Page 56 - "Xəzər"
P. 56
İndi mәn yenidәn Polşaya gedirәm, konsertdәn ibarәt idi. Düzdür, bu
doktorun yaxın qohumu olan bir qadının fәrziyyәni puça çıxaran bir detal vardı
malikanәsindә çalmağa söz vermişәm. ki, o da mәn özüm idim: sәfәrin
Əgәr mәn Vejbitskidәn nәsә öyrәnmәk mәqsәdi konsert idisә, onda mәn
üçün bu fürsәtdәn yararlana bilsәm, Manassiyanın nәyinә lazımıydım?
sәnin kömәyin mәnә hava-su qәdәr Ev sahibimiz o qәdәr az danışırdı
vacib olacaq, buna görә rica edirәm, ki, susqunluqdan dodaqları bir-birinә
sәfәrdә mәnimlә birgә olasan. Yeri yapışmışdı vә bir söz deyәn kimi
gәlmişkәn, mәnsiz getsәydin, bu sәfәr yetişmiş xaşxaş qozası kimi çatlayırdı.
hәtta xoş da ola bilәrdi”. Biz onun avtomobilindә gedirdik, bayır
toranlıq olduğundan çalışırdım yuxu-
* * * layım. Harasa çatıb maşından düşәndә
Manassiya Bukur öz hekayәsini bu mәlum oldu ki, Vejbitski bizә nәsә
sözlәrlә bitirdi. Ancaq mәndәn bir göstәrmәk istәyir. Axşam düşmüşdü,
peşәkar kimi gözlәdiyi xidmәtin haqqını hava qaranlıq idi, amma doktorun
56 dәrhal ödәsә dә, biz Polşaya yalnız qәlyanından çıxan gümüşü tüstünün
1937-ci ildә sәfәr etdik. Dostumun kefi
2015 pis deyildi, hәtta demәk olar ki, saz göstәrdiyi şeyi aydınca görürdük. Bizim
qarşımızda iki müxtәlif iqlimi ayıran
ovqatda idi. Onun ürәyinә nәsә sәrhәd vardı. Üfüqlәrin arxasında itәn
dammışdı; tәlәbәlik günlәrimizdә
olduğu kimi, mәnim şlyapamı çöldәn düz xәtt keçirdi, hәmin xәtt
özününkünün üstündәn qoyub gәzirdi. yağan qarla ot basmış quru torpaq
Varşavada mәni Alfred Vejbitski ilә arasında sәrhәd idi. Biz quru yerin
tanış elәdi. Biz doktorun kabineti istisindә bir qәdәr dayanıb, sonra
qarşısındakı qәbul otağında oturub çovğuna sarı addımladıq. Dәrhal da
polyak arağı içirdik, Vejbitski isә qәlyan qәsri gördük. Giriş qapılarının hәr
çәkir vә gәlişimizin hәqiqi mәqsәdinә üzündә fanar yanırdı vә yerә düşәn
Milorad Paviç. Külәyin astar üzü şübhә elәmirdi. Hәm dә axı kimin qar işıqlandırılmış tәrәfdә ağ, işıq-
ağlına gәlәrdi ki, biz onun kömәyi ilә, landırılmamış tәrәfdә qara görsәnirdi.
Bir azdan biz qapılarının dәstәyi
yәni kiminsә Geronunkuna oxşayan
gözlәrinin vasitәsilә dörd gözün adam әli şәklindә olan qonaq otağına
dördünü dә mәnim dostum Manassiya çatdıq. Manassiya Bukur skripkasını
Bukur üçün açmağa çılğın ümidlәr royalın üstünә qoymuşdu. Mәn royala
bәslәyәk? Aydındır ki, bütün bunları yaxınlaşıb, qapağın üstündәki kitablara
dostumun әcaib vә inadcıl baxdım. Hәmin vaxt әvvәlcә qapı
fantaziyasının ayağına yazmaq olardı, dәstәyini, sonra bizim әlimizi sıxan ev
bizim Polşaya sәfәrimizin hәqiqi sahibәsi peyda oldu.
