Page 59 - "Xəzər"
P. 59
ı sousu da verdilәr. Hamımızı an- Adamcığaz gülümsәyәrәk bizә baş 59
laşılmaz kәdәr hissi bürüyürdü, gümüş әydi, amma tәbәssümü sifәtindәki 2015
çәngәllәrimiz әtlә sümüyün arasına qırışların birindә qәfildәn qırıldı vә elә
girir, bıçaqlarımız әtin içindә ehmalca çıxdı ki, elә bil skripkası hәlә dә royalın Milorad Paviç. Külәyin astar üzü
çәngәlin dişlәrinә toxunurdu… üstündә qalan Manassiya Bukurun
әvәzinә tәzim edir.
Oturub gözlәyirdim. Sonradan baş
verәnlәrin hamısı mәnә dәhşәtli dәrә- – Siz bu möcüzәlәrә necә nail
cәdә lәng vә uzun görsәndi, baxma- olduğunuz barәdә nәdәnsә bizә heç
yaraq ki, sirrin açılmasınacan keçәn vaxt danışmamısınız, – doktor Vejbitski
müddәt, әslindә, bir neçә dәqiqәdәn ona dedi.
çox deyildi.
– Burda heç bir sirr yoxdur, –
Bu yemәk mәrasimindә nә varsa adamcığaz cavab verdi, – yemәk
– bitkilәr, torpağın cövhәri, dәniz hazırlamağın, aşpazlıq sәnәtinin sirri
mәhsulları, filizlәr, gümüş, od vә әt – barmaqların çevikliyindә gizlәnir.
hamısı bir-birinә qarışmışdı. Ən yaxşı Ustalığı qoruyub saxlamaqdan ötrü
yemәklәrdәn biri içәrisi istridiyә ilә hәr gün әn azı üç saat çalışmaq
doldurulmuş xәmir vә odda qızardılan lazımdır. Musiqiçi kimi…
qurudulmuş qıtıqotu idi. Birdәn mәnә
belә göründü ki, süfrәdәki istridiyәlәr Hәqiqәtәn dә hәmin gün bu ufacıq
bizim yemәyimizin qayğısına qalan, adamın әlindәn gümüş vә filizlәr,
bütün hәyatını yeganә әbәdi naharın heyvanların içalat vә sümüklәri,
bişirilmәsinә sәrf edәn vә әgәr bişirib balıqqulağı vә minerallar, at tükü, bir
qurtarsa, ömrünün sonunacan başqa sözlә, Manassiya Bukurun skripkasının
yemәk bişirmәsi daha heç vaxt futlyarındakı eyni şeylәr gәlib keçmişdi.
mümkün olmayacaq gözәgörünmәz O şeylәr ki, musiqiçi dostumun әlindә
bir ustanın sәsiylә danışır... Vә mәn hamısı eyni cür sәslәnirdi. İndi, içimdә
onu görmәk istәdim. musiqinin çoxdan susduğu bir vaxtda
o, hәmin әşyaları başqa yolla, başqa
– Bizim bu otaqda dördüncü adam üsulla hәrәkәtә gәtirmişdi, musiqiylә
kimdir? – mәn ev sahiblәrindәn әlaqәmi hiss etmәyim üçün mәnә daha
soruşdum. bir şans vermiş, daha bir imkan
yaratmışdı. Əslindә bu, nahar yox,
– Nәhayәt ki! – doktor Vejbitski torpağa, yer üzünün dağlarına,
sinәdolusu nәfәs alıb kimәsә işarә düzlәrinә, çaylarına, dәnizlәrinә,
verdi. Bundan sonra şamların işığında külәyinә, oduna, bitkilәrinә, vәhşi
balaca bir adamcığaz peyda olub heyvanlarına, öldürmәk vә hәyatı
qarşımızda dayandı. Əynindә qırçın ölümlә qidalandırmaq qüdrәtinә malik
yaxalıqlı köynәk, başında ağ, böyük olan insan әllәrinin mәharәtinә bir
aşpaz papağı vardı. Papağın altından himn idi, xalis himn.
dünyanın hәr üzünü görmüş bir cüt
qosqoca göz görünürdü, iri xallardan Bayırda cövlan edәn sәrt qışa bax-
çil-çil olmuş әllәrinin hansısa hәrflәrә mayaraq, sәdәfin, fil sümüyünün göz
bәnzәyәn göy damarcıqları vardı.
laşılmaz kәdәr hissi bürüyürdü, gümüş әydi, amma tәbәssümü sifәtindәki 2015
çәngәllәrimiz әtlә sümüyün arasına qırışların birindә qәfildәn qırıldı vә elә
girir, bıçaqlarımız әtin içindә ehmalca çıxdı ki, elә bil skripkası hәlә dә royalın Milorad Paviç. Külәyin astar üzü
çәngәlin dişlәrinә toxunurdu… üstündә qalan Manassiya Bukurun
әvәzinә tәzim edir.
