Page 108 - "Xəzər"
P. 108
– Dediklərim o adamın ağlına batdı. kölgələri idi. Onların arasında əlinə qılınc
İndi mənim sözlərim haqqında düşünə- almış bir qadın, yanında həmişə it gəzdirən
cək, – pilləkənlə Bruklindəki evinə qalxa- ağ, uzunsaqqallı qoca bir kişi, corabları
rkən öz-özünə deyirdi. sürüşüb ayaqqabısının üstünü örtən gənc
Amma, əlbəttə ki, Enokun evlilik həyatı bir qız da var idi. Və daha neçə-neçə bu
da uğurlu alınmadı – arvadından ayrılmaq cür kölgə Enokun evində yaşayırdı.
qərarı verdi. Çünki yaşadığı binanın Enok çox xoşbəxt idi. Otağa girib
divarları arasında sıxılır, bu həyatın onu qapını açarla bağlayandan sonra, sanki
boğduğunu hiss edir və bir vaxtlar evinə çox mühüm məsələni həll edirmiş kimi,
gələn dostlarına duyduğu hissi öz ucadan danışmağa başlayır, kiməsə
uşaqlarına və arvadına qarşı duyurdu. məsləhətlər verir, həyat haqqında fəlsəfi
Yalandan işinin olduğunu deyərək, gecələri fikirlərini deyirdi. O hadisə baş verənə
tək-tənha küçələrdə gəzməklə keçirirdi. qədər Enok öz həyatından və əvvəlki
Arvadından xəbərsiz Vaşinqton meydanı işindən çox məmnun idi. Amma o hadisə
ilə üz-üzə yerləşən əvvəlki evini də yenidən baş verdi. Enok Vaynzburqa da həmin
kirayələmişdi. Həmin ərəfədə onun hadisədən sonra köçdü. Belə olmasaydı,
Vaynzburqda yaşayan anası El Robinson biz də onun haqqında heç nə bilməzdik.
108 öldü və Enok yeganə varis kimi anasından Enokun qarşısına çıxan o gözlənilməzlik
2016 qalan səkkiz min dollar pula sahibləndi. bir qadınla bağlı idi. Bu, əslində, belə də
Bu pul onun insanlardan tamamən olmalıydı. Çünki Enok həddən artıq xoşbəxt
uzaqlaşması üçün göydəndüşmə oldu. idi. Bu xoşbəxtlik belə davam edə bilməzdi.
Enok, həmin pulu arvadına verərək, daha Nəsə baş verməliydi ki, o, Nyu-Yorku tərk
onlarla birgə yaşaya bilmədiyini dedi. edib, Ohayoya gəlsin və hər axşam Vesley
Әrinin bu sözlərindən sonra qadın ağladı, Mayorun tövləsinin arxasında batan
əsəbiləşdi, Enoka ağzına gələni dedi. günəşin işığı altında küçələri veyil-veyil
Enok isə, sadəcə, gözünü zilləyib bir anlıq yuxarı-aşağı dolaşsın.
ona baxdı və sonra çıxıb getdi. Әslində, Enok həyatını dəyişən bu olay haq-
qadın Enokun bu qərarından çox da dilxor qında bir gecə Corc Villarda danışdı. O,
olmamışdı. Çünki həmişə Enokun bir az kiməsə ürəyini açmaq, kiminləsə dərdini
dəli olduğunu düşünmüş, bəzən də ondan bölüşmək istəyirdi. Onu anlayacağını
qorxmuşdu. Artıq Enokun heç vaxt düşünərək Enok həmsöhbəti kimi Corcu
Şervud Anderson. Tənhalıq qayıtmayacağına əmin olduqdan sonra, seçmişdi. Çünki o vaxt Corcun da ürəyini
iki uşağını da götürüb qız vaxtı yaşadığı kədər bürümüşdü və bu kədərli ürəyi ilə
Konnektikatdakı kəndlərinə köçdü. Sonralar Enoku, bəlkə, o, başa düşə bilərdi.
torpaq tacirinə ərə getdi və ömrünün so- Onların rastlaşdığı həmin oktyabr
nunacan həyatdan məmnun halda yaşadı. axşamı güclü yağış yağırdı. Bağların-
Enok Robinson isə Nyu-Yorkdakı köhnə bağçaların barları yığılıb qurtarmışdı.
evinə qayıdıb, köhnə xəyal dostları ilə Vaynzburqun payız gecələrində səmada
birgə uşaq kimi xoşbəxt yaşamağa başladı. həmişə Ay parıldayar, havada isə şaxtanın
Rahatca danışdığı, bəzən ürəyində qoxusu olardı. Amma o gecə elə deyildi.
zarafatlaşıb əyləndiyi bu dostlar onun O gecə yağış yağırdı. Meyn küçəsindəki
üçün həyatın qəribə hədiyyələri idi. Mənə lampaların işığı yağış gölməçələrinin
elə gəlirdi ki, xəyalında canlandırdığı o üstünə düşürdü. Meşədəki ağacların
adamlar əvvəllər tanıdığı adamların budaqlarından yağış damcıları süzülürdü.