mәqsәdi isә, mәnim düşündüyüm vә Qadının paltarı corablarına toxunub
ümid etdiyim kimi, hәr halda, doktorun xışıldayır, bu xışıltı mәni coşdurub
qadın qohumunun malikanәsindәki hәyәcanlandırırdı. Hamar daranmış
doktorun yaxın qohumu olan bir qadının fәrziyyәni puça çıxaran bir detal vardı
malikanәsindә çalmağa söz vermişәm. ki, o da mәn özüm idim: sәfәrin
Əgәr mәn Vejbitskidәn nәsә öyrәnmәk mәqsәdi konsert idisә, onda mәn
üçün bu fürsәtdәn yararlana bilsәm, Manassiyanın nәyinә lazımıydım?
sәnin kömәyin mәnә hava-su qәdәr Ev sahibimiz o qәdәr az danışırdı
vacib olacaq, buna görә rica edirәm, ki, susqunluqdan dodaqları bir-birinә
sәfәrdә mәnimlә birgә olasan. Yeri yapışmışdı vә bir söz deyәn kimi
gәlmişkәn, mәnsiz getsәydin, bu sәfәr yetişmiş xaşxaş qozası kimi çatlayırdı.
hәtta xoş da ola bilәrdi”. Biz onun avtomobilindә gedirdik, bayır
toranlıq olduğundan çalışırdım yuxu-
* * * layım. Harasa çatıb maşından düşәndә
Manassiya Bukur öz hekayәsini bu mәlum oldu ki, Vejbitski bizә nәsә
sözlәrlә bitirdi. Ancaq mәndәn bir göstәrmәk istәyir. Axşam düşmüşdü,
peşәkar kimi gözlәdiyi xidmәtin haqqını hava qaranlıq idi, amma doktorun
56 dәrhal ödәsә dә, biz Polşaya yalnız qәlyanından çıxan gümüşü tüstünün
1937-ci ildә sәfәr etdik. Dostumun kefi
2015 pis deyildi, hәtta demәk olar ki, saz göstәrdiyi şeyi aydınca görürdük. Bizim
qarşımızda iki müxtәlif iqlimi ayıran
ovqatda idi. Onun ürәyinә nәsә sәrhәd vardı. Üfüqlәrin arxasında itәn
dammışdı; tәlәbәlik günlәrimizdә
olduğu kimi, mәnim şlyapamı çöldәn düz xәtt keçirdi, hәmin xәtt
özününkünün üstündәn qoyub gәzirdi. yağan qarla ot basmış quru torpaq
Varşavada mәni Alfred Vejbitski ilә arasında sәrhәd idi. Biz quru yerin
tanış elәdi. Biz doktorun kabineti istisindә bir qәdәr dayanıb, sonra
qarşısındakı qәbul otağında oturub çovğuna sarı addımladıq. Dәrhal da
polyak arağı içirdik, Vejbitski isә qәlyan qәsri gördük. Giriş qapılarının hәr
çәkir vә gәlişimizin hәqiqi mәqsәdinә üzündә fanar yanırdı vә yerә düşәn
Milorad Paviç. Külәyin astar üzü şübhә elәmirdi. Hәm dә axı kimin qar işıqlandırılmış tәrәfdә ağ, işıq-
ağlına gәlәrdi ki, biz onun kömәyi ilә, landırılmamış tәrәfdә qara görsәnirdi.
Bir azdan biz qapılarının dәstәyi
yәni kiminsә Geronunkuna oxşayan
gözlәrinin vasitәsilә dörd gözün adam әli şәklindә olan qonaq otağına
dördünü dә mәnim dostum Manassiya çatdıq. Manassiya Bukur skripkasını
Bukur üçün açmağa çılğın ümidlәr royalın üstünә qoymuşdu. Mәn royala
bәslәyәk? Aydındır ki, bütün bunları yaxınlaşıb, qapağın üstündәki kitablara
dostumun әcaib vә inadcıl baxdım. Hәmin vaxt әvvәlcә qapı
fantaziyasının ayağına yazmaq olardı, dәstәyini, sonra bizim әlimizi sıxan ev
bizim Polşaya sәfәrimizin hәqiqi sahibәsi peyda oldu.
mәqsәdi isә, mәnim düşündüyüm vә Qadının paltarı corablarına toxunub
ümid etdiyim kimi, hәr halda, doktorun xışıldayır, bu xışıltı mәni coşdurub
qadın qohumunun malikanәsindәki hәyәcanlandırırdı. Hamar daranmış
