Page 71 - "Xəzər"
P. 71
lara tamaşa edəndə bayaqkı atlı qa- Boş yer tapıb oturduq. Şarmanka səsi 71
yıdıb gəldi, atını vaqon-mənzilə bağladı, eşidildi, direktor balaca qara atın belində 2017
al-qırmızı paltarını çıxardı, qollarını çır- səhnəyə çıxdı, arxasınca da təlxək gəldi.
malayıb səhnədə işləyən kişilərə kömək Onlar söhbətə başladılar, arada şillələmə Herman Hesse. Cavanlıq gözəl şeydir
etməyə başladı. də oldu və hamı güldü. Təlxək nəsə bir
axmaq sual verdi, direktor da ona bir şa-
– Zavallılar!!! – Anna Amberq dilləndi. palaq vurub dedi:
Onunla razılaşmadığımı bildirdim, ar-
tistlərin tərəfinə keçdim, pafosla onların – Sən məni dəvə hesab eləyirsən?
bu şən gəzərgi həyatlarını tərifləməyə – Xeyr, cənab Prinsipal, – təlxək ca-
başladım. Dedim ki, özüm də onlara qo- vab verdi. – Dəvə ilə sizin fərqinizi yaxşı
şulardım, kəndirbazlıq edərdim, əlimə boş- bilirəm.
qab götürüb pul yığardım. – Doğrudan? Nədir o fərq?
– Buna məmnuniyyətlə tamaşa edər- – Cənab Prinsipal, dəvə heç nə içmə-
dim, – deyə Anna şən halda güldü. dən səkkiz gün işləyə bilər, siz isə səkkiz
gün işləmədən içə bilərsiniz.
Boşqab əvəzinə papağımı əlimə Yenə şapalaq, yenə alqışlar... Tama-
götürdüm, pulyığan roluna girdim, təlxə- şa beləcə davam edir, mən isə bu sadə
yə pay verməsini yazıq-yazıq xahiş et- lətifəyə, ona əl çalan sadəlövh tamaşaçı-
dim. Әlini cibinə saldı, tərəddüdlə nəsə lara ürəyimdə lağ eləyə-eləyə özüm də
axtardı, sonra birpfenniqlik çıxarıb papa- gülürdüm. Sonra at səhnədə tullanmağa
ğıma atdı, mən də təşəkkür edib onu jile- başladı, skamyada oturdu, on ikiyə qədər
timin cibinə qoydum. saydı, axırda da özünü ölülüyə vurdu.
Pudel gəldi, həlqədən hoppandı, iki aya-
Bir müddət boğub-qısnadığım şən ov- ğı üstündə rəqs etdi, əsgər kimi yeridi.
qat indi məni sanki keyləşdirmişdi, həmin Təlxək isə həmişə onların yanında idi.
gün birdən-birə dönüb uşaq olmuşdum, Sonra keçi gəlib, – qəşəng heyvan idi –
bəlkə də, necə dəyişdiyimi dərk edirdim. kresloya dırmaşdı. Axırda təlxəkdən so-
ruşdular ki, arada gəzməkdən, məzhəkə
Axşam Fritsi də götürüb tamaşaya çıxarmaqdan başqa, bir şey bacarır, yox-
getdik, yolda deyib-güldük, zarafatlaşdıq. sa yox? Onda təlxək xalatını çıxarıb tulla-
Brüelə çoxlu adam yığışmışdı, uşaqlar dı, qırmızı trikoda qaldı və kəndirlə yuxa-
gözlərini bərəldərək sakitcə gözləyir, də- rı dırmaşdı. Qəşəng oğlan idi, işinin də
cəl oğlanlar hamıya sataşır, onun-bunun öhdəsindən bacarıqla gəlirdi. Elə bunsuz
əl-ayağına dolaşırdılar. Bəziləri də şaba- da gözəl mənzərə idi: məşəllərin işığına
lıd ağaclarına çıxıb orada yerlərini rahat- bürünmüş qırmızı bir fiqur tünd-mavi sə-
layırdılar. Polislərin başında dəbilqə var- manın qoynunda süzürdü... Bu nömrələr
dı. Səhnənin kənarında oturacaq yerləri uzun çəkdiyi üçün pantomim tamaşa
düzəltmişdilər. Ortada dörd qolu olan asıl- göstərilmədi. Elə biz özümüz də gecəyə
qan qoymuşdular və hər qoldan da bir qalmışdıq və vaxt itirmədən evə qayıtdıq.
neft lampası asılmışdı. İndi həmin lampa- Tamaşa boyu söhbət etmişdik. Mən Anna
ları yandırdılar. Camaat basabasla səh- ilə yanaşı oturmuşdum və yalnız təsadü-
nəyə yaxınlaşdı, oturacaqlar yavaş-ya- fən nə barədəsə danışmağımıza baxma-
vaş dolmağa başladı. Meydanda, adam- yaraq, yolboyu onun yaxınlığından ötrü
ların başı üzərində neft məşəllərinin hisli, bir az darıxdım.
