Page 75 - "Xəzər"
P. 75
– Yox, Herman, deməyin. Niyəsini in- hətta qısa bir sağlıq da dedim, lazım gə- 75
di deyə bilmərəm, ancaq sonradan öyrə- ləndə də ürəkdən güldüm. 2017
nə bilərsiniz. Bacınızdan soruşa bilərsi-
niz, o, hər şeydən xəbərdardır. İndi vaxtı- Həmin gün Annanın məni alçalmaq- Herman Hesse. Cavanlıq gözəl şeydir
mız çox azdır, o da kədərli əhvalatdır. dan, qüssə-kədər içində boğulmaqdan
Gəlin bu gün kədərlənməyək. Lotte qayı- necə mehribanlıqla, sadə bir yolla, təsəlli
dana kimi çiçək dəstəsini bağlayaq. Yeri verə-verə xilas etdiyini heç vaxt unutma-
gəlmişkən, yaxşı dost kimi qalaq, bir- ram. Aramızda olanları hiss elətdirmədən
birimizə mehriban olaq. İstəmirsiniz? mənimlə yaxın bir dost kimi rəftar etdi,
sınmağa qoymadı və eyni zamanda məni
– Bacarsam, istəyərdim... məcbur etdi ki, onun köhnə, dərindən də
– Onda qulaq asın... Mən də elə sizin dərin iztirablarına necə mətanətlə
vəziyyətdəyəm. Mən də birini sevir, an- dözdüyünə hörmətlə yanaşım.
caq ona qovuşa bilmirəm. Belə olan hal-
da, adama dostluq, xeyirxahlıq, şənlik və Biz evə qayıdanda meşənin içi ilə uza-
bunlara bənzər şeylər çox lazımdır ki, nan dar dərəyə qaranlıq erkən düşmüşdü.
onu sınmağa qoymasın, elə deyilmi? Ona Tələsik zirvəyə qalxanda batmaqda olan
görə də deyirəm ki, dost kimi qalaq, ən günəşi haqladıq, düz bir saat onun işığı
azı, bu gün bir-birimizin qanını qaraltma- ilə getdik, şəhərə tərəf düşəndə isə təzə-
yaq. Razısınızmı? dən gözümüzdən itirdik. Bir daha onun
Yavaşdan “bəli” dedim, bir-birimizin arxasınca baxdım: qapqara görünən küknar
əlini sıxdıq. Çay qıjıltı ilə axır, kükrəyir, ağaclarının başı üzərində qırmızımtıl rən-
hərdən üstümüzə narın damcılar düşürdü. gə çalırdı və fikirləşdim ki, onu sabah
Çiçək dəstəsi getdikcə böyüyür, əlvanla- buradan uzaqlarda təzədən görəcəm.
şırdı. Çox keçmədən bacım mahnı oxu-
ya-oxuya bizə yaxınlaşdı. Bizə çatanda Axşam hamı ilə sağollaşandan sonra
özümü elə göstərdim ki, guya su içmək Lotte ilə Anna da mənimlə vağzala gəldi
istəyirəm. Çayın kənarında dizi üstə çöküb və qatar zülmət qaranlığa qarışana qə-
alnımı, gözlərimi bircə anlığa soyuq suya dər mənə əl elədilər.
batırdım. Sonra çiçək dəstəsini götürdüm,
kəsə yolla yeməkxanaya getdik. Vaqonun pəncərəsi önünə gəlib lam-
Ağcaqayın ağacının altında bizə stol palar yanan küçələrə, işıq gələn pəncə-
açılmış, üstünə də dondurma, qəhvə, şi- rələrə baxdım. Bağımızın yanından ke-
rin çörək qoyulmuşdu. Sahibə bizə “xoşgəl- çəndə güclü, qıpqırmızı işıq gördüm. Qar-
din” elədi və özüm də təəccübləndim ki, daşım Frits hər əlində bir benqal fişəngi
danışa bilirəm, suallara cavab verirəm, tutub dayanmışdı və mən əl eləyə-eləyə
yeyirəm... Demək olar ki, kefim kökəldi, onun yanından keçəndə fişəngin birini
şaquli istiqamətdə göyə buraxdı. Başımı
pəncərədən çıxarıb onun arxasınca bax-
dım: fişəng bir az qalxandan sonra da-
yandı, nazik bir qövs cızdı və sonra qır-
mızı rəngli qığılcımlar ətrafa səpələndi...
