Page 65 - 2017-4
P. 65
rÜŞ
“Mənioradagözləsən!
Oqaranlıqvadidəgörüşəcəyəmsəninlə!”
(ÇiçesteryepiskopuHenriKinqinarvadının
məzardaşındakıepitafiya)
B aşıbəlalı və müəmmalı insan! qadının gözəlliyi və dar kanalla üzən “Ro- 65
Öz xəyallarının qurbanı olan, ma dahisi” qondolası yadımdadır. 2017
gənclik ehtiraslarının alovun-
da yanan adam! Yenə gözümün önündə- Gözəl gecə idi. Piazzadakı iri saat iki- edqar Po. Görüş
sən; yox, yox, səni ruhların soyuq vadi- ni göstərirdi. Kampanila bağında gəzən-
sində dolaşan vəziyyətdə görmürəm, ək- lər çıxıb getmişdilər, oralar səssizliyə qərq
sinə, təsəvvürümdə necə olmalısansa, olmuşdu, qədim Dojlar sarayında da bütün
elə o cür canlanırsan – əsrarəngiz dəni- işıqları söndürmüşdülər. Böyük kanalla
zin qoynunda yerləşən doğma vətənin Piazzadan evə qayıdırdım. Mindiyim qon-
Venesiyada, qarma-qarışıq kabuslar şə- dola Müqəddəs Mark kanalının girişinə
hərində şad-xürrəm, xoşbəxt ömür çatanda gecənin qaranlığında qəfildən bir
sürürsən. Bu şəhərdə geniş və hündür qadının ürəkdağlayan ah-naləsini eşitdim.
pəncərəli saraylar səssiz suyun içində O səs bağrımı yardı, yerimdən dik atıl-
dərin qəm dəryasına batıb. Hə! Təkrar dım, qayıqçı da diksindi, əlindəki yeganə
edirəm: təsəvvürümdə səni, necə olmalı- avar suya düşdü, qaranlıqda avarı tap-
sansa, elə o cür canlandırıram. Əlbəttə, maq mümkün olmadı. Ora suyun Böyük
yaşadığımız dünyadan savayı bir aləm kanaldan Kiçik kanala axan yeridir, ona
də var: burada insanların düşüncəsindən görə də axın bizi qoynuna alıb apardı. İri
başqa digər fikirlər də mövcuddur, orada qara çalağan kimi sakitcə Ah-Vay
bir sofistin gəldiyi qənaətdən fərqli digər körpüsünə doğru üzməyə başladıq. Qə-
mülahizələr də var. Kimin cürəti çatar ki, fildən Dojlar sarayının pəncərələrində və
səni məhşər ayağına çəksin? Sənin gözəl pilləkənlərində gur işıqlar yandı, vahiməli
həyatına kim tənə ilə yanaşa bilər? Göstər zülmət yerini saxta gündüzə verdi.
mənə o adamı – sənin həyat tərzini puç
bir şey, mənasız məşğuliyyət hesab edə- Körpə hündür binanın yuxarı pəncə-
ni göstər! rəsindən, anasının əlindən sürüşüb də-
Bu hadisə Venesiyada, “Ponte dei rin, bulanıq kanala düşmüşdü. Sakit su-
Sospiri” – Ah-Vay körpüsündə baş ver- lar onu çənginə almışdı, yaxınlıqda min-
mişdi. Üçüncü, ya da dördüncü dəfə idi
ki, haqqında danışdığım adamla orada
görüşürdüm. Həmin anları çox dumanlı
xatırlayıram. Amma – məgər heç unuda
bilərəmmi? – gecəyarı, Ah-Vay körpüsü,
“Mənioradagözləsən!
Oqaranlıqvadidəgörüşəcəyəmsəninlə!”
(ÇiçesteryepiskopuHenriKinqinarvadının
məzardaşındakıepitafiya)
B aşıbəlalı və müəmmalı insan! qadının gözəlliyi və dar kanalla üzən “Ro- 65
Öz xəyallarının qurbanı olan, ma dahisi” qondolası yadımdadır. 2017
gənclik ehtiraslarının alovun-
da yanan adam! Yenə gözümün önündə- Gözəl gecə idi. Piazzadakı iri saat iki- edqar Po. Görüş
sən; yox, yox, səni ruhların soyuq vadi- ni göstərirdi. Kampanila bağında gəzən-
sində dolaşan vəziyyətdə görmürəm, ək- lər çıxıb getmişdilər, oralar səssizliyə qərq
sinə, təsəvvürümdə necə olmalısansa, olmuşdu, qədim Dojlar sarayında da bütün
elə o cür canlanırsan – əsrarəngiz dəni- işıqları söndürmüşdülər. Böyük kanalla
zin qoynunda yerləşən doğma vətənin Piazzadan evə qayıdırdım. Mindiyim qon-
Venesiyada, qarma-qarışıq kabuslar şə- dola Müqəddəs Mark kanalının girişinə
hərində şad-xürrəm, xoşbəxt ömür çatanda gecənin qaranlığında qəfildən bir
sürürsən. Bu şəhərdə geniş və hündür qadının ürəkdağlayan ah-naləsini eşitdim.
pəncərəli saraylar səssiz suyun içində O səs bağrımı yardı, yerimdən dik atıl-
dərin qəm dəryasına batıb. Hə! Təkrar dım, qayıqçı da diksindi, əlindəki yeganə
edirəm: təsəvvürümdə səni, necə olmalı- avar suya düşdü, qaranlıqda avarı tap-
sansa, elə o cür canlandırıram. Əlbəttə, maq mümkün olmadı. Ora suyun Böyük
yaşadığımız dünyadan savayı bir aləm kanaldan Kiçik kanala axan yeridir, ona
də var: burada insanların düşüncəsindən görə də axın bizi qoynuna alıb apardı. İri
başqa digər fikirlər də mövcuddur, orada qara çalağan kimi sakitcə Ah-Vay
bir sofistin gəldiyi qənaətdən fərqli digər körpüsünə doğru üzməyə başladıq. Qə-
mülahizələr də var. Kimin cürəti çatar ki, fildən Dojlar sarayının pəncərələrində və
səni məhşər ayağına çəksin? Sənin gözəl pilləkənlərində gur işıqlar yandı, vahiməli
həyatına kim tənə ilə yanaşa bilər? Göstər zülmət yerini saxta gündüzə verdi.
mənə o adamı – sənin həyat tərzini puç
bir şey, mənasız məşğuliyyət hesab edə- Körpə hündür binanın yuxarı pəncə-
ni göstər! rəsindən, anasının əlindən sürüşüb də-
Bu hadisə Venesiyada, “Ponte dei rin, bulanıq kanala düşmüşdü. Sakit su-
Sospiri” – Ah-Vay körpüsündə baş ver- lar onu çənginə almışdı, yaxınlıqda min-
mişdi. Üçüncü, ya da dördüncü dəfə idi
ki, haqqında danışdığım adamla orada
görüşürdüm. Həmin anları çox dumanlı
xatırlayıram. Amma – məgər heç unuda
bilərəmmi? – gecəyarı, Ah-Vay körpüsü,