qırmızımtıl işıqları sayrışmağa başladı.
yıdıb gəldi, atını vaqon-mənzilə bağladı, eşidildi, direktor balaca qara atın belində 2017
al-qırmızı paltarını çıxardı, qollarını çır- səhnəyə çıxdı, arxasınca da təlxək gəldi.
malayıb səhnədə işləyən kişilərə kömək Onlar söhbətə başladılar, arada şillələmə Herman Hesse. Cavanlıq gözəl şeydir
etməyə başladı. də oldu və hamı güldü. Təlxək nəsə bir
axmaq sual verdi, direktor da ona bir şa-
– Zavallılar!!! – Anna Amberq dilləndi. palaq vurub dedi:
Onunla razılaşmadığımı bildirdim, ar-
tistlərin tərəfinə keçdim, pafosla onların – Sən məni dəvə hesab eləyirsən?
bu şən gəzərgi həyatlarını tərifləməyə – Xeyr, cənab Prinsipal, – təlxək ca-
başladım. Dedim ki, özüm də onlara qo- vab verdi. – Dəvə ilə sizin fərqinizi yaxşı
şulardım, kəndirbazlıq edərdim, əlimə boş- bilirəm.
qab götürüb pul yığardım. – Doğrudan? Nədir o fərq?
– Buna məmnuniyyətlə tamaşa edər- – Cənab Prinsipal, dəvə heç nə içmə-
dim, – deyə Anna şən halda güldü. dən səkkiz gün işləyə bilər, siz isə səkkiz
gün işləmədən içə bilərsiniz.
Boşqab əvəzinə papağımı əlimə Yenə şapalaq, yenə alqışlar... Tama-
götürdüm, pulyığan roluna girdim, təlxə- şa beləcə davam edir, mən isə bu sadə
yə pay verməsini yazıq-yazıq xahiş et- lətifəyə, ona əl çalan sadəlövh tamaşaçı-
dim. Әlini cibinə saldı, tərəddüdlə nəsə lara ürəyimdə lağ eləyə-eləyə özüm də
axtardı, sonra birpfenniqlik çıxarıb papa- gülürdüm. Sonra at səhnədə tullanmağa
ğıma atdı, mən də təşəkkür edib onu jile- başladı, skamyada oturdu, on ikiyə qədər
timin cibinə qoydum. saydı, axırda da özünü ölülüyə vurdu.
Pudel gəldi, həlqədən hoppandı, iki aya-
Bir müddət boğub-qısnadığım şən ov- ğı üstündə rəqs etdi, əsgər kimi yeridi.
qat indi məni sanki keyləşdirmişdi, həmin Təlxək isə həmişə onların yanında idi.
gün birdən-birə dönüb uşaq olmuşdum, Sonra keçi gəlib, – qəşəng heyvan idi –
bəlkə də, necə dəyişdiyimi dərk edirdim. kresloya dırmaşdı. Axırda təlxəkdən so-
ruşdular ki, arada gəzməkdən, məzhəkə
Axşam Fritsi də götürüb tamaşaya çıxarmaqdan başqa, bir şey bacarır, yox-
getdik, yolda deyib-güldük, zarafatlaşdıq. sa yox? Onda təlxək xalatını çıxarıb tulla-
Brüelə çoxlu adam yığışmışdı, uşaqlar dı, qırmızı trikoda qaldı və kəndirlə yuxa-
gözlərini bərəldərək sakitcə gözləyir, də- rı dırmaşdı. Qəşəng oğlan idi, işinin də
cəl oğlanlar hamıya sataşır, onun-bunun öhdəsindən bacarıqla gəlirdi. Elə bunsuz
əl-ayağına dolaşırdılar. Bəziləri də şaba- da gözəl mənzərə idi: məşəllərin işığına
lıd ağaclarına çıxıb orada yerlərini rahat- bürünmüş qırmızı bir fiqur tünd-mavi sə-
layırdılar. Polislərin başında dəbilqə var- manın qoynunda süzürdü... Bu nömrələr
dı. Səhnənin kənarında oturacaq yerləri uzun çəkdiyi üçün pantomim tamaşa
düzəltmişdilər. Ortada dörd qolu olan asıl- göstərilmədi. Elə biz özümüz də gecəyə
qan qoymuşdular və hər qoldan da bir qalmışdıq və vaxt itirmədən evə qayıtdıq.
neft lampası asılmışdı. İndi həmin lampa- Tamaşa boyu söhbət etmişdik. Mən Anna
ları yandırdılar. Camaat basabasla səh- ilə yanaşı oturmuşdum və yalnız təsadü-
nəyə yaxınlaşdı, oturacaqlar yavaş-ya- fən nə barədəsə danışmağımıza baxma-
vaş dolmağa başladı. Meydanda, adam- yaraq, yolboyu onun yaxınlığından ötrü
ların başı üzərində neft məşəllərinin hisli, bir az darıxdım.
qırmızımtıl işıqları sayrışmağa başladı.
