Page 103 - "Xəzər"
P. 103
dən kitab almaq üçün onun evinə sonra soyuqdan titrəyirdi. Meyn küçəsinə 103
getmişdi. Oğlanı çaşdıran, onu düşüncələrə dönüb qəzet binasına tərəf addımladı. 2016
qərq edən şey o idi ki, artıq kitabı alıb Qapıya yaxınlaşıb, qətiyyətlə içəri daxil
evdən çıxmaq istəyəndə, Keyt Svift, sanki oldu. Onlar düz bir saat sobanın yanında Şervud Anderson. Müəllimə
onun getməsinə mane olmaq üçün yenə oturub söhbət etdilər. Keyt yenə də eyni
də eyni həyəcanla söhbətə başlamışdı. həyəcan və eyni ciddiliklə Corca həyat
Onda artıq günəş batmışdı. Küçədəki haqqında danışmağa çalışırdı. Keyti bu
işıqlar çoxdan yanmış, axşam çoxdan havada çölə çıxaran, soyuq küçələrdə
düşmüş, otaq çoxdan qaranlıqlaşmışdı. gəzdirən duyğu indi özünü onun sözlərində,
Corc üzünü çevirib getmək istədiyi an danışığında biruzə verirdi. Sinifdə uşaqlar
Keyt, zərif və susqun bir səslə onun qarşısında danışanda duyduğu şövq ilə
arxasınca “Corc” deyə çağırmış və danışırdı. Bir vaxtlar onun şagirdi olmuş,
yaxınlaşaraq` çılğın bir hərəkətlə onun bəlkə də, nə zamansa Keytin danışdığı
əlindən tutmuşdu. O gecənin qaranlığında həyatın nə olduğunu anlayacaq bu oğlana,
öz çizgiləri ilə Keyt Sviftin gözünə yetkin elə indi hər şeyi başa salmaq, onun üzünə
bir kişi görkəmində görünən gənc Corcun həyatın qapılarını taybatay açmaq istəyirdi.
yaraşığı tənha qadının sevgi duyğularını Bu istək o qədər gücləndi ki, artıq sanki
yenidən oyatmışdı. Həmin an Keyt Svift fiziki tələbata çevrildi. Yarıqaranlıq otaqda
hiss etmişdi ki, qarşısındakı gəncə həyatın Keytin gözləri bir an qəribə bir parıltıyla
və insan hisslərinin gizli dolanbaclarını işıqlandı. Sonra qəfildən ayağa qalxıb,
anlatmaq, ona içindən keçən bütün ona xas olmayan qəribə, tərəddüdlü bir
duyğuları bir-bir açmaq istəyir. Corca bir tərzdə gülümsədi.
az da yaxınlaşmış, əlini daha da bərk tu-
taraq, dodaqlarını onun yanaqlarında – Yox, mən getməliyəm, – dedi, – bir
gəzdirmişdi. Corc ilk dəfə onda həmin az da qalsam, səni öpməkdən özümü
qadının əslində necə gözəl olduğunu saxlaya bilməyəcəyəm.
duymuş, onun gözəlliyinin fərqinə varmışdı.
Az qala Corca sarılacaqmış kimi ona Otağa dərin bir sükut çökdü. Keyt
sığınan qadın isə düşdüyü vəziyyətdən üzünü çevirib, qapıya tərəf getdi. Düzdü,
utandığı üçün, nəsə demək məcburiyyəti o, Corcun müəlliməsi idi, amma həm də
hiss etmiş və amiranə bir səslə demişdi: qadın idi. Corcun üzünə yenidən baxanda,
bir kişi tərəfindən sevilmək istəyi əzablı
– Ehh, nə xeyri var bu dediklərimin? və ehtiraslı bir arzu kimi onun iliyinə işlədi.
Sən hələ illər sonra anlayacaqsan ki, mən Lampa işığında çaşqın vəziyyətdə da-
sənə nəyi başa salmağa çalışırdım, sənə yanmış Corc isə artıq gənc bir oğlan deyil,
nəyi demək istəyirdim. öz vəzifəsini yerinə yetirməyə hazır olan
yetkin bir kişi kimi görünürdü.
