Page 120 - "Xəzər"
P. 120
tutdu oynadıq ki, gәl görәsәn!.. Sonra evin qarşısındakı sәkidә oturmuşdu.
yanımıza, deyәsәn, başqa uşaqlar da Eynәn bacısına oxşayırdı – elә bil bir
gәldi – dәqiq yadımda deyil. Birlikdә almaydı, ikiyә bölmüşdülәr: badamı
gizlәnpaç oynamaqdan doymurduq. türkmәn gözlәri, qabarıq almacığı,
Onda o fahişәnin dalınca Surәn hәssas burnu, arıq sifәti. O da oturub
gölünün qırağına getdim, o da sürüşüb sol әlinin şәhadәt barmağını sorurdu.
suya düşdü. Birtәhәr çıxardılar, ağacın Mәn qeyri-ixtiyari yaxınlaşdım, cibimi
dalında paltarını dәyişmәyә başladılar. eşәlәdim, sәhәr özümlә götürdüyüm
Mәn dә onların arxasına düşdüm. südçörәyini çıxardım, ona verib dedim:
Görәn olmasın deyә qabağına çadra “Bunu Şahcan yolladı sәnә”. Mәnim
tutmuşdular, amma ağacın dalından arvadımı “Şahcan” çağıran bir anasıydı,
gizlincә ona baxır, bütün bәdәnini bir dә o. Əlindәki südçörәyә tәrәddüdlә,
görürdüm. O isә hey gülümsünür, sol türkmәn gözlәrindәki tәbii tәәccüblә
әlinin barmağını sorurdu. Onu ağ baxırdı.
mәlәfәyә bürüdülәr, qara ipәkdәn olan Yanında oturub bәdәnini özümә
120 yaş paltarlarını da günün altına sәrdilәr. sıxdım. İsti idi bәdәni, çılpaq baldırları
2015 Sonra qoca sәrvin altında qumun elә arvadımın baldırlarına oxşayırdı.
üstünә uzandım. Suyun şırıltısı qulaq- Onun hәrәkәtlәri dә elә bacısınınkına
larıma anlaşılmaz, qırıq-qırıq sözlәr bәnzәr idi. Dodaqları isә atasınınkı
kimi çatırdı – elә bil yuxular dünya- idi. Amma atasında görüb nifrәt etdiyim
sındakı hansısa mәmlәkәtdәn söhbәt şeylәr onda, әksinә, mәni cәlb edirdi:
açırdılar. Əllәrimi qeyri-ixtiyari isti, yaş adama elә gәlirdi, bu dodaqlar uzun,
qumun içinә soxdum. Ovuclarımda çılğın bir öpüşdәn indicә ayrılıb.
sıxcaladığım qum tәsadüfәn suya Arvadımın dodaqlarına bәnzәyәn yarı-
yıxılan, indicә mәlәfәyә bürüdüklәri açıq dodaqlarından öpdüm. Dodaqla-
qızın tarım bәdәni kimi idi.... rında xiyar qabığının acıtәhәr tamı
Bilmirәm nә qәdәr keçdi, nәhayәt, vardı, adamın ağzını büzürdü. Öpә
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş yerimdәn qalxıb qeyri-ixtiyari yola bilsәydim, yәqin o fahişәnin dә
düzәldim. Dörd bir tәrәf sakit, sәssiz- dodaqları belә dadardı...
sәmirsiz idi. Getmәyinә gedirdim, Elә bu dәm atası göründü. Boynuna
amma әtrafımdakıların fәrqindә dey- şal dolamış donqarbel qoca kişi evdәn
ildim. Bütün diqqәtim addımlarımda çıxdı, mәnә fikir vermәdәn yanımızdan
idi. Elә bil getmirdim, o qara paltarlı ötdü. O, ucadan, kәsik-kәsik güldükcә
qız kimi, sürüşür, süzürdüm... Özümә çiyinlәri әsirdi. Bu elә dәhşәtli gülüş
gәlәndә, gördüm şәhәrdә – qayınata- idi, adamın bәdәninә üşütmә salırdı.
