl hər şeyi həll etməyə qadir deyil və caqdım. İndi atamın iş otağındakı yastıqlı
bunu dərk edəndən sonra çətinliyə düşən divanda onların arasında oturmuşdum.
kimi təsəlli tapdığın hər şeydən yapışa- Atam mənim üçün bir neçə hədiyyə ha-
caqsan. Onda, bəlkə də, bugünkü söhbə- zırlamışdı və həyəcanını mehribanlıqla,
timiz yadına düşəcək.... zarafatlarla gizlətməyə çalışaraq onları
bir-bir mənə verdi: içində bir neçə taler
Bağda işləyən atama kömək edir, gəz- olan köhnə dəbli pulqabı, üstündə qələm
məkdən qayıdarkən dibçəkdəki güllər üçün olan cib dəftərçəsi. Bu dəftərçəni özü kə-
torbada hərdən meşə torpağı gətirirdim. sib düzəltmiş, içinə də əsl latın hərfləri ilə
Fritslə də yeni-yeni atəşfəşanlıq növləri müdrik kəlamlar yazmışdı. Məsləhət gördü
icad edirdik və bir dəfə fişəng atanda da ki, talerləri qənaətlə xərcləyim, ancaq si-
əlimi yaraladım. Lotte və Anna Amberqlə miclik eləməyim, qələmlə də evə tez-tez
günün yarısını meşələrdə keçirir, giləmey- məktub yazım, xoşuma gələn müdrik kə-
və yığır, çiçək dəstələri bağlayırdıq. On- lam olanda onu dəftərdəkilərin yanına
lara kitab oxuyur, yeni-yeni gəzinti yerləri köçürüm. Orada yazılanlar öz həyatında
tapırdım. Gözəl yay günləri bir-birinin ar- çox lazım olub, hamısı da həqiqətdir...
dınca keçib gedirdi. Artıq Annanın yanın-
da olmağa öyrəşmişdim və fikirləşəndə İki saatdan çox bir yerdə oturduq, va-
ki, bunların hamısı tezliklə sona çatacaq, lideynlərim öz uşaqlıq çağlarından, ata-
mavi istirahət günlərimin başı üzərini qa- analarının həyatından elə vacib şeylər
ra buludlar alırdı. danışdılar ki, çoxunu indiyə qədər eşit-
məmişdim. Әksəriyyətini də unutmuşdum
Hər bir gözəlliyin, hər bir ləzzətin öz və hərdən fikrim Annanın yanında oldu-
dövrü, məqsədi olur və mənim gəncliyimi ğundan bəzi ciddi, lazımlı sözləri ya yax-
şirin xatirələrə çevirən yay da günbəgün şı eşitmir, ya da başa düşmürdüm. Ancaq
sona yetirdi. Artıq tezliklə gedəcəyim ba- həmin gün atamın iş otağından unudul-
ların bu dünyadan çox sakit, rahat köçmə- şək paltarlarımı bir də yoxladı, bəzilərinə 2017
ləri də ağıllı olduqlarına görə deyil, qəlb- yamaq vurdu və onları qablaşdıranda mə-
lərinin, vicdanlarının təmiz olmasına görə- nə iki cüt yun corab bağışladı. Özü toxu- Herman Hesse. Cavanlıq gözəl şeydir
dir. Yaxşı, deyək ki, bu adamların hərəsi muşdu və heç birimiz bilmirdik ki, bunlar
özünə görə haqlıdır. Ancaq bizlərdən kim onun mənə son hədiyyəsidir.
onlara bənzəyir? Digər tərəfdən də min-
lərlə, milyonlarla adam tanıyırıq ki, onlar Nəhayət, qorxduğum gün gəlib çatdı.
da sakit, rahat ölə bilərdilər, çünki Xilas- Yayın son günləri idi və açıq-mavi rəngli
kara inanırdılar. Sənin baban haqq dünya- səmada nazik bulud layları asta-asta
sına qovuşana kimi on dörd il ağrı-acılar, sürünürdü. İlıq cənub-şərq küləyi bağda-
iztirablar içində qovruldu, ancaq bircə də- kı qızılgüllərlə xeyli oynadı, günortaya ya-
fə də şikayətlənmədi, ölümü də, demək xın sanki güllərin ətrindən məst oldu, yu-
olar, sevinclə qarşıladı. – Anam axırda xuya getdi. Qərara almışdım ki, bütün
sözünü belə yekunlaşdırdı: – Yaxşı başa günü burada qalıb, axşam yola düşüm.
düşürəm ki, səni inandıra bilməyəcəm. Ona görə biz gənclər günortadan sonra
İnam da məhəbbət kimidir, çox vaxt ağıl- gəzməyə getməyi planlaşdırmışdıq. De-
la gəlmir. Özün də sonralar görəcəksən məli, günortaya qədər valideynlərimlə ola-
ki, ağıl hər şeyi həll etməyə qadir deyil və caqdım. İndi atamın iş otağındakı yastıqlı
bunu dərk edəndən sonra çətinliyə düşən divanda onların arasında oturmuşdum.
kimi təsəlli tapdığın hər şeydən yapışa- Atam mənim üçün bir neçə hədiyyə ha-
caqsan. Onda, bəlkə də, bugünkü söhbə- zırlamışdı və həyəcanını mehribanlıqla,
timiz yadına düşəcək.... zarafatlarla gizlətməyə çalışaraq onları
bir-bir mənə verdi: içində bir neçə taler
Bağda işləyən atama kömək edir, gəz- olan köhnə dəbli pulqabı, üstündə qələm
məkdən qayıdarkən dibçəkdəki güllər üçün olan cib dəftərçəsi. Bu dəftərçəni özü kə-
torbada hərdən meşə torpağı gətirirdim. sib düzəltmiş, içinə də əsl latın hərfləri ilə
Fritslə də yeni-yeni atəşfəşanlıq növləri müdrik kəlamlar yazmışdı. Məsləhət gördü
icad edirdik və bir dəfə fişəng atanda da ki, talerləri qənaətlə xərcləyim, ancaq si-
əlimi yaraladım. Lotte və Anna Amberqlə miclik eləməyim, qələmlə də evə tez-tez
günün yarısını meşələrdə keçirir, giləmey- məktub yazım, xoşuma gələn müdrik kə-
və yığır, çiçək dəstələri bağlayırdıq. On- lam olanda onu dəftərdəkilərin yanına
lara kitab oxuyur, yeni-yeni gəzinti yerləri köçürüm. Orada yazılanlar öz həyatında
tapırdım. Gözəl yay günləri bir-birinin ar- çox lazım olub, hamısı da həqiqətdir...
dınca keçib gedirdi. Artıq Annanın yanın-
da olmağa öyrəşmişdim və fikirləşəndə İki saatdan çox bir yerdə oturduq, va-
ki, bunların hamısı tezliklə sona çatacaq, lideynlərim öz uşaqlıq çağlarından, ata-
mavi istirahət günlərimin başı üzərini qa- analarının həyatından elə vacib şeylər
ra buludlar alırdı. danışdılar ki, çoxunu indiyə qədər eşit-
məmişdim. Әksəriyyətini də unutmuşdum
Hər bir gözəlliyin, hər bir ləzzətin öz və hərdən fikrim Annanın yanında oldu-
dövrü, məqsədi olur və mənim gəncliyimi ğundan bəzi ciddi, lazımlı sözləri ya yax-
şirin xatirələrə çevirən yay da günbəgün şı eşitmir, ya da başa düşmürdüm. Ancaq
sona yetirdi. Artıq tezliklə gedəcəyim ba- həmin gün atamın iş otağından unudul-