Page 152 - "Xəzər"

yazılma prosesindә istifadә etmişәm. Çarlz Q. Fanka

Bura hәyat vә tәcrübәmin tarixçәsini (hüquqşünas, Andersonun
dә qatmaq olar. Mәnim gәlәcәyә dair yaxın dostu)
planlarımla fondun mәqsәdlәrinin üst-

üstә düşdüyü qәnaәtindәyәm. Hәyatda (Marion, Virciniya)
tәkcә alman vә rus teatrlarına baxmaq 1935-ci il mayın sonları
deyil, hәmçinin bu ölkәlәrin fabriklәrini

dә görmәk arzusu ilә yaşayıram. Bir Əziz Endi! Biz bura Mediaya, Pen-

yazıçı kimi vәziyyәtim bәrbaddır, çünki silvaniya ştatına çәrşәnbә günü bir
heç vaxt çoxlu pulum olmayıb. Pul neçә pyesә baxmaq üçün gәlmişik.
sarıdan hәmişә sıxıntılarım olub, amma
heç vaxt kömәk üçün mәşhur jurnallara, Sabah Baltimora yollanırıq, amma
ya kinematoqrafların üstünә qaçma- bazar günü Nyu-Yorka qayıtmaq
mışam. Digәr tәrәfdәn, bilirәm ki, yazı- niyyәtindәyik. Özümlә yazı makinasi
larımın gәliriylә yaşaya bilsәydim, pul götürmәmişәm. Başa düşdüyüm qәdәr,

152 sarıdan korluq çәkmәzdim. Elәcә dә, siz tennessililәr, yazını әlyazma halında
hardasa üç-dörd illiyә zamin durub üç deyil, çap olunmuş şәkildә oxumağı
2015 min dollar verәnim olsaydı, yazdıqla- sevirsiz.
Mәnim әhvalım yaxşılaşıb, ümid-
rımdan müәyyәn mәtnlәri sәhnәyә
qoyub xeyrini görәrdim. Tamaşaya qu- varam sәn dә pis deyilsәn. Yenә
ruluş verәcәk adamlarla müştәrәk iş işlәmәyә başlamışam – neçә aylardan
üçün Virciniyadakı fermamı da girov bәri davam edәn boşluqdan sonra
qoya bilәrәm, qışda isә sәyahәt edә- dünәn şәhәrәtrafı kiçik otellәrdәn birindә

rәm. Hansısa kitabımdan, yaxud pye- saatlarla masa arxasında oturdum.

simdәn gәlәn gәlir xәrclәrimi ödәsә, Vaxtın necә keçdiyini hiss etmirdim,

onda fondun kömәyindәn istifadә etmә- әtrafdakı hәr şeyi unutmuşdum. Sözlәr

yә dә bilәrәm. dalğa kimi axıb vәrәqә tökülürdü,

Əziz Adeliada, mәn sizә, sadәcә, ideyalar da öz-özünә gәlirdi vә hәmin

Mәktub. Şervud Anderson son vәziyyәtimi, bacara bilәcәklәrimi, dәqiqәlәrdә hәdsiz xoşbәxt idim.

öz yaradıcılıq planlarımı vә arzularımı Yox, “xoşbәxtlik” sözü dә bu hissi

danışdım. Sizә vә cәnab Mouya bu tam ifadә etmir. İnsan xoşbәxt olanda

planlarımda iştirakınıza görә hәdsiz onu dәrk elәyir, amma özünü unudur.

minnәtdaram! Mәnә kömәk edә bilmә- Bu hissi ilk dәfә yaşadığım günü

sәniz belә, sizә olan bu minnәtdarlıq xatırlayıram. Onda Çikaqoda qalırdım.

hissim zәrrә qәdәr dә azalmayacaq. O vaxta qәdәr artıq bir romanım işıq

Sәmimiyyәtlә... üzü görmüşdü. Birmirәm bu hiss özün-

dә tam olaraq nәlәri ehtiva edir: şәxsi

hәyәcanlarımı, yoxsa hәyati müşahi-

dәlәrimi? Bәlkә dә, bu, oxuduğum

romanların tәsirindәn doğurdu.