İndi mənim sözlərim haqqında düşünə- almış bir qadın, yanında həmişə it gəzdirən
cək, – pilləkənlə Bruklindəki evinə qalxa- ağ, uzunsaqqallı qoca bir kişi, corabları
rkən öz-özünə deyirdi. sürüşüb ayaqqabısının üstünü örtən gənc
Amma, əlbəttə ki, Enokun evlilik həyatı bir qız da var idi. Və daha neçə-neçə bu
da uğurlu alınmadı – arvadından ayrılmaq cür kölgə Enokun evində yaşayırdı.
qərarı verdi. Çünki yaşadığı binanın Enok çox xoşbəxt idi. Otağa girib
divarları arasında sıxılır, bu həyatın onu qapını açarla bağlayandan sonra, sanki
boğduğunu hiss edir və bir vaxtlar evinə çox mühüm məsələni həll edirmiş kimi,
gələn dostlarına duyduğu hissi öz ucadan danışmağa başlayır, kiməsə
uşaqlarına və arvadına qarşı duyurdu. məsləhətlər verir, həyat haqqında fəlsəfi
Yalandan işinin olduğunu deyərək, gecələri fikirlərini deyirdi. O hadisə baş verənə
tək-tənha küçələrdə gəzməklə keçirirdi. qədər Enok öz həyatından və əvvəlki
Arvadından xəbərsiz Vaşinqton meydanı işindən çox məmnun idi. Amma o hadisə
ilə üz-üzə yerləşən əvvəlki evini də yenidən baş verdi. Enok Vaynzburqa da həmin
kirayələmişdi. Həmin ərəfədə onun hadisədən sonra köçdü. Belə olmasaydı,
Vaynzburqda yaşayan anası El Robinson biz də onun haqqında heç nə bilməzdik.
108 öldü və Enok yeganə varis kimi anasından Enokun qarşısına çıxan o gözlənilməzlik
2016 qalan səkkiz min dollar pula sahibləndi. bir qadınla bağlı idi. Bu, əslində, belə də
Bu pul onun insanlardan tamamən olmalıydı. Çünki Enok həddən artıq xoşbəxt
uzaqlaşması üçün göydəndüşmə oldu. idi. Bu xoşbəxtlik belə davam edə bilməzdi.
Enok, həmin pulu arvadına verərək, daha Nəsə baş verməliydi ki, o, Nyu-Yorku tərk
onlarla birgə yaşaya bilmədiyini dedi. edib, Ohayoya gəlsin və hər axşam Vesley
Әrinin bu sözlərindən sonra qadın ağladı, Mayorun tövləsinin arxasında batan
əsəbiləşdi, Enoka ağzına gələni dedi. günəşin işığı altında küçələri veyil-veyil
Enok isə, sadəcə, gözünü zilləyib bir anlıq yuxarı-aşağı dolaşsın.
ona baxdı və sonra çıxıb getdi. Әslində, Enok həyatını dəyişən bu olay haq-
qadın Enokun bu qərarından çox da dilxor qında bir gecə Corc Villarda danışdı. O,
olmamışdı. Çünki həmişə Enokun bir az kiməsə ürəyini açmaq, kiminləsə dərdini
dəli olduğunu düşünmüş, bəzən də ondan bölüşmək istəyirdi. Onu anlayacağını
qorxmuşdu. Artıq Enokun heç vaxt düşünərək Enok həmsöhbəti kimi Corcu
Şervud Anderson. Tənhalıq qayıtmayacağına əmin olduqdan sonra, seçmişdi. Çünki o vaxt Corcun da ürəyini
iki uşağını da götürüb qız vaxtı yaşadığı kədər bürümüşdü və bu kədərli ürəyi ilə
Konnektikatdakı kəndlərinə köçdü. Sonralar Enoku, bəlkə, o, başa düşə bilərdi.
torpaq tacirinə ərə getdi və ömrünün so- Onların rastlaşdığı həmin oktyabr
nunacan həyatdan məmnun halda yaşadı. axşamı güclü yağış yağırdı. Bağların-
Enok Robinson isə Nyu-Yorkdakı köhnə bağçaların barları yığılıb qurtarmışdı.
evinə qayıdıb, köhnə xəyal dostları ilə Vaynzburqun payız gecələrində səmada
birgə uşaq kimi xoşbəxt yaşamağa başladı. həmişə Ay parıldayar, havada isə şaxtanın
Rahatca danışdığı, bəzən ürəyində qoxusu olardı. Amma o gecə elə deyildi.
zarafatlaşıb əyləndiyi bu dostlar onun O gecə yağış yağırdı. Meyn küçəsindəki
üçün həyatın qəribə hədiyyələri idi. Mənə lampaların işığı yağış gölməçələrinin
elə gəlirdi ki, xəyalında canlandırdığı o üstünə düşürdü. Meşədəki ağacların
adamlar əvvəllər tanıdığı adamların budaqlarından yağış damcıları süzülürdü.