mın evinin qarşısında durmuşam. Xәcalәtdәn ölüb yerә girirdim. Hava
Bilmirәm mәni bura gәtirәn hansı hiss qaralırdı. Ayağa qalxdım. Elә bil
idi... Onun kiçik oğlu – mәnim qaynım özümdәn qaçmağa hazırlaşırdım,
yanımıza, deyәsәn, başqa uşaqlar da Eynәn bacısına oxşayırdı – elә bil bir
gәldi – dәqiq yadımda deyil. Birlikdә almaydı, ikiyә bölmüşdülәr: badamı
gizlәnpaç oynamaqdan doymurduq. türkmәn gözlәri, qabarıq almacığı,
Onda o fahişәnin dalınca Surәn hәssas burnu, arıq sifәti. O da oturub
gölünün qırağına getdim, o da sürüşüb sol әlinin şәhadәt barmağını sorurdu.
suya düşdü. Birtәhәr çıxardılar, ağacın Mәn qeyri-ixtiyari yaxınlaşdım, cibimi
dalında paltarını dәyişmәyә başladılar. eşәlәdim, sәhәr özümlә götürdüyüm
Mәn dә onların arxasına düşdüm. südçörәyini çıxardım, ona verib dedim:
Görәn olmasın deyә qabağına çadra “Bunu Şahcan yolladı sәnә”. Mәnim
tutmuşdular, amma ağacın dalından arvadımı “Şahcan” çağıran bir anasıydı,
gizlincә ona baxır, bütün bәdәnini bir dә o. Əlindәki südçörәyә tәrәddüdlә,
görürdüm. O isә hey gülümsünür, sol türkmәn gözlәrindәki tәbii tәәccüblә
әlinin barmağını sorurdu. Onu ağ baxırdı.
mәlәfәyә bürüdülәr, qara ipәkdәn olan Yanında oturub bәdәnini özümә
120 yaş paltarlarını da günün altına sәrdilәr. sıxdım. İsti idi bәdәni, çılpaq baldırları
2015 Sonra qoca sәrvin altında qumun elә arvadımın baldırlarına oxşayırdı.
üstünә uzandım. Suyun şırıltısı qulaq- Onun hәrәkәtlәri dә elә bacısınınkına
larıma anlaşılmaz, qırıq-qırıq sözlәr bәnzәr idi. Dodaqları isә atasınınkı
kimi çatırdı – elә bil yuxular dünya- idi. Amma atasında görüb nifrәt etdiyim
sındakı hansısa mәmlәkәtdәn söhbәt şeylәr onda, әksinә, mәni cәlb edirdi:
açırdılar. Əllәrimi qeyri-ixtiyari isti, yaş adama elә gәlirdi, bu dodaqlar uzun,
qumun içinә soxdum. Ovuclarımda çılğın bir öpüşdәn indicә ayrılıb.
sıxcaladığım qum tәsadüfәn suya Arvadımın dodaqlarına bәnzәyәn yarı-
yıxılan, indicә mәlәfәyә bürüdüklәri açıq dodaqlarından öpdüm. Dodaqla-
qızın tarım bәdәni kimi idi.... rında xiyar qabığının acıtәhәr tamı
Bilmirәm nә qәdәr keçdi, nәhayәt, vardı, adamın ağzını büzürdü. Öpә
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş yerimdәn qalxıb qeyri-ixtiyari yola bilsәydim, yәqin o fahişәnin dә
düzәldim. Dörd bir tәrәf sakit, sәssiz- dodaqları belә dadardı...
sәmirsiz idi. Getmәyinә gedirdim, Elә bu dәm atası göründü. Boynuna
amma әtrafımdakıların fәrqindә dey- şal dolamış donqarbel qoca kişi evdәn
ildim. Bütün diqqәtim addımlarımda çıxdı, mәnә fikir vermәdәn yanımızdan
idi. Elә bil getmirdim, o qara paltarlı ötdü. O, ucadan, kәsik-kәsik güldükcә
qız kimi, sürüşür, süzürdüm... Özümә çiyinlәri әsirdi. Bu elә dәhşәtli gülüş
gәlәndә, gördüm şәhәrdә – qayınata- idi, adamın bәdәninә üşütmә salırdı.
mın evinin qarşısında durmuşam. Xәcalәtdәn ölüb yerә girirdim. Hava
Bilmirәm mәni bura gәtirәn hansı hiss qaralırdı. Ayağa qalxdım. Elә bil
idi... Onun kiçik oğlu – mәnim qaynım özümdәn qaçmağa hazırlaşırdım,
