Page 61 - 2017-4
P. 61
r yaxınlaşdı ki, kəfkirin havası üzümə cıl düşünə bilmirdim. Səfeh və sərsəm 61
dəyirdi. Burnuma metal yonqarının iyi gə- adama çevrilmişdim. 2017
lirdi. Tanrıya dua edib yalvarırdım ki, saa-
tın hərəkətini sürətləndirsin. Ağlım çaş- Kəfkir bədənimə doğru hərəkət edirdi. edqar Po. quyu və saat kəfkiri
mışdı, ümidsizlik içində çapalayırdım, ib- Diqqət yetirdim ki, birazdan kəfkirin aypa-
lisi gözləyirdim ki, canımı alsın. Sonra ra hissəsi ürəyimə sancılacaq – köynəyi-
qəfildən sakitləşdim, əl-ayağımı uzadıb mi parçalayıb küncə gedəcək, sonra geri
hərəkətsiz qaldım, körpəyə oyuncaq göstə- qayıdanda köynəyi bir az da dağıdacaq,
rəndə çöhrəsinə necə təbəssüm qonur- sonra yenə... yenə... yenə... Amplituda
sa, mən də parıltılı ölümün üzünə elə həddən artıq böyük (otuz fut) idi, ona görə
gülümsəyirdim. də polad divarı dəlib keçə bilən gücə bax-
mayaraq, aypara bir neçə dəqiqə yalnız
Yenə huşumu itirdim, bu, qısa sürdü, köynəyimi parçalamaqla məşğul olacaq.
belə ki, özümə gələndə kəfkirin bir az da Qənaətimin bu nöqtəsinə gəlib çatanda
enməsi heç hiss olunmurdu. Yəqin, uzun sonrasını düşünməyə cürətim çatmadı.
müddət huşsuz qalmışdım: axı mənə göz Gəldiyim qənaətdən cidd-cəhdlə yapış-
qoyan iblislər halsız olduğumu görmüş- mışdım, elə bil bununla kəfkirin hərəkətini
dülər, kəfkiri dayandırıb qurduqları cə- həmin səviyyədə dayandıra biləcəkdim.
hənnəm oyununu daha da uzada bilərdi- Aypara köynəyimi dağıdıb keçəndə necə
lər. Hər halda, huşum qayıdanda özümü səs çıxaracaq? Həmin səsi təsəvvürümdə
son dərəcə (təsvir etməkdə belə çətinlik canlandırmağa çalışırdım, parçalanan par-
çəkirəm!) zəif və üzgün hiss edirdim, elə ça səsi adamın əsəblərini yerindən oyna-
bil yüz il aclıq çəkmişdim. İnsan hətta dırdı. Bütün bunlar barədə düşünəndə
dəhşətli əzablar içində qıvrılanda da ye- tüklərim biz-biz olurdu.
mək barəsində düşünür. Ağrıdan ufulda-
ya-ufuldaya, əlimi bədənimə dolanmış kə- Enir! Göz görə-görə aşağı düşür! Onun
mərin imkan verdiyi qədər uzadıb yanım- amplitudası ilə aramla aşağı enməsi ara-
dakı yeməkdən götürdüm. Onsuz da, si- sındakı fərqi müqayisə etməkdən dəlicə-
çovullardan bir şey qalmamışdı. İlk tikəni sinə həzz alırdım. Sağa, sola – kəfkir
ağzıma qoyanda beynimdə, dumanlı da uzaqlaşır, sonra da iblistək vızıltı ilə geri
olsa, qəfil sevinc və ümid qığılcımı yandı. qayıdırdı, oğrun-oğrun, pələng kimi pən-
Ümid hissi ilə məni nə birləşdirə bilərdi? cələrini yerə asta-asta basaraq ürəyimə
Deyirəm ki, fikrim dumanlı, qarışıq və ya- yaxınlaşırdı! Ümidlərim özünü doğrulda-
rımçıq idi – adamın ağlına belə fikir tez- caqmı? Kəfkirə baxa-baxa gah gülür, gah
tez gəlsə də, müəyyən forma ala bilmir. da çaqqal kimi ulayırdım.
Qəlbimdə sevinc və ümid baş qaldırdığı-
nı hiss edir, amma digər tərəfdən, hisslə- Enir – asta-asta, durmadan enir!