Oturub gözlәyirdim. Sonradan baş
verәnlәrin hamısı mәnә dәhşәtli dәrә- – Siz bu möcüzәlәrә necә nail
cәdә lәng vә uzun görsәndi, baxma- olduğunuz barәdә nәdәnsә bizә heç
yaraq ki, sirrin açılmasınacan keçәn vaxt danışmamısınız, – doktor Vejbitski
müddәt, әslindә, bir neçә dәqiqәdәn ona dedi.
çox deyildi.
– Burda heç bir sirr yoxdur, –
Bu yemәk mәrasimindә nә varsa adamcığaz cavab verdi, – yemәk
– bitkilәr, torpağın cövhәri, dәniz hazırlamağın, aşpazlıq sәnәtinin sirri
mәhsulları, filizlәr, gümüş, od vә әt – barmaqların çevikliyindә gizlәnir.
hamısı bir-birinә qarışmışdı. Ən yaxşı Ustalığı qoruyub saxlamaqdan ötrü
yemәklәrdәn biri içәrisi istridiyә ilә hәr gün әn azı üç saat çalışmaq
doldurulmuş xәmir vә odda qızardılan lazımdır. Musiqiçi kimi…
qurudulmuş qıtıqotu idi. Birdәn mәnә
belә göründü ki, süfrәdәki istridiyәlәr Hәqiqәtәn dә hәmin gün bu ufacıq
bizim yemәyimizin qayğısına qalan, adamın әlindәn gümüş vә filizlәr,
bütün hәyatını yeganә әbәdi naharın heyvanların içalat vә sümüklәri,
bişirilmәsinә sәrf edәn vә әgәr bişirib balıqqulağı vә minerallar, at tükü, bir
qurtarsa, ömrünün sonunacan başqa sözlә, Manassiya Bukurun skripkasının
yemәk bişirmәsi daha heç vaxt futlyarındakı eyni şeylәr gәlib keçmişdi.
mümkün olmayacaq gözәgörünmәz O şeylәr ki, musiqiçi dostumun әlindә
bir ustanın sәsiylә danışır... Vә mәn hamısı eyni cür sәslәnirdi. İndi, içimdә
onu görmәk istәdim. musiqinin çoxdan susduğu bir vaxtda
o, hәmin әşyaları başqa yolla, başqa
– Bizim bu otaqda dördüncü adam üsulla hәrәkәtә gәtirmişdi, musiqiylә
kimdir? – mәn ev sahiblәrindәn әlaqәmi hiss etmәyim üçün mәnә daha
soruşdum. bir şans vermiş, daha bir imkan
yaratmışdı. Əslindә bu, nahar yox,
– Nәhayәt ki! – doktor Vejbitski torpağa, yer üzünün dağlarına,
sinәdolusu nәfәs alıb kimәsә işarә düzlәrinә, çaylarına, dәnizlәrinә,
verdi. Bundan sonra şamların işığında külәyinә, oduna, bitkilәrinә, vәhşi
balaca bir adamcığaz peyda olub heyvanlarına, öldürmәk vә hәyatı
qarşımızda dayandı. Əynindә qırçın ölümlә qidalandırmaq qüdrәtinә malik
yaxalıqlı köynәk, başında ağ, böyük olan insan әllәrinin mәharәtinә bir
aşpaz papağı vardı. Papağın altından himn idi, xalis himn.
dünyanın hәr üzünü görmüş bir cüt
qosqoca göz görünürdü, iri xallardan Bayırda cövlan edәn sәrt qışa bax-
çil-çil olmuş әllәrinin hansısa hәrflәrә mayaraq, sәdәfin, fil sümüyünün göz
bәnzәyәn göy damarcıqları vardı.
