Page 104 - "Xəzər"
P. 104
vә rәngarәng formalarla dolu bir alәmә. önündә bir-birinin dalınca çoxdan
Bәs sonra?.. Sonra isә xәyallarımın unutduğum lövhәlәr açılırdı. Bir anlıq
sapı qırılır, bu forma vә rәnglәrin huşum getdi. Özümә gәlәndә, lap
arasında görünmәz olurdu. Dalğaların xırda bir otaqda idim. Özü dә elә bir
qoynuna düşdüm – mehriban, yüngül, vәziyyәtdәydim, özümә dә qәribә gәldi.
mәni ağuşunda qucan dalğaların. Amma bu vәziyyәtim mәnim üçün hәm
Ürәyimin döyüntüsünü, damarlarımda dә son dәrәcә tәbii idi...
qanın axışını duyurdum. Bu halım Oyandığım bu dünyada hәr şey
mәnә mәnalı, lәzzәt dolu anlar bağış- mәnә o qәdәr tanış, o qәdәr yaxın idi,
ladı. Kaş indi elә bir yuxuya gedәydim elә bil yaşadığım mühitdәn, keçmiş
ki, hәr şey bir anda unudulaydı. Kaş hәyatımdan çox buna bağlı idim. Bu
mümkün olaydı! Kaş bitmәyәydi bu mәnim real hәyatımın inikası idi sanki;
halım! Bu rәnglәrin, bu işığın, bu tamam başqa bir dünya idi, amma
melodiyanın içindә qәrq ola bilәydim. mәnim öz dünyama o qәdәr bağlılığı
Elә qәrq olaydım ki, dalğalar böyüyüb- vardı, elә bil doğma bir mühitә
104 böyüyüb dünyanı tutaydı – bax, arzuma dönmüşdüm; elә bil hansısa qәdim,
2015 onda qovuşardım. amma eyni zamanda çox yaxın vә
Yavaş-yavaş içimi bir biganәlik sardı simsar dünyada tәzәdәn doğulmuş-
– canımda xoş bir halsızlıq duydum. dum.
Bu halsızlıq elә bil mehriban dalğa- Hava hәlә dә qaralmaqda idi.
larıyla bütün vücudumu yuyurdu. Sonra Otağımdakı taxçada bir yağ çırağı
birdәn hiss elәdim: hәyatımın çarxı, yanırdı, küncdә yatacaq salınmışdı.
deyәsәn, geriyә fırlanır. Yavaş-yavaş Mәn oyaq idim, hiss edirdim, bәdәnim
uşaqlığıma döndüm, tamam unutdu- od tutub yanır. Boynumdakı şal,
ğum sәhnәlәr gözlәrim önündәn kino әynimdәki әba qan lәkәlәri içindәydi.
lenti kimi ötüb-keçdi. Yalnız görmәk Əllәrim dә qanlı idi. Lakin canımdakı
deyildi bu – mәn hәmin hadisәlәrin qızdırma, başımdakı gicәllәnmә ilә
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş iştirakçısıydım, hiss edirdim hәr şeyi. yanaşı, içimdә bir hәyәcan, bir
Boyum anbaan kiçilir, gәnclәşir, uşaq- nigarançılıq vardı vә bu hisslәr indi
laşırdım vә birdәn bu xәyalat pozulub paltarımdakı qan izlәrini tәmizlәmәk
dumanlandı, qaralıb itdi. Mәnә elә istәyindәn daha güclü idi. Bir fikir tәqib
gәldi, dibi görünmәdiyindәn adama edirdi mәni – polis indicә gәlib mәni
qapqara gәlәn bir quyunun üzәrindә hәbs edәcәk, axı elә әvvәllәr dә
bәdәnim nazik qarmaqdan asılı qalıb. tutulacağımı hәmişә gözlәyirdim. Lakin
Sonra birdәn qopdum, dibsizliyә uç- qәrara gәlmişdim: tutulmamışdan
dum, qarşımı kәsәn heç nә yox idi. taxçadakı zәhәr kimi acı şәrabdan bir
Nәhayәtsiz bir gecәnin zülmәtindә dib- piyalә doldurub başıma çәkim. Bütün
siz uçurumla uçur, uçurdum. Gözlәrim bunları qәlәmә almaq onda mәnә
Bәs sonra?.. Sonra isә xәyallarımın unutduğum lövhәlәr açılırdı. Bir anlıq
sapı qırılır, bu forma vә rәnglәrin huşum getdi. Özümә gәlәndә, lap
arasında görünmәz olurdu. Dalğaların xırda bir otaqda idim. Özü dә elә bir
qoynuna düşdüm – mehriban, yüngül, vәziyyәtdәydim, özümә dә qәribә gәldi.
