Page 40 - "Xəzər"
P. 40
heç cür baş aça bilmirdi: axı bu necә sonra, gecә vaxtı (әgәr bu hәqiqәtәn
ola bilәrdi ki, illәr mәhbusun sifәtindә gecә idisә) kameranın qaranlığından
özününkündәn daha sürәtlә ötüb-keçir. eşidilәn öskürәk sәsi cәnab kapitan
Hәm dә bu vaxt cәnab müstәntiq fon Vitkoviçi yuxudan oyatdı. Öskürәn
xәyalından belә keçirә bilmәzdi ki, hansısa metafizik soyuqdәymәdәn
xidmәti maraqlarının predmetinә xәstәlәnmiş yad ruh idi. Amma bu,
çevrilәn bu cılız bәdәn ona tamamilә kapitan fon Vitkoviçi çox da narahat
yad olan hansısa üçüncü bir adamın etmәdi. Cәnab kapitanı narahat edәn
ruhu arasından görsәnir; o ruh ki, başqa şey idi: bu tәzә ruhun kişiyә
özünün bu şәklindә cәnab kapitan fon deyil, mәhz qadına mәxsus olduğunu
Vitkoviçin işinә qabaqcadan nәzәrdә öskürәyin tәrzindәn bilmәk әsla çәtin
tutulmayan bir çox gözlәnilmәz deyildi.
çәtinliklәr gәtirir, rәsmi tәhqiqata bütün “Yәqin kişiylә qadının ruhları da
hallarında vә bütövlüklә ciddi tәhlükә ölümlәri kimi qoşa gәzir”, – cәnab
yaradır. kapitan fon Vitkoviç fikirlәşdi vә ilk
40 Aydındır ki, gözәtçilәr dustağın dәfә yazı makinasının arxasına keçib
2015 davranışındakı hәr hansı cüzi dәyişik- yazmağa başladı. Mәhbusa heç bir
liklә әlaqәdar cәnab müstәntiqi tәcili halda, işә başlayacağı tәqdirdә hәtta
mәlumatlandırmaq barәdә ciddi müşahidә vasitәsilә dә mane olma-
göstәriş almışdılar, odur ki, öz qur- maq barәdә ciddi göstәriş almış
banlıqlarına ayıq-sayıq şәkildә nәzarәt mühafizә bunu görcәk dәrhal canlandı
edirdilәr. Öz növbәsindә mәhbus da vә makinadan çıxan sәslәri
dibindә qәrar tutduğu yad ruha diqqәtlә mәmnuncasına dinşәmәyә girişdi.
göz qoyurdu. Bu cür müşahidә altında – Nәhayәt ki! – cәnab müstәntiq
hәm bu, hәm dә digәr tәrәf üçün vaxt fon Mölk ucadan dillәndi; burnu eynәn
çox sürәtlә axıb keçirdi. Vә budur, qarnı kimi qur-qur quruldadı vә şәxsi
Milorad Paviç. Külәyin astar üzü hәmin o günәşli sәhәr artıq yetişmişdi әminlik üçün әlüstü durub kameraya
(cәnab kapitan fon Vitkoviçin qeydinә cumdu ki, hәr şeyi öz gözüylә görsün.
