Page 100 - "Xəzər"

Qoca yenә adamı çiyrindirәn qırıq- idi, arasından heç qıl da keçmәzdi...

qırıq gülüşüylә, amma bir az qüssәli Amma istәdim sonuncu dәfә, heç ol-

pıqqıldadı: “Gәrәk deyil, eyb etmәz, masa, gözümün ucuyla baxım ona.

evini tanıyıram da. Özü dә bir mәsәlә Ətrafa göz gәzdirdim – kimsә görün-

var axı: qәbiri qazanda muzdumu mürdü. Açarı cibimdәn çıxartdım,

aldım – qәdim Rey şәhәrindәn qalan çamadanı açdım, qapağı qaldırdım,

kuzә. Görmәdin?” qara paltarın bir küncünü qatlayanda

Başını qaldırmadan qәhqәhә çәkdi. qan laxtaları vә qaynaşan qurdlar

Danışa-danışa elә gülürdü ki, çiyinlәri arasından qәflәtәn cansız baxışları

әsirdi. Qoltuğuna vurduğu kuzәni mәnә zillәnmiş bir cüt iri, zil qara göz
dәsmalına bir dә sәliqәylә bükdü, gördüm – mәnim hәyatım onların
arabaya tәrәf gedib qәribә bir zirәkliklә zülmәtinә gömülmüşdü. Qapağı tәlәsik
qozlaya qalxdı. Qamçı havada şaqqıl- örtdüm, üstünü torpaqlayıb bәrkitmәk
dadı, atlar ağır nәfәs ala-ala yerindәn üçün әmәllicә tapdaladım. Gedib mavi
tәrpәndi. Boyunlarındakı zınqırovların nilufәr kolu gәtirdim, qәbrinin başında
100 ahәngi nәm havada adama lap qәribә әkdim. Bir az çınqıl, qum sәpdim
2015 gәlirdi. Az sonra hәr şey duman içindә üstünә – kimsә onu torpaqdan
әridi.
Tәk qalan kimi dәrindәn nәfәs seçmәsin, mәzar olduğunu duymasın
deyә. İşimi o qәdәr sәliqәylә gördüm
aldım. Elә bil çiynimdәn ağır yük ki, qәbrin yerini heç özüm dә seçә
götürülmüşdü. İçimdә qәribә bir hüzur
baş qaldırıb bütün vücuduma hakim bilmәzdim.
Üst-başıma göz gәzdirdim –
kәsilmişdi. Ətrafa göz gәzdirdim. Dörd
yanı maviyә çalan tәpәlәr, dağlar olan paltarım cırılıb torpağa bulaşmışdı,
kiçik bir dәrәdәydim. Bәzi tәpәlәrin üstündә qara qan laxtaları vardı.
üstündә qalın kәrpicdәn tikilmiş qәdim Başımın üstündә iki yaşıl milçәk
divarlar, onların qalıqları gözә dәyirdi, vızıltıyla dövrә vurur, bәdәnimә
susuz çay yatağı lap yaxında idi. daraşmış xırda qurdlar tәrpәşirdi. Qan
Sadiq Hidayәt. Kor bayquş Gözdәn-könüldәn uzaq, sәssiz- lәkәlәrini tәmizlәmәk istәdim, lakin

sәmirsiz bir guşә idi. Yaman sevinirdim. pencәyimin qolunu tüpürcәyimlә isladıb

Öz-özümә fikirlәşirdim ki, bu iri gözlәrin nә qәdәr sürtdümsә, faydası olmadı,

sahibi ölüm yuxusuna deyil, adi yuxuya lәkәlәr әksinә, islanıb yayıldı, bir az

getmiş olsaydı, oyananda özünә layiq, da pis göründü. İndi yapışqanlı qanın

әl-ayaqdan, başqa ölülәrdәn uzaq, soyuğunu bütün bәdәnimdә hiss

sakit bir yerdә olduğunu görüb edirdim...

sevinәrdi, axı onun hәyatı da yad Şәr qarışırdı. Göydәn narın yağış

gözlәrdәn uzaqlarda keçmişdi. әlәnirdi. Araba tәkәrlәrinin izini tutub

Çamadanı ehmalca qaldırıb çalaya yola düzәldim. Hava tam qaralanda

endirdim. Çala düz çamadan boyda isә izi itirdim. Bu qatı zülmәtdә hara