Page 130 - "Xəzər"

nә vardı – bilmirәm, amma mәn dә nәsә öyrәnmişdilәr bu barәdә? Hәtta

qeyri-ixtiyari onu tәqlid etmәk, eyni mәnә şәrbәt gәtirәn dayәmin dә

lәzzәti almaq istәyirdim... Otağımın qaşqabağı yerlә gedir, әlindәki iri dәnәli

pәncәrәsindәn mavi, dәrin sәmanın tәsbehini çevirir, dodaqaltı zikr elәyirdi.

tәrtәmiz bir parçası görünürdü. Mәnә O, şәrbәti qoyub otaqdan çıxdı, keçib

elә gәlirdi, ora qalxmaq üçün çox uzun namazını qıldı, sonra da ucadan tilavәt

bir nәrdivan tapmalıyam. Göyün o bir etmәyә başladı: “Əllahümmә, Əllahüm-

tikә tәmiz parçasının qıraqlarını ağır, mә...”

sarımtıl ölüm buludları bürümüşdü – Elә bil dirilәrin rәhmәt qazanması

bu buludların ağırlığından bütün şәhәr üzrә mәmur idim! Amma bu mәzhә-

әzilirdi... kәnin heç bir tәsiri yox idi mәnә. Əksi-

Dәhşәtli, amma mәnә lәzzәt elәyәn nә, bu cılız, gәrәksiz insanların yalan-

bir hava vardı. Niyәsini bilmirәm, amma dan, müvәqqәti olsa da, bircә anlıq

belә havada torpaq hәmişә çәkirdi belә mәnim alәmimә gәlmәsindәn

mәni – ölüm barәdә düşünmәk keçirdi lәzzәt alırdım. Bәyәm mәnim otağım
130 könlümdәn. Lakin indi, üzünün qanı elә tabut deyildi? Bәyәm daim açıq

2015 qurumamış ölüm özünün quru, sümüklü olan yatağım qәbirdәn soyuq, qәbirdәn

әllәriylә boğazımdan yapışıb mәni qaranlıq deyildi? Mәni durmadan öz

xırxalayanda son qәrarımı verdim: o ağuşuna çağıran yatağım...

fahişәni dә götürüb özümlә apara- Neçә dәfәlәrlә mәnә elә gәlmişdi

cağam. Mütlәq aparacağam! Qoy mafәnin içindәyәm. Gecәlәr isә tez-

mәndәn sonra demәsinlәr: “Allah tez otağımın kiçilib mәni necә sıxdığını

rәhmәt elәsin, öldü, canı qurtardı!” aydın duyurdum. Görәsәn, qәbirdә dә

Bu fikirlәrin çәngindә idim ki, evimin adam eyni hisslәri yaşayır? Görәsәn,

qarşısından bir tabut apardılar – üstünә ölәndәn sonra nәlәr yaşayacağını

qara örtük çәkib baş tәrәfindә bir dәnә dәqiq bilәn kimsә var?

şam yandırmışdılar. “La ilahә illәllah” Düzdür, damarlardakı qan elә o

Sadiq Hidayәt. Kor bayquş sәdaları diqqәtimi çәkdi. Dükançıların dәqiqә donur vә artıq növbәti gün bәzi

hamısı çölә çıxıb, yoldan ötәnlәrә orqanlar dağılmağa başlayır, amma

qoşulur, tabutun arxasınca azı yeddi dırnaqlar, tüklәr hәlә bir müddәt dә

addım gedirdilәr – adәt belәydi. Hәtta inkişafda olur. Bәs görәsәn, hisslәr,

qәssab belә bu savabdan pay almaq düşüncәlәr, mәsәlәn, elә nifrәtin özü

üçün yeddi addımını atıb sonra necәdir? Ürәk dayanan kimi, onlar da

dükanına döndü. Lakin xırdavatçı qoca sönür, yoxsa kiçik damarlardakı qan

yerindәn heç tәrpәnmәdi. Hamı elә donana qәdәr gizli hәyatları davam

bil tabut görәn kimi ciddilәşmişdi. Bәlkә edir?

ölümün fәlsәfәsi, axirәt hәyatı onların Ölüm öz-özlüyündә çox qorxulu

da yadına elә indicә düşmüşdü? Bәlkә hissdir, üstәlik, hәlә bir gәl öldüyünü