Page 9 - 2017-4
P. 9
nda olmuşdu. Dəqiq xatırlayıram ki, tabdan qaldırmadım, ümid eləyirdim ki, 9
bütün bu illər ərzində, ən azından, üç də- miss Kenton üzr istəyib gedəcək. Bir ne- 2017
fə mənim bufet otağıma gül qoymağa çə saniyədən sonra yenə səsini eşitdim:
cəhd eləyib, ancaq ola bilsin, yanılıram – Kazuo İşiquro. O günlərdən qalanlar
həmin axşam heç də gül gətirməmişdi. – Maraqlıdı, nə oxuyursunuz, mister
Hər halda, onu qeyd etməliyəm ki, çoxil- Stivens?
lik işgüzar münasibətlərə baxmayaraq,
heç vaxt imkan verməmişəm ki, təsərrü- – Kitab oxuyuram, miss Kenton.
fat müdirəsi mənim bufet otağıma kefi is- – Bunu görürəm, mister Stivens. An-
təyəndə gəlsin. Şəxsən mənim üçün eşik- caq hansı kitab olduğu mənim üçün ma-
ağasının bufet otağı – əsas postdur, ev- raqlıdı.
dəki bütün proseslərin idarə olunduğu Başımı qaldırdım ki, miss Kenton mə-
mərkəz, hərbi əməliyyatın idarə olundu- nə yaxınlaşır. Kitabı örtdüm, sinəmə sı-
ğu baş qərargahdır; hər şey məhz mənim xıb ayağa qalxdım.
müəyyən etdiyim qaydada, nizamda ol- – Doğrusu, miss Kenton, – dedim, –
malıdır. Mən o eşikağalarından deyiləm məcburam xahiş eləyəm ki, tək qalmaq
ki, hər cür məsələ ilə bağlı kim gəlsə, ba- istəyimlə hesablaşasınız.
şını bufet otağına soxsun. Aydındır ki, – Axı niyə kitabdan bərk-bərk yapış-
evdəki prosesləri sakitcə idarə etmək üçün mısınız, mister Stivens? Düşünmək olar
eşikağasının bufet otağı evdə istənilən ki, ədəbsiz kitabdı.
kənar müdaxilədən mühafizə edilən ye- – Zati-alilərinin kitab rəfində, sizin de-
ganə yer olmalıdır. diyiniz kimi, “ədəbsiz” kitab heç vaxt ola
bilməz.
Həmin axşam miss Kenton qəfil içəri – Mənə deyiblər ki, bir çox elmi kitab-
girəndə peşəmlə bağlı işlə məşğul olmur- larda bəzən ədəbsiz yerlərə rast gəlinir,
dum. Sakit keçən həftənin iş günü başa ancaq özüm cəsarət eləyib baxmamışam.
çatırdı, mən də az-az ələ düşən asudə Mister Stivens, xahiş edirəm, göstərin,
vaxtdan istifadə eləyirdim. Dediyim kimi, görüm nə oxuyursunuz.
miss Kentonun gül vazası ilə içəri girdiyi- – Miss Kenton, məni rahat buraxma-
nə əmin deyiləm, ancaq nə ilə məşğul ol- nızı xahiş etməyə məcburam. Bir neçə
duğumu gördüyünü yaxşı xatırlayıram. dəqiqəlik asudə vaxtımda məndən belə
inadla əl çəkməməyiniz inanılmazdı.
– Mister Stivens, axşamlar sizin otaq Ancaq miss Kenton mənə lap yaxın-
gündüzlər olduğundan da cansıxıcı görü- laşırdı və etiraf edim ki, belə vəziyyətdə
nür. Lampanın işığı çox zəifdi, məgər be- özümü necə aparacağımı bilmədiyimdən
lə işıqda oxumaq olar?! bir az karıxmışdım. Kitabı kontor stolu-
nun siyirməsinə atıb açarla bağlamaq is-
– Minnətdaram, miss Kenton, məni tədim, ancaq bu, qeyri-təbii çıxacaqdı.
tamamilə qane edir. Kitabı sinəmə sıxıb geri çəkildim.
– Mister Stivens, xahiş edirəm, kitabı
– Doğru sözümdü, mister Stivens, bu göstərin, – miss Kenton üstümə gələ-gə-
otaq həbsxana kamerasına oxşayır. Küncə lə təkrar elədi, – mən gedim, siz də könül
ensiz taxt qoyulsa, məhkumların burada xoşluğu ilə yenə oxuyarsınız. Axı bu ne-
edamdan əvvəl son saatlarını keçirdiklə- cə kitabdı ki, baxmağa qoymursunuz?
rinə inanmaq olar.
