Page 162 - 2017-4

rik. Hündürlük qırx beş min futdu. Günəş Elə bu zaman ilanı gördüm.

sanki harasa aşağı sürüşüb. Elə bil biz Ağ buludlardan törəyən ilan öz quyru-

artıq ondan hündürdəyik. ğundan yapışıb və saysız-hesabsız hal-

Heç bir şey baş vermirdi. Sadəcə ta- qalarla Yerin ətrafına dolanmışdı. Xəya-

razlığını ideal saxlayan gümüşü təyyarə lımda canlandırdığım (lap bircə anlıq ol-

nur saçaraq süzürdü. Mən yenidən her- sa belə) hər şey reallıqda da mövcuddu.

metik durğun kamerada idim. P–104 – İndi olmasa da, dünən olub, ya da sabah

səmanın ortasında hərəkətsiz, əcaib for- olacaq. Barokamera ilə kosmik gəminin

malı bu balaca gümüşü evcik sanki do- və ya iş kabinetimin qaranlıq gecədə qırx

nub-qalmışdı. beş min fut hündürlükdəki P–104 qırıcı

Bir az əvvəlki kamera havasız boş- təyyarəsi ilə bənzərliyi elə bundadı. Vücu-

luqda çox dəqiq uçuşu təqlid eləyirdi. Dur- dum şövqlə dolub-daşır, ruhum maddi

ğunluq son həddə çatan sürət hissini də- aləmi duymaq hissiylə aydınlaşır. Ağlım

qiqliklə bildirirdi. isə bu qarşılıqlı çevrilmə prosesini fasilə-

Təngnəfəsliyi qəti hiss etmirdim. Qəl- siz izləyir.

bim işıqlı, düşüncələrim aydın idi. Özümçün Əgər bütün ziddiyyətləri udan nəhəng

162 bir kəşf elədim: qapalı, həm də açıq mə- ilan gözümün qarşısında durursa, demə-

kan insanın xidmətində olmağa qadirdi. li, o, həqiqətən də, varmış. İlan öz quyru-
2017 Fəaliyyətin və hərəkətin zirvəsində dinc- ğunun dalınca düşərək həmişəlik donub.

lik dayanırsa, onda, güman ki, məni əha- Onun halqaları ölümdən böyük, ətri baro-

tə eləyən ənginlik, dənizin işıq zolağında kamerada burnuma dəyən ölüm qoxu-

sayrışan bulud “xalçası”, aşağı sürüşən sundan təravətli idi. Parlayan göylərdən

günəş daxili dünyamın yaranmasının əsl sanki bizə varlığın vəhdəti boylanırdı.

məğzidi. Yer səthindən uzaqlaşan bədən Qulaqcıqdan pilotun səsi eşidildi:

və ruh bir-biriylə asanlıqla dil tapdılar. Elə – Aşağı enib Fudzi dağına tərəf kurs

bu yüksəkliyə qalxmağı xəyal edirdim. götürürük, dağın ətrafına fırlanıb, havada

Səmada donub-qalmış gümüşü boru- səkkiz yazıb, yavaş-yavaş evimizə tərəf

cuq düşüncəmi, onun hərəkətsizliyi isə qayıdacağıq. Geriyə dönəndə Tudzendzi

yukio Misima. Günəş və polad ruhi vəziyyətimi təcəssüm etdirirdi. Bey- gölünün üstündən uçacağıq.

nim kəllənin müdafiəsindən məhrum ol- Sağ tərəfdə çiyninə qədər buludların

muşdu və dəniz süngəri kimi ətraf mühit içinə girmiş Fudzi dağının sanki qayçıyla

üçün əlçatan idi. Daxili dünyam xarici kəsilmiş qara silueti göründü. Solda qürub-

aləmdə ərimişdi və onlar bir-biriylə tama- çağının zəif şüasında okean parıldayır,

milə sərbəst ünsiyyətə girmişdilər. Ancaq uzaq adaların üzərindən burum-burum ağ

buludlardan, okeandan və batmaqda olan tüstü qalxırdı.

günəşdən ibarət sadə dünya ruhumun Artıq iyirmi səkkiz min futa qədər en-

quruluşunun möhtəşəm mənzərəsinə çev- mişdik. Buludların arasındakı boşluqlar-

rilmişdi. Eyni zamanda “mən”imin təzahür- dan odlu zanbaqlar şölələnir, qürubun

ləri, hadisələri psixologiya və emosiya bu- rəngləri ilə alışıb-yanır və okeanın səthi-

xovunu qırıb göy qübbəsində nəhəng, nə xoş rayihə qatırdı. Buludların al-qırmı-

quyruqlu hərflərlə cızılmış səliqəsiz yazı- zı rəngə boyanmış kənarları necə də gül

lara çevrildi. ləçəklərinə oxşayırdı!