Page 28 - "Xəzər"

Belə götürəndə, onun Darlinqton-holla qa- Doğrusunu desəm, bilmirəm, ancaq

yıtmamasına və qocalana qədər orada etiraf edim ki, son nəticədə hamımızdan

xidmət etməsinə, doğrudan da, bir səbəb çalışqan olan bu yaramaz qulluqçunu xa-

görmürəm – belə qərar mənasız yerə ya- tırlamaq adamı əyləndirir.

şanmış illərin ağırlığı altında sızıldayan Başqa yerdə qeyd eləyir:

qəlbə təsəlli bəxş edərdi. “Üçüncü mərtəbənin yataq otaqların-

Həm də, təbii ki, peşəkar baxımdan dan açılan mənzərəyə – çəmənliyə və

miss Kentonun hətta bu qədər uzun fasi- uzaqdakı əhəng təpələrinə baxmağı çox

lədən sonra Darlinqton-holla qayıtması xoşlayırdım. O dəyişməyib? Yay axşam-

hal-hazırda bizi narahat edən problemlə- larında o mənzərədə ecazkar bir füsun-

rin, şübhəsiz, ideal həlli olardı. Bir yana karlıq var idi və boynuma alıram ki, işdən

baxanda, bunu “problem” adlandırmaqla, qiymətli dəqiqələr oğurlayıb hansısa pən-
çox güman, mübaliğə edirəm. Әslində, cərənin qabağında heyranlıqla dayanır-
söhbət mənim buraxdığım zəncirvari xır- dım”.
da səhvlərdən gedir və indiki fəaliyyətim
Və əlavə eləyir:
hər cür “problemin” o yaranana qədər
“Əgər bu xatirə sizin üçün xoşagəl-
28 vur-tut qabağını almaqdır. Doğrudur, bu məz olsa, məni bağışlayın, ancaq talva-
xırda səhvlər əvvəl məni narahat eləyirdi, rın altında gəzişən, sanki cəvahirat itirib,
2017 ancaq sonra asudə vaxtlarımda düşünüb, onu axtarırmış kimi gözünü yerdən çək-
onları sadəcə xidmət personalının çatış- məyən atanıza ikilikdə necə tamaşa etdi-
mazlığı kimi qiymətləndirdim. O vaxtdan
daha narahat olmadım. Dediyim kimi, yimizi heç vaxt unutmaram”.
miss Kentonun gəlişi ilə onlara həmişəlik Miss Kentonun otuz ildən çox bunu
son qoyulacaqdı.
unutmaması mənim üçün gözlənilməz ol-
Qayıdaq məktuba. İndiki vəziyyəti ilə du. Deyəsən, bu, yay axşamlarının birin-

bağlı burada ümidsizlik yağan elə yerlər də olmuşdu, çünki yaxşı yadımdadır, üçün-
var ki, məni təşvişə salır. Götürək bir cü mərtəbənin meydançasına qalxıb bütün
yataq otaqlarının qapısını taybatay açıq
Kazuo İsiquro. O günlərdən qalanlar cümləsinin əvvəlini:
“Ancaq ömrümün qalan hissəsini ne- gördüm və otaqlardan süzülən qürub
günəşinin narıncı zolaqları koridorun ala-
cə faydalı olacağımı bilmirəm...”
qaranlığını doğrayırdı. Koridorla gedən-
Başqa bir yerdə isə yazır:
“Ömrümün qalan illəri önümdə səhra də yataq otaqlarının birinin pəncərəsi fo-
nunda miss Kentonun aydın siluetini
kimi görünür...”
Ancaq məktubun böyük qismində, ar- gördüm. O çevrilib astadan məni səslədi:

tıq dediyim kimi, xiffət daha çox hiss olu- – Mister Stivens, sizi bir dəqiqəliyə

nur. Məsələn, bir yerdə yazır: olar?

“Bu hadisə yadıma Alisa Uaytı saldı. Mən otağa girdim, miss Kenton isə

Onu xatırlayırsınızmı? Əlbəttə, çətin ki, yenə pəncərəyə tərəf döndü. Bizdən aşa-

unudasınız. Sait səsləri son dərəcə uza- ğıda qovaq ağaclarının uzun kölgələri çə-

da-uzada dediyi, yalnız onun fikirləşə bi- mənliyə sərilmişdi. Talvar çəmənliyin bir

ləcəyi kobud cümlələr hələ də qulağım- az dikə qalxdığı yerdə idi; atam qayğılı

dan getmir! Onun başına nə gəldiyindən görkəmdə elə onun qarşısında miss Ken-

xəbəriniz varmı?” tonun gözəl təsvir etdiyi kimi gəzişirdi –