Sonrakı gün – qarlı qaranlıqların
Vaynzburq küçələrinə ayaq basdığı, keşiş Corc Villard onu qolları arasına alanda
Körtis Hartmenin kilsədə oturub onu Keyt mane olmadı. Qadın artıq öz gücünü
gözlədiyi gecə Keyt Svift, Corcla bir də itirdiyini hiss edirdi. Keyt qapının yanında
danışmaq üçün onun iş yerinə getməyi dayanmışdı. Corc ona yaxınlaşıb əlini
qərara aldı. Özünü çox tənha və yorğun Keytin çiyninə qoyanda, qadın üzünü
hiss edirdi. Şaxtalı havada uzun gəzintidən Corca tərəf çevirdi və onun gücdən düşmüş
bədəni oğlanın ağuşuna düşdü. Bu, Cor-
getmişdi. Oğlanı çaşdıran, onu düşüncələrə dönüb qəzet binasına tərəf addımladı. 2016
qərq edən şey o idi ki, artıq kitabı alıb Qapıya yaxınlaşıb, qətiyyətlə içəri daxil
evdən çıxmaq istəyəndə, Keyt Svift, sanki oldu. Onlar düz bir saat sobanın yanında Şervud Anderson. Müəllimə
onun getməsinə mane olmaq üçün yenə oturub söhbət etdilər. Keyt yenə də eyni
də eyni həyəcanla söhbətə başlamışdı. həyəcan və eyni ciddiliklə Corca həyat
Onda artıq günəş batmışdı. Küçədəki haqqında danışmağa çalışırdı. Keyti bu
işıqlar çoxdan yanmış, axşam çoxdan havada çölə çıxaran, soyuq küçələrdə
düşmüş, otaq çoxdan qaranlıqlaşmışdı. gəzdirən duyğu indi özünü onun sözlərində,
Corc üzünü çevirib getmək istədiyi an danışığında biruzə verirdi. Sinifdə uşaqlar
Keyt, zərif və susqun bir səslə onun qarşısında danışanda duyduğu şövq ilə
arxasınca “Corc” deyə çağırmış və danışırdı. Bir vaxtlar onun şagirdi olmuş,
yaxınlaşaraq` çılğın bir hərəkətlə onun bəlkə də, nə zamansa Keytin danışdığı
əlindən tutmuşdu. O gecənin qaranlığında həyatın nə olduğunu anlayacaq bu oğlana,
öz çizgiləri ilə Keyt Sviftin gözünə yetkin elə indi hər şeyi başa salmaq, onun üzünə
bir kişi görkəmində görünən gənc Corcun həyatın qapılarını taybatay açmaq istəyirdi.
yaraşığı tənha qadının sevgi duyğularını Bu istək o qədər gücləndi ki, artıq sanki
yenidən oyatmışdı. Həmin an Keyt Svift fiziki tələbata çevrildi. Yarıqaranlıq otaqda
hiss etmişdi ki, qarşısındakı gəncə həyatın Keytin gözləri bir an qəribə bir parıltıyla
və insan hisslərinin gizli dolanbaclarını işıqlandı. Sonra qəfildən ayağa qalxıb,
anlatmaq, ona içindən keçən bütün ona xas olmayan qəribə, tərəddüdlü bir
duyğuları bir-bir açmaq istəyir. Corca bir tərzdə gülümsədi.
az da yaxınlaşmış, əlini daha da bərk tu-
taraq, dodaqlarını onun yanaqlarında – Yox, mən getməliyəm, – dedi, – bir
gəzdirmişdi. Corc ilk dəfə onda həmin az da qalsam, səni öpməkdən özümü
qadının əslində necə gözəl olduğunu saxlaya bilməyəcəyəm.
duymuş, onun gözəlliyinin fərqinə varmışdı.
Az qala Corca sarılacaqmış kimi ona Otağa dərin bir sükut çökdü. Keyt
sığınan qadın isə düşdüyü vəziyyətdən üzünü çevirib, qapıya tərəf getdi. Düzdü,
utandığı üçün, nəsə demək məcburiyyəti o, Corcun müəlliməsi idi, amma həm də
hiss etmiş və amiranə bir səslə demişdi: qadın idi. Corcun üzünə yenidən baxanda,
bir kişi tərəfindən sevilmək istəyi əzablı
– Ehh, nə xeyri var bu dediklərimin? və ehtiraslı bir arzu kimi onun iliyinə işlədi.
Sən hələ illər sonra anlayacaqsan ki, mən Lampa işığında çaşqın vəziyyətdə da-
sənə nəyi başa salmağa çalışırdım, sənə yanmış Corc isə artıq gənc bir oğlan deyil,
nəyi demək istəyirdim. öz vəzifəsini yerinə yetirməyə hazır olan
yetkin bir kişi kimi görünürdü.
Sonrakı gün – qarlı qaranlıqların
Vaynzburq küçələrinə ayaq basdığı, keşiş Corc Villard onu qolları arasına alanda
Körtis Hartmenin kilsədə oturub onu Keyt mane olmadı. Qadın artıq öz gücünü
gözlədiyi gecə Keyt Svift, Corcla bir də itirdiyini hiss edirdi. Keyt qapının yanında
danışmaq üçün onun iş yerinə getməyi dayanmışdı. Corc ona yaxınlaşıb əlini
qərara aldı. Özünü çox tənha və yorğun Keytin çiyninə qoyanda, qadın üzünü
hiss edirdi. Şaxtalı havada uzun gəzintidən Corca tərəf çevirdi və onun gücdən düşmüş
bədəni oğlanın ağuşuna düşdü. Bu, Cor-
