Page 204 - "Xəzər"
P. 204
O, tәәccüblә üzümә baxdı. – Mәn demirәm.
– Nәyә görә deyirsәn? – ...
– Ona görә deyirәm ki, biz kişilәr – Bu qadınlar deyir.
çox qәddar oluruq. Alovun şölәsi nәfәs alırmış kimi
– Əlinizdәn dә heç nә gәlmir. qalxıb enirdi; mәtbәx asetilen
– Hәr şey gәlir! qoxuyurdu, kәskin iy әsәblәrimi
Nә o başa düşürdü, nә anam. qıcıqlandırır vә o vaxtlar hәyәcandan
Arvadım mәnә baxırdı, mәnimlә xali olan mәnim bu zavallı, mәhkum
danışırdı... Ax, әgәr o mәnә bәdәnimi lәrzәyә gәtirirdi.
baxmasaydı! Bacımın rәngi qaçmışdı; yaşadığı
– Bilirsәnmi, canavar kolluqda necә hәyat öz amansız nişanәsini onun
vurnuxur, qırğı buludlara necә baş gözlәrinin altına hәkk etmişdi. Mәni
vurur, ilan daşların arasında necә sevdiyi qәdәr, mәn dә onu sevirdim.
pusquda durur? – Rosario, bacım...
– ... – Paskual...
204 – Kişi onların hamısından qәzәblidi! – Hәr ikimizi pis günlәr gözlәyir.
2015 – Bunları mәnә niyә deyirsәn? – Hәr şey yoluna düşәr...
– Elә-belә! – Allah özü kömәk olsun!
İstәdim deyәm: “Çünki sizi Anam sözә qarışdı:
öldürәcәyәm!” – Onun necә yoluna düşәcәyini
Ancaq bu sözlәri dilimә gәtirә görmürәm.
bilmәdim. Arvadım rişxәndlә gülümsәyib, ilan
Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . kimi zәhәrini tökdü.
....... – Əgәr ümid Allaha qalıbsa, bundan
Mәnimlә baxışları belә ismәtli da pisi olmaz!
qadınlara tәhqir sayılacaq әxlaqsız, Allah hamıdan ucadı vә onun qartal
qaragün bacım qaldı. kimi iti gözlәri var; әn xırda şey dә
– Eşitdin? nәzәrindәn qaçmaz.
– Hә. – Əgәr Allah hәr şeyi yoluna qoysa?
– Heç vәchlә inanmazdım! – O bizi çox da sevmir...
– Mәn dә.
– İtirilmiş adam olduğumu heç vaxt Bәzәn sәbәbsiz yerә öldürürsәn;
düşünmәzdim. bunu öz tәcrübәmdәn yaxşı bilirәm.
– Sәn itirilmiş adam deyilsәn. Hәrdәn dә istәmәdәn öldürürsәn.
Külәk kolları yırğalayır, uşaqları Sadәcә, nifrәt elәyirsәn, amansızca-
öldürüb dәnizә tәrәf uçan hәmin külәk... sına nifrәt elәyirsәn, bıçağı açıb, düş-
Pәncәrә tayı yanıqlı sәslә cırıldadı. mәnin yatdığı çarpayıya sarı ayaqyalın
Rosario doluxsundu. gedirsәn. Gecәdi, ancaq pәncәrәdәn
– Niyә deyirsәn ki, itirilmiş adamam? ay işığı düşdüyündәn hәr şey aydın
– Nәyә görә deyirsәn? – ...
– Ona görә deyirәm ki, biz kişilәr – Bu qadınlar deyir.
çox qәddar oluruq. Alovun şölәsi nәfәs alırmış kimi
– Əlinizdәn dә heç nә gәlmir. qalxıb enirdi; mәtbәx asetilen
– Hәr şey gәlir! qoxuyurdu, kәskin iy әsәblәrimi
Nә o başa düşürdü, nә anam. qıcıqlandırır vә o vaxtlar hәyәcandan
Arvadım mәnә baxırdı, mәnimlә xali olan mәnim bu zavallı, mәhkum
danışırdı... Ax, әgәr o mәnә bәdәnimi lәrzәyә gәtirirdi.
baxmasaydı! Bacımın rәngi qaçmışdı; yaşadığı
– Bilirsәnmi, canavar kolluqda necә hәyat öz amansız nişanәsini onun
vurnuxur, qırğı buludlara necә baş gözlәrinin altına hәkk etmişdi. Mәni
vurur, ilan daşların arasında necә sevdiyi qәdәr, mәn dә onu sevirdim.
pusquda durur? – Rosario, bacım...
– ... – Paskual...
204 – Kişi onların hamısından qәzәblidi! – Hәr ikimizi pis günlәr gözlәyir.
2015 – Bunları mәnә niyә deyirsәn? – Hәr şey yoluna düşәr...
– Elә-belә! – Allah özü kömәk olsun!
İstәdim deyәm: “Çünki sizi Anam sözә qarışdı:
öldürәcәyәm!” – Onun necә yoluna düşәcәyini
Ancaq bu sözlәri dilimә gәtirә görmürәm.
bilmәdim. Arvadım rişxәndlә gülümsәyib, ilan
Kamilo Xose Sela. Paskual Duartenin ailәsi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . kimi zәhәrini tökdü.
....... – Əgәr ümid Allaha qalıbsa, bundan
Mәnimlә baxışları belә ismәtli da pisi olmaz!
qadınlara tәhqir sayılacaq әxlaqsız, Allah hamıdan ucadı vә onun qartal
qaragün bacım qaldı. kimi iti gözlәri var; әn xırda şey dә
– Eşitdin? nәzәrindәn qaçmaz.
– Hә. – Əgәr Allah hәr şeyi yoluna qoysa?
– Heç vәchlә inanmazdım! – O bizi çox da sevmir...
– Mәn dә.
– İtirilmiş adam olduğumu heç vaxt Bәzәn sәbәbsiz yerә öldürürsәn;
düşünmәzdim. bunu öz tәcrübәmdәn yaxşı bilirәm.
– Sәn itirilmiş adam deyilsәn. Hәrdәn dә istәmәdәn öldürürsәn.
Külәk kolları yırğalayır, uşaqları Sadәcә, nifrәt elәyirsәn, amansızca-
öldürüb dәnizә tәrәf uçan hәmin külәk... sına nifrәt elәyirsәn, bıçağı açıb, düş-
Pәncәrә tayı yanıqlı sәslә cırıldadı. mәnin yatdığı çarpayıya sarı ayaqyalın
Rosario doluxsundu. gedirsәn. Gecәdi, ancaq pәncәrәdәn
– Niyә deyirsәn ki, itirilmiş adamam? ay işığı düşdüyündәn hәr şey aydın
