Page 126 - "Xəzər"

naxışlar mәni şirin yuxulardan ibarәt çalışdığı qәbr әzabını, axirәt xofunu,

bir alәmә aparırdı vә özümdәn asılı o dünyada әvәzini alacaq yaxşılıqları

olmayaraq ruhi sarsıntılarımın dadsız, gülünc bir nağıl kimi, zarafat

öhdәsindәn gәlmәk üçün tamam başqa kimi, şit yalan kimi görürdüm. Mәnә

yol tapırdım. Dua edәndә gözlәrimi uşaqkәn öyrәtdiklәri dualarınsa ölüm

yumub әllәrimi üzümün qәnşәrindә xofunun әzәmәti qarşısında heç tәsiri

açırdım. Vә özüm üçün düzәltdiyim yox idi...

bu zülmәtdә dua edir, duanın sözlәrini Ölüm qorxusu yaxamdan bәrk-bәrk,

yuxudakı kimi, qeyri-iradi, fәrqinә var- ikiәlli yapışmışdı. Fiziki ağrı çәkmә-

madan, heç bir mәsuliyyәt hiss yәnlәr mәnim bu sözlәrimi anlamazlar.

etmәdәn deyirdim. Bu sözlәr qәlbimin İndi hәyat hissim o qәdәr oyaq idi,

dәrinliklәrindәn, içdәn gәlmirdi, zira, kiçicik, hәtta ani bir sevinc neçә saatlıq

tanıdığım bir dostum, tanışımla söhbәt әzab-әziyyәtin әvәzini çıxa bilirdi.

etmәk mәnim üçün uca vә qadir Allahla Ağrı-acının var olduğunu görürәm,

danışmaqdan daha maraqlı, daha xoş lakin onların heç bir daxili anlamı,
126 idi! Allahın dәrki mәnim şüurumdan mәnası yoxdur. Bu qara camaatın

2015 çox uzaq bir şey idi... gözündә mәn әsli-kökü olmayan,

İsti vә nәm yataqda uzanarkәn bu yerdәn çıxmış birisi idim. Onlar bir za-

mәsәlәlәrin mәnim üçün heç bir manlar mәnim dә bu dünyadan

mәnası qalmırdı. Mәn heç bunu da olduğumu tamam unutmuşdular. Ən

bilmәk istәmirdim ki, Allah hәqiqәtәn dәhşәtlisi isә bu idi ki, özümü nә ölü,

mövcuddur, yoxsa o da yalnız yer nә dә diri hiss edirdim. Mәn yeriyәn,

üzündәki güclülәrin, sahibi-ixtiyarların canlı bir meyit idim vә әslindә, nә

öz hakimiyyәtlәrini möhkәmlәndirmәk, canlılar dünyasından idim, nә dә özümü

yoxsul tәәbәlәrini daha asan qarәt ölülәr dünyasının hәr bir sakini kimi

etmәk üçün uydurduğu rәmzdir? Bәlkә hiss edib ölüm vә unudulmanın hüzu-

bu sәrvәtlilәr yer üzündә özlәri üçün rundan bәhrәlәnәn birisi sayır, o

Sadiq Hidayәt. Kor bayquş yaratdıqları şad-xürrәm hәyatın adını dünyanın rahatlığından yararlana

“cәnnәt” qoyaraq onu göylәrә aid edir? bilirdim...

Mәni maraqlandıran bircә şey vardı: Gecә tiryәk manqalının yanından

sәhәrә çıxa bilәcәyәm, yoxsa yox. qalxdım, otağımın pәncәrәsindәn çölә

Ölüm, hәyat, din, iman, etiqad bu baxdım, gövdәsi qaralmış ağacla

sağlam, xoşbәxt insanlar üçün yüngül, qәssab dükanının bağlı qapısından

әylәncәli, tәxminәn elә nağıl kimi bir savayı heç nә görmәdim. Kölgәlәr bir-

şeydir! Gәlişini duyduğum ölümün, birinә qarışırdı. Hәr şeyin keçici,

onun pişvazı olan canvermәnin hәqiqәti müvәqqәti olduğunu hiss etdim.

vә reallığı ilә müqayisәdә hamının Qapqara, zülmәt sәma sısqa ulduzların

mәnә bir cәza kimi tәlqin etmәyә deşik-deşik etdiyi nimdaş çadraya