mәni ağuşunda qucan dalğaların. Amma bu vәziyyәtim mәnim üçün hәm
Ürәyimin döyüntüsünü, damarlarımda dә son dәrәcә tәbii idi...
qanın axışını duyurdum. Bu halım Oyandığım bu dünyada hәr şey
mәnә mәnalı, lәzzәt dolu anlar bağış- mәnә o qәdәr tanış, o qәdәr yaxın idi,
ladı. Kaş indi elә bir yuxuya gedәydim elә bil yaşadığım mühitdәn, keçmiş
ki, hәr şey bir anda unudulaydı. Kaş hәyatımdan çox buna bağlı idim. Bu
mümkün olaydı! Kaş bitmәyәydi bu mәnim real hәyatımın inikası idi sanki;
halım! Bu rәnglәrin, bu işığın, bu tamam başqa bir dünya idi, amma
melodiyanın içindә qәrq ola bilәydim. mәnim öz dünyama o qәdәr bağlılığı
Elә qәrq olaydım ki, dalğalar böyüyüb- vardı, elә bil doğma bir mühitә
104 böyüyüb dünyanı tutaydı – bax, arzuma dönmüşdüm; elә bil hansısa qәdim,
2015 onda qovuşardım. amma eyni zamanda çox yaxın vә
Yavaş-yavaş içimi bir biganәlik sardı simsar dünyada tәzәdәn doğulmuş-
– canımda xoş bir halsızlıq duydum. dum.
Bu halsızlıq elә bil mehriban dalğa- Hava hәlә dә qaralmaqda idi.
larıyla bütün vücudumu yuyurdu. Sonra Otağımdakı taxçada bir yağ çırağı
birdәn hiss elәdim: hәyatımın çarxı, yanırdı, küncdә yatacaq salınmışdı.
deyәsәn, geriyә fırlanır. Yavaş-yavaş Mәn oyaq idim, hiss edirdim, bәdәnim
uşaqlığıma döndüm, tamam unutdu- od tutub yanır. Boynumdakı şal,
ğum sәhnәlәr gözlәrim önündәn kino әynimdәki әba qan lәkәlәri içindәydi.
lenti kimi ötüb-keçdi. Yalnız görmәk Əllәrim dә qanlı idi. Lakin canımdakı
deyildi bu – mәn hәmin hadisәlәrin qızdırma, başımdakı gicәllәnmә ilә
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş iştirakçısıydım, hiss edirdim hәr şeyi. yanaşı, içimdә bir hәyәcan, bir
Boyum anbaan kiçilir, gәnclәşir, uşaq- nigarançılıq vardı vә bu hisslәr indi
laşırdım vә birdәn bu xәyalat pozulub paltarımdakı qan izlәrini tәmizlәmәk
dumanlandı, qaralıb itdi. Mәnә elә istәyindәn daha güclü idi. Bir fikir tәqib
gәldi, dibi görünmәdiyindәn adama edirdi mәni – polis indicә gәlib mәni
qapqara gәlәn bir quyunun üzәrindә hәbs edәcәk, axı elә әvvәllәr dә
bәdәnim nazik qarmaqdan asılı qalıb. tutulacağımı hәmişә gözlәyirdim. Lakin
Sonra birdәn qopdum, dibsizliyә uç- qәrara gәlmişdim: tutulmamışdan
dum, qarşımı kәsәn heç nә yox idi. taxçadakı zәhәr kimi acı şәrabdan bir
Nәhayәtsiz bir gecәnin zülmәtindә dib- piyalә doldurub başıma çәkim. Bütün
siz uçurumla uçur, uçurdum. Gözlәrim bunları qәlәmә almaq onda mәnә