rin elə yaranan kimi də dərhal yox oldu- Köksümdən üç düym1 yuxarıda yellənir-
ğunu duyurdum. Onları qaytarmaq cəh- di. Dəli kimi çapalayır, sol əlimi kəmərin
dim mənasız idi. Uzun iztirablar beynimin altından çıxarmağa çalışırdım. Dirsəkdən
fəaliyyətini, demək olar, iflic etmişdi, ardı- aşağı, biləyimə qədər olan hissəni kəmər
tutmurdu. Güc-bəla ilə əlimi uzadıb qab-
dan bir tikə götürə bilirdim, əlim başqa
1 Düym – 25,4 millimetrə bərabər ingilis uzunluq ölçü vahidi
dəyirdi. Burnuma metal yonqarının iyi gə- adama çevrilmişdim. 2017
lirdi. Tanrıya dua edib yalvarırdım ki, saa-
tın hərəkətini sürətləndirsin. Ağlım çaş- Kəfkir bədənimə doğru hərəkət edirdi. edqar Po. quyu və saat kəfkiri
mışdı, ümidsizlik içində çapalayırdım, ib- Diqqət yetirdim ki, birazdan kəfkirin aypa-
lisi gözləyirdim ki, canımı alsın. Sonra ra hissəsi ürəyimə sancılacaq – köynəyi-
qəfildən sakitləşdim, əl-ayağımı uzadıb mi parçalayıb küncə gedəcək, sonra geri
hərəkətsiz qaldım, körpəyə oyuncaq göstə- qayıdanda köynəyi bir az da dağıdacaq,
rəndə çöhrəsinə necə təbəssüm qonur- sonra yenə... yenə... yenə... Amplituda
sa, mən də parıltılı ölümün üzünə elə həddən artıq böyük (otuz fut) idi, ona görə
gülümsəyirdim. də polad divarı dəlib keçə bilən gücə bax-
mayaraq, aypara bir neçə dəqiqə yalnız
Yenə huşumu itirdim, bu, qısa sürdü, köynəyimi parçalamaqla məşğul olacaq.
belə ki, özümə gələndə kəfkirin bir az da Qənaətimin bu nöqtəsinə gəlib çatanda
enməsi heç hiss olunmurdu. Yəqin, uzun sonrasını düşünməyə cürətim çatmadı.
müddət huşsuz qalmışdım: axı mənə göz Gəldiyim qənaətdən cidd-cəhdlə yapış-
qoyan iblislər halsız olduğumu görmüş- mışdım, elə bil bununla kəfkirin hərəkətini
dülər, kəfkiri dayandırıb qurduqları cə- həmin səviyyədə dayandıra biləcəkdim.
hənnəm oyununu daha da uzada bilərdi- Aypara köynəyimi dağıdıb keçəndə necə
lər. Hər halda, huşum qayıdanda özümü səs çıxaracaq? Həmin səsi təsəvvürümdə
son dərəcə (təsvir etməkdə belə çətinlik canlandırmağa çalışırdım, parçalanan par-
çəkirəm!) zəif və üzgün hiss edirdim, elə ça səsi adamın əsəblərini yerindən oyna-
bil yüz il aclıq çəkmişdim. İnsan hətta dırdı. Bütün bunlar barədə düşünəndə
dəhşətli əzablar içində qıvrılanda da ye- tüklərim biz-biz olurdu.
mək barəsində düşünür. Ağrıdan ufulda-
ya-ufuldaya, əlimi bədənimə dolanmış kə- Enir! Göz görə-görə aşağı düşür! Onun
mərin imkan verdiyi qədər uzadıb yanım- amplitudası ilə aramla aşağı enməsi ara-
dakı yeməkdən götürdüm. Onsuz da, si- sındakı fərqi müqayisə etməkdən dəlicə-
çovullardan bir şey qalmamışdı. İlk tikəni sinə həzz alırdım. Sağa, sola – kəfkir
ağzıma qoyanda beynimdə, dumanlı da uzaqlaşır, sonra da iblistək vızıltı ilə geri
olsa, qəfil sevinc və ümid qığılcımı yandı. qayıdırdı, oğrun-oğrun, pələng kimi pən-
Ümid hissi ilə məni nə birləşdirə bilərdi? cələrini yerə asta-asta basaraq ürəyimə
Deyirəm ki, fikrim dumanlı, qarışıq və ya- yaxınlaşırdı! Ümidlərim özünü doğrulda-
rımçıq idi – adamın ağlına belə fikir tez- caqmı? Kəfkirə baxa-baxa gah gülür, gah
tez gəlsə də, müəyyən forma ala bilmir. da çaqqal kimi ulayırdım.
Qəlbimdə sevinc və ümid baş qaldırdığı-
nı hiss edir, amma digər tərəfdən, hisslə- Enir – asta-asta, durmadan enir!
rin elə yaranan kimi də dərhal yox oldu- Köksümdən üç düym1 yuxarıda yellənir-
ğunu duyurdum. Onları qaytarmaq cəh- di. Dəli kimi çapalayır, sol əlimi kəmərin
dim mənasız idi. Uzun iztirablar beynimin altından çıxarmağa çalışırdım. Dirsəkdən
fəaliyyətini, demək olar, iflic etmişdi, ardı- aşağı, biləyimə qədər olan hissəni kəmər
tutmurdu. Güc-bəla ilə əlimi uzadıb qab-
dan bir tikə götürə bilirdim, əlim başqa
1 Düym – 25,4 millimetrə bərabər ingilis uzunluq ölçü vahidi