Page 106 - "Xəzər"

hesabsız kölgәlәrimi görürәm. Lakin artıq, çürüyüb gedib, amma bu iki

beli bükülmüş kölgәmә öz hәyatımı “mәn” arasında heç bir sәrhәd, heç

açmaq üçün, әvvәlcә gәrәk nәlәrisә bir uçurum yoxdur. Mәn özüm barәdә

ona danışam axı. Uşaqlığım, sevgim, danışmalıyam, amma nәdәn başlayım,

şәhvәt vә ehtiraslarım, toyum, ölü- bilmirәm. Ömür elә başdan-ayağa

mümlә bağlı gör nә qәdәr hadisәlәr hekayәdir, nağıldır onsuz da. Mәn bu

var! Vә onların heç biri hәqiqәtә uyğun salxımı sıxmalıyam vә şirәsini damcı-

deyil. Mәn bu nağıllardan, rәvayәtlәr- damcı bu qoca kölgәnin boğazına

dәn, söz oyunlarından çoxdan bezmi- süzmәliyәm...

şәm. Nәdәn başlayım, görәsәn? Axı

Çalışacağam, bu üzüm salxımını beynimdә qaynaşan fikirlәr indicә

sıxıb şirәsini son qәtrәsinә kimi çıxarım. yaranıb, onların nә bir dәqiqә, nә dә
Bәs bu şirәdә, heç olmasa, bircә qәtrә bir saat әvvәlә heç bir aidiyyәti yoxdur.
hәqiqәt olacaqmı?! Bax, bunu bilmirәm. Dünәn baş vermiş bir hadisә mәnim
Mәn bimirәm ki, hardayam; bilmirәm üçün min il bundan әvvәlki hadisәdәn
106 ki, başımın üstündәki bu bir parça daha cansız, daha köhnә ola bilәr.
Amma bir mәsәlә dә var: bәlkә
2015 sәma, ayağımın altındakı torpaq hansı
şәhәrinkidir. Hәr halda, heç nәyә әmin hәyatla bütün әlaqәlәrimi kәsәndәn
bәri, keçmiş gözlәrim qarşısında daha
deyilәm. Mәn o qәdәr ziddiyyәtli şeylәr aydın canlanır.
görmüşәm, o qәdәr söhbәtlәr eşitmi-
şәm, baxışlarım o qәdәr әşyaların Keçmiş, gәlәcәk, saatlar, aylar, illәr
– mәnim üçün hamısı birdir. Uşaqlıq,
üzәrindәn sürüşәrәk keçib ki... Bu qocalıq – bunlar boş sözlәrdәn başqa
şeylәrin ruhu onların nazik üst qatının bir şey deyil. Onların yalnız adi adamlar
altında gizlәnib. Elә ona görә daha üçün, qara camaat üçün nәsә bir
heç nәyә inanmıram. Mәn elә indi dә mәnası var – mәn “qara camaat”
әşyaların reallığına, onların maddiliyinә sözünü zorla tapdım – mötәdil şәraitdә
inanmıram. Bilmirәm hәyәtin bir yaşamağa öyrәşmiş hәmin adamlar
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş küncündә atılıb qalmış hәvәngdәstәnin üçün, yalnız onlar üçün hәyat ilin
reallığına inanmaq olarmı? Lap elә fәsillәrinә bölünür vә elә mötәdil iqlimdә

onu barmağınla tıqqıldadıb soruşsan ilin fәsillәri kimi olur.

ki, yerindәdirmi, burda sabit durubmu, Lakin mәnim hәyatım ilin yalnız bir

ümumiyyәtlә, realdırmı vә sualına fәslindәn ibarәt idi – hansısa soyuq

müsbәt cavab alsan belә, hәvәngdәs- bir ölkәdә, әbәdi zülmәtdә keçәn bütöv

tәyә inanmaq olar? Bimirәm... bir ömür kimi vә bu zaman içimdә

Yәni mәn qeyri-adi, fәrqli insanam? daim bir alov yanır, mәni şam kimi

Heç bunu da bilmirәm. Ancaq lap elә gilә-gilә әridir.

indicә, güzgüyә baxanda tanımadım Otağımın ibarәt olduğu bu dörd

özümü. Yox, o biri, әvvәlki “mәn” ölüb divarın arasında, mәni әhatә edәn qa-