görә, yuxarıda, onların üzәrindә sәhәrin Makinanın tıqqıltısı kameranı başına
açılması, artıq günәşin parlaq şәfәqlәr götürmüşdü, düzdür, arada qısa
saçması yad ruha mәlum idi; özü isә fasilәlәr dә olurdu, hәrdәn hansısa
bunu bilmirdi vә bilmәsi heç mümkün hәrfin yazılışından sonra kapitan fon
dә deyildi). Vitkoviç bir müddәt әl saxlayırdı, bәzәn
Belәliklә, hәmin sәhәr cәnab kap- bir neçә dilә birdәn toxunduğu üçün
itan şәksiz belә bir qәnaәtә gәlmişdi şriftlәr ilişirdi, amma bütövlükdә iş
ki, hazırkı anda içindә olduğu vә masa lazımi sürәtlә gedirdi vә bu, arvadının
arxasında sәhәr yemәyinә әylәşәn bәdәnini, bu bәdәnin bütün incәliklәri
yad ruh onun hәqiqi ruhundan xeyli barәdәki xatirәlәri çevik әllәrinin
lәngdir. Amma bir müddәt keçәndәn yaddaşında indiyәcәn qoruyub sax-
ola bilәrdi ki, illәr mәhbusun sifәtindә gecә idisә) kameranın qaranlığından
özününkündәn daha sürәtlә ötüb-keçir. eşidilәn öskürәk sәsi cәnab kapitan
Hәm dә bu vaxt cәnab müstәntiq fon Vitkoviçi yuxudan oyatdı. Öskürәn
xәyalından belә keçirә bilmәzdi ki, hansısa metafizik soyuqdәymәdәn
xidmәti maraqlarının predmetinә xәstәlәnmiş yad ruh idi. Amma bu,
çevrilәn bu cılız bәdәn ona tamamilә kapitan fon Vitkoviçi çox da narahat
yad olan hansısa üçüncü bir adamın etmәdi. Cәnab kapitanı narahat edәn
ruhu arasından görsәnir; o ruh ki, başqa şey idi: bu tәzә ruhun kişiyә
özünün bu şәklindә cәnab kapitan fon deyil, mәhz qadına mәxsus olduğunu
Vitkoviçin işinә qabaqcadan nәzәrdә öskürәyin tәrzindәn bilmәk әsla çәtin
tutulmayan bir çox gözlәnilmәz deyildi.
çәtinliklәr gәtirir, rәsmi tәhqiqata bütün “Yәqin kişiylә qadının ruhları da
hallarında vә bütövlüklә ciddi tәhlükә ölümlәri kimi qoşa gәzir”, – cәnab
yaradır. kapitan fon Vitkoviç fikirlәşdi vә ilk
40 Aydındır ki, gözәtçilәr dustağın dәfә yazı makinasının arxasına keçib
2015 davranışındakı hәr hansı cüzi dәyişik- yazmağa başladı. Mәhbusa heç bir
liklә әlaqәdar cәnab müstәntiqi tәcili halda, işә başlayacağı tәqdirdә hәtta
mәlumatlandırmaq barәdә ciddi müşahidә vasitәsilә dә mane olma-
göstәriş almışdılar, odur ki, öz qur- maq barәdә ciddi göstәriş almış
banlıqlarına ayıq-sayıq şәkildә nәzarәt mühafizә bunu görcәk dәrhal canlandı
edirdilәr. Öz növbәsindә mәhbus da vә makinadan çıxan sәslәri
dibindә qәrar tutduğu yad ruha diqqәtlә mәmnuncasına dinşәmәyә girişdi.
göz qoyurdu. Bu cür müşahidә altında – Nәhayәt ki! – cәnab müstәntiq
hәm bu, hәm dә digәr tәrәf üçün vaxt fon Mölk ucadan dillәndi; burnu eynәn
çox sürәtlә axıb keçirdi. Vә budur, qarnı kimi qur-qur quruldadı vә şәxsi
Milorad Paviç. Külәyin astar üzü hәmin o günәşli sәhәr artıq yetişmişdi әminlik üçün әlüstü durub kameraya
(cәnab kapitan fon Vitkoviçin qeydinә cumdu ki, hәr şeyi öz gözüylә görsün.
görә, yuxarıda, onların üzәrindә sәhәrin Makinanın tıqqıltısı kameranı başına
açılması, artıq günәşin parlaq şәfәqlәr götürmüşdü, düzdür, arada qısa
saçması yad ruha mәlum idi; özü isә fasilәlәr dә olurdu, hәrdәn hansısa
bunu bilmirdi vә bilmәsi heç mümkün hәrfin yazılışından sonra kapitan fon
dә deyildi). Vitkoviç bir müddәt әl saxlayırdı, bәzәn
Belәliklә, hәmin sәhәr cәnab kap- bir neçә dilә birdәn toxunduğu üçün
itan şәksiz belә bir qәnaәtә gәlmişdi şriftlәr ilişirdi, amma bütövlükdә iş
ki, hazırkı anda içindә olduğu vә masa lazımi sürәtlә gedirdi vә bu, arvadının
arxasında sәhәr yemәyinә әylәşәn bәdәnini, bu bәdәnin bütün incәliklәri
yad ruh onun hәqiqi ruhundan xeyli barәdәki xatirәlәri çevik әllәrinin
lәngdir. Amma bir müddәt keçәndәn yaddaşında indiyәcәn qoruyub sax-
