Page 155 - "Xəzər"
P. 155
AY MİF VƏ Hazırladı: Əhmәd Oğuz
ƏFSANƏLƏRİ
Marala qalan dağlar 155
Dağlar marala qaldı, 2015
Otu sarala qaldı… bu söz içimizdә gül kimi pardaxlanıb Türk dünyası. Altay mif vә әfsanәlәri
mәna qazanır.
Böyüklü-kiçikli hamımızın qan
yaddaşına hopmuş bu bayatının hardan “Əsli-Kәrәm” dastanından bir misra
qopub gәldiyinin heç vaxt fәrqindә yadıma düşür:
olmamışıq. Eşidәn kimi dördcә qatar
sözün sehrinә düşmüşük; dağ ruhu, “…Qəssab olan maral əti satmasın”.
az qala әbәdiyyәt qәdәr uzun, çәkilib Ağ-qara bir film kadrı kimi uşaq
gedәcәyinә ümid qalmayan bir payız çağlarımdan bir anı xatırlayıram: Qışın
havası, yersizlik, yiyәsizlik rüzgarı soyuğu… Sabah hamıdan qabaq
vurub bizi… oyanıb, yorğanın altından tavanın
cizgilәrindә nәsә tapmağa çalışıram,
Bu bayatıdan “Altay” sözündә dә xәyallar qururam. Hәlә qalanmamış
nәsә var. Altay Yerin Tanrıya yaxın sobanın borusuna yaxın iki-üç yerdәn
olan sәmti, tәkcә adıyla içimizә işlәyәn, nazik ağ tellәr sallanıb. Anam sobanı
böyüklüyündәn doğan ağırlığı, ruhu qalayıb üstümә sarı әyilir, xәfif nöyüt
mayamıza qarışmış köhnә yurd yeridi. iyi qarışmış doğma bir qoxu gәlir. Sal-
Bәlkә bu bayatının birinci misrası da lanan ağca qurumları göstәrib nә
o dağların әsintisidi. olduğunu soruşuram.
Altay – türk qövmünün, türk soyu-
nun törәyiş yeridi. Dünyanın harasında
olur-olsun, hәr bir türk üçün bu sözün
birbaşa anlamı belәdi. Bәlkә elә buna
görәdi ki, “Altay” kәlmәsini biz türklәr
ağlımızla yox, ürәyimizlә dәrk edirik,
ƏFSANƏLƏRİ
Marala qalan dağlar 155
Dağlar marala qaldı, 2015
Otu sarala qaldı… bu söz içimizdә gül kimi pardaxlanıb Türk dünyası. Altay mif vә әfsanәlәri
mәna qazanır.
Böyüklü-kiçikli hamımızın qan
yaddaşına hopmuş bu bayatının hardan “Əsli-Kәrәm” dastanından bir misra
qopub gәldiyinin heç vaxt fәrqindә yadıma düşür:
olmamışıq. Eşidәn kimi dördcә qatar
sözün sehrinә düşmüşük; dağ ruhu, “…Qəssab olan maral əti satmasın”.
az qala әbәdiyyәt qәdәr uzun, çәkilib Ağ-qara bir film kadrı kimi uşaq
gedәcәyinә ümid qalmayan bir payız çağlarımdan bir anı xatırlayıram: Qışın
havası, yersizlik, yiyәsizlik rüzgarı soyuğu… Sabah hamıdan qabaq
vurub bizi… oyanıb, yorğanın altından tavanın
cizgilәrindә nәsә tapmağa çalışıram,
Bu bayatıdan “Altay” sözündә dә xәyallar qururam. Hәlә qalanmamış
nәsә var. Altay Yerin Tanrıya yaxın sobanın borusuna yaxın iki-üç yerdәn
olan sәmti, tәkcә adıyla içimizә işlәyәn, nazik ağ tellәr sallanıb. Anam sobanı
böyüklüyündәn doğan ağırlığı, ruhu qalayıb üstümә sarı әyilir, xәfif nöyüt
mayamıza qarışmış köhnә yurd yeridi. iyi qarışmış doğma bir qoxu gәlir. Sal-
Bәlkә bu bayatının birinci misrası da lanan ağca qurumları göstәrib nә
o dağların әsintisidi. olduğunu soruşuram.
Altay – türk qövmünün, türk soyu-
nun törәyiş yeridi. Dünyanın harasında
olur-olsun, hәr bir türk üçün bu sözün
birbaşa anlamı belәdi. Bәlkә elә buna
görәdi ki, “Altay” kәlmәsini biz türklәr
ağlımızla yox, ürәyimizlә dәrk edirik,