di deyə bilmərəm, ancaq sonradan öyrə- ləndə də ürəkdən güldüm. 2017
nə bilərsiniz. Bacınızdan soruşa bilərsi-
niz, o, hər şeydən xəbərdardır. İndi vaxtı- Həmin gün Annanın məni alçalmaq- Herman Hesse. Cavanlıq gözəl şeydir
mız çox azdır, o da kədərli əhvalatdır. dan, qüssə-kədər içində boğulmaqdan
Gəlin bu gün kədərlənməyək. Lotte qayı- necə mehribanlıqla, sadə bir yolla, təsəlli
dana kimi çiçək dəstəsini bağlayaq. Yeri verə-verə xilas etdiyini heç vaxt unutma-
gəlmişkən, yaxşı dost kimi qalaq, bir- ram. Aramızda olanları hiss elətdirmədən
birimizə mehriban olaq. İstəmirsiniz? mənimlə yaxın bir dost kimi rəftar etdi,
sınmağa qoymadı və eyni zamanda məni
– Bacarsam, istəyərdim... məcbur etdi ki, onun köhnə, dərindən də
– Onda qulaq asın... Mən də elə sizin dərin iztirablarına necə mətanətlə
vəziyyətdəyəm. Mən də birini sevir, an- dözdüyünə hörmətlə yanaşım.
caq ona qovuşa bilmirəm. Belə olan hal-
da, adama dostluq, xeyirxahlıq, şənlik və Biz evə qayıdanda meşənin içi ilə uza-
bunlara bənzər şeylər çox lazımdır ki, nan dar dərəyə qaranlıq erkən düşmüşdü.
onu sınmağa qoymasın, elə deyilmi? Ona Tələsik zirvəyə qalxanda batmaqda olan
görə də deyirəm ki, dost kimi qalaq, ən günəşi haqladıq, düz bir saat onun işığı
azı, bu gün bir-birimizin qanını qaraltma- ilə getdik, şəhərə tərəf düşəndə isə təzə-
yaq. Razısınızmı? dən gözümüzdən itirdik. Bir daha onun
Yavaşdan “bəli” dedim, bir-birimizin arxasınca baxdım: qapqara görünən küknar
əlini sıxdıq. Çay qıjıltı ilə axır, kükrəyir, ağaclarının başı üzərində qırmızımtıl rən-
hərdən üstümüzə narın damcılar düşürdü. gə çalırdı və fikirləşdim ki, onu sabah
Çiçək dəstəsi getdikcə böyüyür, əlvanla- buradan uzaqlarda təzədən görəcəm.
şırdı. Çox keçmədən bacım mahnı oxu-
ya-oxuya bizə yaxınlaşdı. Bizə çatanda Axşam hamı ilə sağollaşandan sonra
özümü elə göstərdim ki, guya su içmək Lotte ilə Anna da mənimlə vağzala gəldi
istəyirəm. Çayın kənarında dizi üstə çöküb və qatar zülmət qaranlığa qarışana qə-
alnımı, gözlərimi bircə anlığa soyuq suya dər mənə əl elədilər.
batırdım. Sonra çiçək dəstəsini götürdüm,
kəsə yolla yeməkxanaya getdik. Vaqonun pəncərəsi önünə gəlib lam-
Ağcaqayın ağacının altında bizə stol palar yanan küçələrə, işıq gələn pəncə-
açılmış, üstünə də dondurma, qəhvə, şi- rələrə baxdım. Bağımızın yanından ke-
rin çörək qoyulmuşdu. Sahibə bizə “xoşgəl- çəndə güclü, qıpqırmızı işıq gördüm. Qar-
din” elədi və özüm də təəccübləndim ki, daşım Frits hər əlində bir benqal fişəngi
danışa bilirəm, suallara cavab verirəm, tutub dayanmışdı və mən əl eləyə-eləyə
yeyirəm... Demək olar ki, kefim kökəldi, onun yanından keçəndə fişəngin birini
şaquli istiqamətdə göyə buraxdı. Başımı
pəncərədən çıxarıb onun arxasınca bax-
dım: fişəng bir az qalxandan sonra da-
yandı, nazik bir qövs cızdı və sonra qır-
mızı rəngli qığılcımlar ətrafa səpələndi...