Ola bilər, ona necəsə etiraz elədim,
indi xatırlamıram. Hər halda, başımı ki-
bütün bu illər ərzində, ən azından, üç də- miss Kenton üzr istəyib gedəcək. Bir ne- 2017
fə mənim bufet otağıma gül qoymağa çə saniyədən sonra yenə səsini eşitdim:
cəhd eləyib, ancaq ola bilsin, yanılıram – Kazuo İşiquro. O günlərdən qalanlar
həmin axşam heç də gül gətirməmişdi. – Maraqlıdı, nə oxuyursunuz, mister
Hər halda, onu qeyd etməliyəm ki, çoxil- Stivens?
lik işgüzar münasibətlərə baxmayaraq,
heç vaxt imkan verməmişəm ki, təsərrü- – Kitab oxuyuram, miss Kenton.
fat müdirəsi mənim bufet otağıma kefi is- – Bunu görürəm, mister Stivens. An-
təyəndə gəlsin. Şəxsən mənim üçün eşik- caq hansı kitab olduğu mənim üçün ma-
ağasının bufet otağı – əsas postdur, ev- raqlıdı.
dəki bütün proseslərin idarə olunduğu Başımı qaldırdım ki, miss Kenton mə-
mərkəz, hərbi əməliyyatın idarə olundu- nə yaxınlaşır. Kitabı örtdüm, sinəmə sı-
ğu baş qərargahdır; hər şey məhz mənim xıb ayağa qalxdım.
müəyyən etdiyim qaydada, nizamda ol- – Doğrusu, miss Kenton, – dedim, –
malıdır. Mən o eşikağalarından deyiləm məcburam xahiş eləyəm ki, tək qalmaq
ki, hər cür məsələ ilə bağlı kim gəlsə, ba- istəyimlə hesablaşasınız.
şını bufet otağına soxsun. Aydındır ki, – Axı niyə kitabdan bərk-bərk yapış-
evdəki prosesləri sakitcə idarə etmək üçün mısınız, mister Stivens? Düşünmək olar
eşikağasının bufet otağı evdə istənilən ki, ədəbsiz kitabdı.
kənar müdaxilədən mühafizə edilən ye- – Zati-alilərinin kitab rəfində, sizin de-
ganə yer olmalıdır. diyiniz kimi, “ədəbsiz” kitab heç vaxt ola
bilməz.
Həmin axşam miss Kenton qəfil içəri – Mənə deyiblər ki, bir çox elmi kitab-
girəndə peşəmlə bağlı işlə məşğul olmur- larda bəzən ədəbsiz yerlərə rast gəlinir,
dum. Sakit keçən həftənin iş günü başa ancaq özüm cəsarət eləyib baxmamışam.
çatırdı, mən də az-az ələ düşən asudə Mister Stivens, xahiş edirəm, göstərin,
vaxtdan istifadə eləyirdim. Dediyim kimi, görüm nə oxuyursunuz.
miss Kentonun gül vazası ilə içəri girdiyi- – Miss Kenton, məni rahat buraxma-
nə əmin deyiləm, ancaq nə ilə məşğul ol- nızı xahiş etməyə məcburam. Bir neçə
duğumu gördüyünü yaxşı xatırlayıram. dəqiqəlik asudə vaxtımda məndən belə
inadla əl çəkməməyiniz inanılmazdı.
– Mister Stivens, axşamlar sizin otaq Ancaq miss Kenton mənə lap yaxın-
gündüzlər olduğundan da cansıxıcı görü- laşırdı və etiraf edim ki, belə vəziyyətdə
nür. Lampanın işığı çox zəifdi, məgər be- özümü necə aparacağımı bilmədiyimdən
lə işıqda oxumaq olar?! bir az karıxmışdım. Kitabı kontor stolu-
nun siyirməsinə atıb açarla bağlamaq is-
– Minnətdaram, miss Kenton, məni tədim, ancaq bu, qeyri-təbii çıxacaqdı.
tamamilə qane edir. Kitabı sinəmə sıxıb geri çəkildim.
– Mister Stivens, xahiş edirəm, kitabı
– Doğru sözümdü, mister Stivens, bu göstərin, – miss Kenton üstümə gələ-gə-
otaq həbsxana kamerasına oxşayır. Küncə lə təkrar elədi, – mən gedim, siz də könül
ensiz taxt qoyulsa, məhkumların burada xoşluğu ilə yenə oxuyarsınız. Axı bu ne-
edamdan əvvəl son saatlarını keçirdiklə- cə kitabdı ki, baxmağa qoymursunuz?
rinə inanmaq olar.
Ola bilər, ona necəsə etiraz elədim,
indi xatırlamıram. Hər halda, başımı ki-
