Page 158 - 2017-4

İntellektual axtarışların insana gətirdi- götürə bilmərik – orada davam gətirməz.

yi məmnuniyyət hissini fiziki əməklə məş- Təkcə ruhun uçuşları tamamilə təhlükə-

ğul olarkən bir dəfə də yaşamamışam. sizdi, ona ölümün üzünə baxmaq qabiliy-

Zehni işin cazibəsində olarkən cismani yəti verilməyib. Hər dəfə də ruh ümidsiz,

varlığın qaynar nəfəsini bir dəfə də duy- arzusu ürəyində qalmış halda geri, bə-

mamışam. dəndəki yuvasına qayıtmağa məcburdu.

Hər halda, təmas nöqtəsi, yəqin ki, Ruhun səyahəti müqəddəs birlik yarat-

vardı. Amma haradaydı? mağa qadir deyil. Ruh və bədən mütləq

Mütləq elə bir yer var ki, hərəkət özü- birgə uçmalıdır – başqa yol yoxdu.

nün ən yüksək zirvəsinə çatanda daya- Bu qənaətə gəldiyim zaman ilanın

nır, hərəkətsizlik isə hərəkətə çevrilir. mövcudluğundan xəbərsiz idim. Əvəzin-

Əl-qolumu bərk-bərk yelləməyim kifa- də ağlım səmanın yüksəkliklərinin qanun-

yətdi ki, qanımın intellektual hissəcikləri- ları ilə yaxşı tanış idi. Ruhum oksigen ac-

ni itirim. Zərbəni endirməzdən əvvəl bir lığından qorxmadan hər hansı quşdan

anlıq düşünməyim bəs edir ki, zərbə hə- yüksəyə uça bilirdi. O, ümumiyyətlə, ok-

dəfə dəyməsin. sigenə ehtiyac duymurdu. Ah, bu ruhum!

158 Əmin idim ki, haradasa bu qütbləri Mənim yalnız sıçramağa (uçmağa yox!)

2017 bir-biriylə barışdıran və onları bir araya qadir, cırcıramaya bənzəyən zavallı bə-
gətirən daha işlək qaydalar gizlənib. Onun dənimə necə də gülürdü. Yadımdadı, otun

adı ölümdü – buna heç bir şübhəm yox- üstündəki o miskin qaynaşma məni necə

du. əyləndirirdi. Amma sən demə, cırcırama-

Amma mən ölümü həddən artıq mis- dan da nələrisə öyrənmək olarmış. Çox

tik bir şey kimi qəbul eləməyə alışmış- vaxt uçuşlarım baş tutanda bədəni də

dım. Sadə bir şeyi – ölümün fiziki tərəflə- özümlə aparmadığıma, onu yerdə, əzə-

rini unutmuşdum. lələrin ağır qəfəsində qoyduğuma heyif-

Dünya ölümlə bir-birinə sarılıb. Atmos- silənirdim.

ferin hava olmayan üst qatları yuxarıdan Günlərin bir günü bədəni də özümlə

bizə – yerin üstüylə sürünən və öz fizioloji apardım. Biz uçuşqabağı təcrübələr üçün

yukio Misima. Günəş və polad varlığıyla ona bağlı olanlara baxır. Orada – nəzərdə tutulan barokameraya düşdük.

yuxarıda xalis, qatışıqsız ölüm hökm sürür, On beş dəqiqə denitrifikasiyadan1 keç-

amma öz varlığı ilə insanı nadir hallarda dim, yəni yüzfaizlik oksigeni ciyərlərimə

heyrətləndirir. Çünki eyni fiziologiya onu çəkdim. Bədənim təəccüblə anladı ki, ru-

ölümə tərəf ucalmağa qoymur. Əgər heç hun hər gecə qapıldığı – durğunluq, kres-

bir müdafiə alətlərimiz olmadan o yüksək- loya bağlılıq, çox çətin məsələləri həll et-

liyə uçmağı bacarsaydıq, dərhal əfv olu- mək zərurəti kimi – mühitə düşüb.

nardıq. Kosmosla təmasa girərkən sağ Ruh üçün sınaq çətin deyildi, axı o,

qalmaq üçün insana xüsusi oksigen mas- başgicəlləndirici yüksəkliklərə alışıb, bə-

kası lazımdı. dən isə belə vəziyyətlərə düşməmişdi.

Ruh və şüur havasız fəzada dolaş- Oksigeni sinəmə çəkdikcə maska gah

mağa alışıb, amma vücudu özümüzlə burnumun deşiklərinə yapışır, gah arala-

1 Denitrifikasiya – azotun oksidli birləşmələrinin (nitratlar, nitritlər) qazabənzər azotlu maddələrə qədər
mikrobioloji yolla bərpa olunmasıdır.